مانومتری آنورکتال چگونه تستی است؟

مانومتری آنورکتال که معمولا AMR نامیده می شود تستی است که اطلاعاتی در مورد وضعیت کودکان جمع آوری می کند. مانومتری آنورکتال درمان یا روش بررسی نمی باشد. این تست اعصاب و عضلات معقد و روده بزرگ را با اندازه گیری فشار و حساسیت آن مورد مطالعه قرار می دهد. این کار توسط لوله ای کوچک و بالون که به یک کامپیوتر متصل هستند برای ثبت اطلاعات، انجام می گردد.

چرا کودک به مانومتری آنورکتال نیاز دارد؟

مانومتری آنورکتال این مسئله که آیا کودکان احساس عادی دارند و از تمام عضلات خود به درستی برای نگه داری و دفع مدفوع استفاده می کنند، را مورد بررسی قرار می دهد. این تست ممکن است به شما کمک کند تا متوجه شوید چرا کودک علائمی مانند یبوست، عدم توانایی در توقف مدفوع و داشتن ترشحاتی از آن، یا غیر عادی بودن عضلات معقد و لگن. این تست ممکن است قبل یا بعد از یک جراحی مشخص برای بررسی عملکرد معقد و روده بزرگ انجام شود. این تست کمک به تشخیص شرایطی که موجب انسداد روده بزرگ می شود، خواهد کرد.

قبل از مانومتری آنورکتال چه اتفاقی خواهد افتاد؟

پزشک ممکن است قبل از تست دستوراتی به شما بدهد. معمولا دستوراتی برای پاک سازی روده در منزل روز قبل از انجام تست. دستوراتی که به کودک داده می شود این است که قبل از انجام تست از خوردن و آشامیدن خودداری کنند.

تست نباید دردی ایجاد کند. با این وجود، امری عادی برای کودک است که احساس اضطراب برای تست داشته باشد. صحبت کردن با متخصص کودک در مورد این لحظه می تواند کمک کننده باشد. صحبت های متخصص با توجه به شرایط ممکن است که به آرامش و راحتی کودک کمک کند. گاهی مصرف مقدار کمی دارو که دکتر تجویز کرده است می تواند اضطراب حین تست را از بین ببرد.

نحوه انجام این تست

در صورتی که کودک بر روی یک سمت بدن خود دراز کشیده است، پزشک لوله ای باید، کوچک و انعطاف پذیر را وارد معقد می کند. یک انتهای این لوله بالن کوچکی متصل است و سر دیگر آن به یک کامپیوتر مخصوص متصل است. با فشرده شدن بالن اطلاعات توسط کامپیوتر ثبت خواهد شد. اطلاعاتی از قبیل فشار، احساس درون معقد کودک.

کودک ممکن است که درخواست خارج کردن لوله را داشته باشد یا سغی کند با ایجاد فشار آن را از معقد خارج کند. بعد از این که اندازه گیری صورت گرفت، لوله به آرامی خارج خواهد شد. مدت زمان مورد نیاز برای انجام تست 15 تا 45 دقیقه خواهد بود.

بعد از مانومتری آنورکتال چه اتفاقی خواهد افتاد؟

اکثر کودکان می توانند به منزل باز گردند و فعالیت های روزانه خود را به سرعت بعد از انجام تست از سر بگیرند. اگر از آرام بخش یا بیهوشی استفاده شده باشد، ممکن است که کودک چند ساعت بعد از تست احساس خواب آلودگی داشته باشد و یا بخوابد. ممکن است که نتیجه تست را به سرعت بعد از انجام آن دریافت کنید یا پزشک نتایج را چند روز بعد به شما اعلام کند.

ریسک این تست چیست؟

مانومتری آنورکتال یک تست بسیار بی خطر می باشد. به ندرت، ممکن است که خونریزی معقد به دلیل حساسیت ناشی از بالن ایجاد شود. اگر از آرام بخش حین انجام تست استفاده شده باشد، کودک ممکن است احساس خواب کند و در موارد نادر ممکن است که واکنشی نسبت به داروی آرام بخش یا بی هوشی از خود نشان دهد.

بالنی که معمولا مورد استفاده قرار می دهند از جنس لاتکس می باشد. اگر کودک به لاتکس آلرژی دارد لطفا با پزشک در این باره صحبت کنید.

بعد از تست چه باید کرد و چه زمانی باید به دنبال توصیه های پزشکی رفت؟

در اکثر موارد، کودک بعد از انجام تست احساس عادی خواهد داشت. برخی از کودکان ممکن است هنگام مدفوع کردن احساس ناراحتی یا خونریزی داشته باشند. اگر کودک احساس درد، مقدار زیادی خونریزی از معقد یا هر گونه علائم غیر عادی دارد با پزشک تماس برقرار کنید.

