قرص ترانکوپین +موارد استفاده، مضرات و اثرات

saeedehx vahidnia
قرص ترانکوپین، یک داروی آنتی ‌سایکوتیک (ضد سایکوز) یا ضد روان پریشی نسل دوم است که برای درمان بیماری های روانی مانند اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی تجویز می شود و به عنوان یک ابزار دارویی ارزشمند برای کاهش و یا بهبود برخی علائم سلامت روان و رفاه حال بیماران محسوب می شود. قرص ترانکوپین چیست؟ […]

قرص ترانکوپین

قرص ترانکوپین، یک داروی آنتی ‌سایکوتیک (ضد سایکوز) یا ضد روان پریشی نسل دوم است که برای درمان بیماری های روانی مانند اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی تجویز می شود و به عنوان یک ابزار دارویی ارزشمند برای کاهش و یا بهبود برخی علائم سلامت روان و رفاه حال بیماران محسوب می شود.

قرص ترانکوپین چیست؟

قرص ترانکوپین، داروی ضد روان پریشی (ضد سایکوز) است که برای درمان علائم مرتبط با بیماری های زیر استفاده می شود:

  • روان گسیختگی
  • اختلال دوقطبی
  • اختلال افسردگی ماژور (MDD)

این دارو با تغییر سطح برخی پیام رسان های شیمیایی به نام انتقال دهنده های عصبی در مغز- به ویژه سروتونین و دوپامین- عمل می کند.

قرص ترانکوپین اگرچه اثر آرام بخشی دارد اما برای بی خوابی توصیه نمی شود. در این مقاله همچنین بررسی خواهیم کرد آیا این داروی برای درمان بی خوابی هم موثر است.

قرص ترانکوپین، توسط سازمان غذا و دارو ( FDA) برای درمان بی خوابی تأیید نشده است. با این حال، به دلیل اثرات آرام بخشی آن، هنوز هم گاهی اوقات به صورت کوتاه مدت و آف لیبل برای درمان بی خوابی تجویز می شود.

اگرچه مشخص کردن میزان دقیق تجویزی این دارو برای بی ‌خوابی و اختلالات مربوط به خواب دشوار است، اما طبق تحقیقات این دارو غالبا تجویز می شود.

یک مطالعه معتبر در سال 2017 که نسخه های قرص ترانکوپین را در بین نوجوانان یک مرکز بستری روانی بررسی می کرد، نشان داد که از 720 مورد پذیرش شده، 11.5 درصد آن ها از این دارو به هنگام شب استفاده می کردند که 57 درصدشان صرفاً برای بهبود بی خوابی بوده است.

و یک منبع معتبر در سال 2012 گزارش کرد که دوز معمول قرص ترانکوپین مورد استفاده برای بی خوابی- در صورت تجویز بدون برچسب- از 25 تا 200 میلی گرم در روز متغیر است.

بیشتر بخوانید: موارد مصرف و عوارض کلونیدین!

آیا قرص ترانکوپین می تواند به بهبود خواب فرد کمک کند؟

تعداد معدودی از مطالعات معتبر، پیرامون اینکه آیا قرص ترانکوپین واقعاً به بهبود خواب کمک می کند یا خیر متمرکز شده اند.

طبق تحقیقات، اثر قرص ترانکوپین ممکن است به این بستگی داشته باشد که آیا بی خوابی به طور مستقل رخ می دهد (بی خوابی اولیه) یا در کنار یک بیماری دیگر اتفاق می افتد (بی خوابی ثانویه).

بررسی معتبری در سال 2012، دو مطالعه را شناسایی کرد که مصرف قرص ترانکوپین را در درمان بی خوابی اولیه ارزیابی می کردند. طی این مطالعات، نگرانی های بالقوه زیادی در مورد سلامتی انسان، مانند افزایش وزن و تغییرات متابولیکی- حتی در دوزهای پایین مصرفی- ذکر شد.

به طور مشابه، یک بررسی معتبر در سال 2014 تنها دو آزمایش بالینی کوچک پیرامون استفاده از قرص ترانکوپین برای کمک به بی خوابی در بزرگسالان را ارزیابی کرد (بدون در نظر گرفتن سایر شرایط سلامتی)، که در نهایت براساس کمبود اطلاعات ایمنی و اثربخشی، داروی مذکور برای بهبود بی خوابی توصیه نشد.

