با استرس خوردن چه کنیم؟

Shabnam Khesal
گروه ترجمه/ الهه زارعی: پاندمی جهانی؟ بیکاری؟ انتخابات؟ بحران جهانی آب و هوا؟ بسیاری از مردم به هزاران دلیل مختلف این روزها با استرس و اضطراب دست و پنجه نرم می کنند که در برخی از افراد این استرس ها منجر به “استرس خوردن” شده است. در حالی که مکانیزم های دیگری مانند ورزش، موسیقی یا […]

گروه ترجمه/ الهه زارعی: پاندمی جهانی؟ بیکاری؟ انتخابات؟ بحران جهانی آب و هوا؟ بسیاری از مردم به هزاران دلیل مختلف این روزها با استرس و اضطراب دست و پنجه نرم می کنند که در برخی از افراد این استرس ها منجر به “استرس خوردن” شده است. در حالی که مکانیزم های دیگری مانند ورزش، موسیقی یا مدیتیشن برای مقابله با استرس وجود دارد، اما خوردن دلیل امن تری برای یک سری از افراد محسوب می شود.

به گزارش یاهو، واقعا چرا این اتفاق می افتد؟ باور کنید یا نکنید استرس خوردن در واقع توسط یک ماده شیمیایی در بدن شما ایجاد می شود که ولع خاصی را برای مصرف برخی از مواد غذایی در بدن شما ایجاد می کند. طبق یک مطالعه انجام شده در این زمینه هنگام استرس بدن شما هورمونی به نام کورتیزول ترشح می کند که باعث افزایش اشتها و انگیزه برای خوردن می شود، بنابراین در این حالت به ولع مصرف کورتیزول تن می دهید که روی سطح استرس شما تأثیر می گذارد. به نظر می رسد این هورمون بدن را به سمت مصرف قند، چربی و نمک هدایت می کند که پاسخی برای کاهش سطح استرس فرد محسوب می شود.

غذا به عنوان مکانیزم کنار آمدن با استرس

استرس خوردن فراتر از واکنش فیزیکی در بدن شما محسوب می شود چراکه باید بعد احساسی آن را نیز در نظر گرفت. به گفته کلی اسکات، مشاور بهداشت روان و درمانگر ارشد برای درک استرس خوردن و چگونگی مبارزه با آن نخست مهم است درک کنیم استرس انواع مختلفی مانند استرس حاد (طولانی مدت) و کوتاه مدت دارد که می تواند منجر استفاده از غذا به مکانیزم دفاعی شود.

با توجه به شرایط موجود در سطح جهان، استرس شایع تر استرس کوتاه مدت است که مستقیما با یک رویداد یا اتفاق خاصی مانند انتخابات سال 2020 ارتباط دارد. وقتی دچار اضطراب استرس زا یا اضطراب شدید می شوید به سمت مصرف شکر، قند، چربی و … گرایش پیدا می کنید که در اصل به یکی از نخستین روش های تسکین دهنده درد خود که از کودکی آن را یاد گرفته اید پناه می برید.

اسکات می گوید: تغذیه یکی از اساسی ترین راه هایی که باید از خود مراقبت می کنیم، محسوب می شود و این به اولین راهی بر می گردد که ما مراقبت از موجود دیگری را تجربه کردیم، بنابراین پدر و مادرها باید به عنوان اولین نفرات این سبک نادرست مقابله با استرس را اصلاح کنند.

رفتار سالم در مقابل ناسالم

گرچه خوردن به خودی خود یک روش ناسالم برای کنار آمدن با استرس نیست، اما وقتی دیگر نتوان با عواقب آن کنار بیایید، این مسئله به یک مشکل تبدیل می شود. اگر یک فرد سالم (چه از نظر عاطفی و چه از نظر جسمی) احساس نیاز کند که برای مقابله با استرس خود در یک مقطع زمانی برای یک بار غذا یا نوشیدنی نا سالمی را استفاده کند می تواند خوب باشد، مشکی وجود ندارد، اما اگر این پر خوری ها استمرار یابد و منجر به بیماری جسمی شود، نشان دهنده این است که این انتخاب درستی برای مقابله با استرس نیست.

اسکات در مورد تشخیص اینکه آیا رفتار شما سالم است یا خیر، می افزاید: عواقبی که به دنبال این پر خوری ها برای شما به وجود می آید نشان می دهد که رفتار درستی انجام داده اید یا خیر!

نحوه مقابله با پرخوری عصبی

خوشبختانه، روش هایی وجود دارد که می توانید از میان وعده ها و نوشیدنی های مورد علاقه خود برای مقابله با استرس بدون عبور از خطوط ناسالم لذت ببرید. به گفته اسکات، اگر در شرایط استرس زا مرتبا به غذا متوسل شوید، دو استراتژی اصلی وجود دارد که می توانید استفاده کنید:

اولین مورد این است که از الگوی غذایی خود آگاه باشید. به جای اینکه بی خیال یک پاکت چیپس را بی فکر بخورید، به مقدار مصرف خود و زمانی که خود را تسلیم این ولع مصرف می کنید، توجه داشته باشید. این ساده ترین راه برای ایجاد عادت های سالم است که خود را از لذت آن خوراکی هم محروم نمی کنید.

یکی از راه های انجام این کار تمرین غذا خوردن ذهن آگاهانه است. ابتدا نگاهی به غذای خود بیندازید، چه شکلی است بعد فکر کنید چه پروسه ای طی شده تا آن تکه غذا در بشقاب خود شما باشد. زنجیره تأمین غذا از مزرعه تا فروشگاه ها می تواند به شما کمک می کند تا با زنده بودن خود ارتباط برقرار کنید نه اینکه فقط به آن غذا پناه ببرید تا از یک احساس ناخوشایند خلاص شوید.

استراتژی بعدی جایگزینی یا حواس پرتی است، اگر می دانید که وسوسه می شوید چیزی بخورید که بعد آن از خود متنفر شوید باید هر چیزی که احساس فیزیکی یکسانی را در شما ایجاد کند بدون اینکه خیلی پرهزینه باشد جایگزین آن کنید به عنوان مثال بهتر است به پیاده روی بروید یا با کسی تلفنی صحبت کنید.

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