روش مانومتری آنورکتال جدید:

در سال های اخیر، از تکنولوژی های جدید برای پیشرفت مانومتری آنورکتال سنتی بهره برده  اند. در حقیقت، سیستم تشخیص، را به گونه ای به روز کرده اند که بیمار احساس ناراحتی نکند و نتیجه دقیق تر باشد. امروزه مراکز درمانی از مانومتری هایی که حاوی پروب های کوچک تر و با حساسیت  بالاتر استفاده می کنند که وارد کردن آن به معقد راحت تر است و بهتر  یم توانند فشار عضلات را مورد بررسی قرار دهند.

مدت زمانی که پروب برای ایجاد تغییرات عضلات ثبت می کند بسیار دقیق می باشد.

پروب کوچک را تا عمق 10 سانتی متری وارد می کنند و تست بیشتر از 5 دقیقه به زمان نیاز ندارد. بنابراین، مدت زمان تست کاهش می یابد و احساس درد و نارحتی به حداقل خواهد رسید.

با افزایش تعداد درمانگاه هایی که از این تکنولوژی استفاده می کنند، این تست راحت تر و نتایج دقیق تری اراده می دهد. این امکانات به بیمار اجازه می دهد که یک تست بسیار کاربردی را با حداقل سختی انجام دهند.

اندازه گیری حجم معقد:

در وضعیتی که بیمار در حالت راحت قرار گرفته باشد، بالون معقدی که وارد بدن شده است را به آرامی با آب پر می کنند تا حساسیت معقد را ثبت کنند. اولین احساس پر شدن معقد برابر با اولین تلاش برای خالی کردن آن می باشد در نتیجه می توان حجم معقد را اندازه گیری کرد. برای بیماران معمولی، اولین احساس پر شدن بین 10 تا 60 میلی لیتر گزارش شده است. اولین فشار برای تخلیه بین 10 تا 100 میلی لیتر و بیشترین حجم معقد بین 200 تا 300 میلی لیتر ثبت شده است.

اندازه گیری واکنش معقد به خودداری از تخلیه:

واکنش معقد به خودداری از تخلیه، پاسخی است که قسمت داخلی معقد به معقد منتقل می کند. انتقال حس آرامش قسمت داخلی معقد به معقد نقش مهمی در خودداری از تخلیه معقد بازی می کند. در حین انجام تست مانومتری آنورکتال بیمار باید در حالت نسبتا عادی قرار بگیرد میزان واکنش آن به تخلیه معقد را با پر کردن بالن از هوا یا آب اندازه گیری کرد.

مدت زمان نرمال پاسخ گویی به این وضعیت در محدوده بین 10 تا 30 میلی لیتر می باشد.

تست دفع بالن:

تست دفع بالن شبیه سازی توانایی بیمار در دفع مدفوع اما به صورت مصنوعی در آزمایشگاه می باشد. برای انجام تست دفع بالن، یک بالن کوچک درون معقد جایگذاری می شود سپس با 50 میلی لیتر آب یا هوا پر خواهد شد سپس از بیمار خواسته می شود آن را در توالت از بدن خود خارج کند. بیمار به توالت رفته و تلاش می کند که آن را دفع کند. مدت زمانی که طول می کند بالن دفع شود را ثبت می کنند. صرف زمان زیاد برای دفع بالن نشان از اختلال در ناحیه معقد می باشد.

ناهنجاری های آنورکتال

ناهنجاری های آنورکتال یک نقص مادرزادی است که با رشد کودک در رحم مادر در طول دوران بارداری ایجاد می گردد. در صورت وجود این نقص در نوزاد، معقد او به درستی شکل نمی گیرد. این ناحیه جز پایین ترین بخش سیستم گوارش می باشد.

آنو به معنی معقد می باشد. این قسمت بخشی از روده بزرگ است که با باز شدن آن مدفوع از آن عبور می کند.

رکتال به معنی رکتوم می باشد. این بخشی از روده بزرگ می باشد که درست بالای معقد قرار دارد.

به صورت نرمال حین حرکت روده مدفوع از روده بزرگ عبور می کند و به رکتوم و معقد می رسد. ماهیچه ها در ناحیه معقد به کنترل حرکت روده و مدفوع کمک می کنند. اعصاب این ناحیه، به عضلات در احساس حرکت روده کمک می کنند. اعصاب فعالیت عضلات این ناحیه را تحریک می کند.

در صورت وجود ناهنجاری های آنورکتال مشکلاتی اتفاق خواهد افتاد از جمله:

• معقد ممکن است که باریک و تنگ باشد.
• دهانه معقد ممکن است که با بافت یا غشایی پوشانده شود.
• رکتال ممکن است که به معقد متصل نباشد.
• رکتوم ممکن است به بخشی از دستگار ادراری متصل باشد.
• ناهنجاری های آنورکتال موجب ایجاد مشکلاتی در حرکت روده کودک خواهد شد. درمان آن بستگی به نوع مشکلی که کودک دارد متفاوت است.

علل ایجاد ناهنجاری های رکتال

همچنان که جنین در رحم مادر در حال رشد می باشد، ارگان های مختلف بدن در حال رشد می باشند. پایین ترین بخش دستگاه گوارش در ماه های اولیه بارداری تشکیل می گردد.در کودکانی که هنوز متولد نشده اند، پایین ترین قسمت روده بزرگ و مجاری ادراری به عنوان یک توده بزرگ سلولی شروع به رشد می کنند. گاهی اوقات این مراحل آن طور که باید انجام نمی شوند. سپس رکتوم یا معقد به صورت عادی رشد نخواهند کرد. در بیشتر موارد، علت ایجاد این مشکل شناخته شده نمی باشد.

بیشتر بدانید: خطر ابتلا به سرطان کلورکتال (روده بزرگ) در زنان و راههای پیشگیری از آن

علائم ناهنجاری های رکتال

ناهنجاری های رکتال موجب ایجاد مشکلاتی در حرکت روده کودک خواهد شد. بیشتر ناهنجاری های آنورکتال قبل از خروج نوازد تازه متولد شده از بیمارستان تشخیص داده خواهند شد. علائم آن عبارتند از:

• عدم انجام مدفوع
• خروج مدفوع از واژن
• خروج ادرار از معقد
• یبوست یا حرکت روده بسیار وحشتناک

تشخیص ناهنجاری آنورکتال

متخصص کودک یک تست فیزیکی از نوزاد هنگام تولد خواهد گرفت. معقد نوزاد را بررسی می کنند که باز باشد. حتی ممکن است از او عکس رادیولوژی تهیه کنند مانند:

اشعه ایکس از شکم:

این تست از بافت های دورن شکم، استخوان ها و اندام ها تصویر برداری می کند.

اولتراسوند شکمی:

این تست از امواج با فرکانس بالا استفاده می کند و یک کامپیوتر که تصویر از رگ های خونی، بافت ها و اندام ها تهیه می کند. از اولتراسوند برای دیدن اندام های داخلی و بررسی جریان خون در رگ های مختلف استفاده می شود.

سی  تی اسکن:

این تست از اشعه ایکس و کامپیوتر برای ایجاد تصویر از هر بخش بدن استفاده می کند. از جمله استخوان ها، عضلات، چربی و اندام ها. سی تی اسکن جزئیات بیشتری نسبت به اشعه ایکس نشان می دهد. برای کودکان بزرگ تر ممکن است که از اشعه ایکس استفاده شود.

ام آر آی:

در این تست از رشته های مغناطیسی و امواج رادیویی برای تصویر برداری استفاده می شود. کودکان بزرگ تر ممکن است که این تست را انجام دهند.

بیشتر بدانید: تست نمونه مدفوع (M2-PK) جهت تشخیص سرطان روده بزرگ (کولورکتال)

درمان ناهنجاری های آنورکتال

درمان به علائم کودک، سن و سلامت عمومی او بستگی دارد. به میزان سخت بودن مشکل و شرایط بستگی خواهد داشت.

بیشتر کودکانی که مشکل ناهنجاری آنورکتال دارند باید تحت عمل جراحی قرار بگیرند. نوع عمل جراحی مورد نیاز نیز متفاوت خواهد بود. بستگی به نوع مشکل کودک شما خواهد داشت. این مشکلات عبارتند از:

تنگ بودن مسیر معقد:

جراحی ممکن است نیاز نباشد. روشی که برای این رفع این مشکل استفاده می کنند انبساط معقد است که هر از گاهی نیاز است. این کار به کشش عضلات معقد کمک می کند بنابراین مدفوع به راحتی دفع می گردد.

انسداد معقد توسط غشا:

از جراحی برای برداشتن غشا استفاده می شود. ممکن است در این حالت به انبساط معقد نیاز باشد تا مجرای تنگ معقد کمی بازتر شود.