یکی دیگر از بررسی های معتبر در سال 2016 هم به همین نتیجه رسید. آن ها در این نتیجه گیری، تنها به یک مطالعه استناد کردند و چنین اعلام داشتند که قرص ترانکوپین خواب را به طور قابل توجهی بهبود نمی بخشد.

همچنین یک بررسی جامع در سال 2018 به این نتیجه رسید که قرص ترانکوپین بی خوابی اولیه را بهبود نمی بخشد. با این حال، براساس شواهد محدود، چنین پیشنهاد شد که قرص ترانکوپین ممکن است در درمان بی خوابی ثانویه ناشی از افسردگی مرتبط با اختلال دوقطبی مفید باشد.

در نهایت بر اساس شواهد موجود، اتفاق نظر کلی این است که قرص ترانکوپین برای بی خوابی توصیه نمی شود.

آیا این دارو خطرناک است؟

قرص ترانکوپین، علی رغم مزایای فراوان، دارای عوارض جانبی نیز می باشد و همچون سایر داروهای تجویزی روان گردان، گاها مورد سوء مصرف قرار می گیرد. اگرچه در کل استفاده از این دارو بی خطر است، اما درک عواقب احتمالی مصرف آن، برای حفظ سلامتی افراد ارزشمند است.

هرچند قرص ترانکوپین در کل داروی بی خطری است، با این حال، گزارش هایی در مورد سوء مصرف آن ارائه شده است. اگر از این دارو، به روش هایی غیر از دستور مصرف آن استفاده کنید، ممکن است اوردوز کنید.

عوارض جانبی متداول/ کوتاه مدت قرص ترانکوپین

متأسفانه، قرص ترانکوپین عوارض جانبی ناخواسته زیادی به همراه دارد (حتی در برخی افرادی که این دارو را طبق دستور، مصرف می کنند). برخی از این عوارض، ممکن است طی چند روز- پس از شروع مصرف دارو- برطرف شوند، در حالی که برخی دیگر، در طول دوره درمان ادامه پیدا می کنند.

عوارض جانبی شایع و کوتاه مدت قرص ترانکوپین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • ضعف تمرکز
  • بروز مشکلاتی در صحبت کردن
  • کابوس
  • تحریک پذیری و تغییرات خلقی
  • افزایش وزن
  • سوء هاضمه
  • یبوست
  • خشکی دهان
  • سرگیجه
  • سردرد
  • ضعف عضلانی

قرص ترانکوپین همچنین ممکن است برخی تغییرات هورمونی را به همراه داشته باشد، در نتیجه عوارض جانبی همچون موارد زیر را می تواند ایجاد کند:

  • بزرگ شدنبافت سینه در مردان (ژنیکوماستی)
  • دوره های قاعدگی نامنظم یا عدم خونریزی در زمان قاعدگی در زنان (دیسمنوره یا آمنوره)
  • کاهش تمایل یا توانایی فعالیت جنسی

عوارض جانبی نادر/ جدی قرص ترانکوپین

استفاده از این دارو گاهی اوقات با عوارض جانبی جدی تری همراه است، از جمله:

  • غش
  • گیجی
  • حرکات غیرمنتظره یا غیر قابل کنترل در بازوها، پاها، صورت، زبان یا لب ها
  • تغییرات ضربان قلب
  • تغییرات بینایی
  • مشکلات تنفسی

قرص ترانکوپین نیز در افرادی با مشکل سوء مصرف دارو، ممکن است، عواقب نامطلوبی در پی داشته باشد. غالباً در این موارد، دوز درمانی قابل نظارت یا تنظیم نیست و متخصص پزشکی قادر به نظارت و یا واکنش به وضعیت سلامتی مداوم فرد نیست.

سوء مصرف قرص ترانکوپین

اگرچه قرص ترانکوپین مبتنی بر کاربردهای دارودرمانی (فارماکوتراپی) است، اما یک ماده کنترل شده نیست و به طور کلی پتانسیل بالایی برای سوء مصرف یا اعتیاد ندارد، اما گزارش هایی در مورد سوء استفاده یا سوء مصرف این دارو وجود دارد. این ترکیب گاهی اوقات در ترکیب با کوکائین مورد سوء مصرف قرار می گیرد. ترکیب قرص ترانکوپین و کوکائین را گاهی اوقات” کیو بال” می نامند.

سایر اصطلاحات عامیانه که برای اشاره به قرص ترانکوپین- بعنوان یک دارو سوء مصرفی- به کار گرفته می شود عبارت اند از:

  • بیبی هروئین
  • کوئل
  • سوزی- کیو

در حالی که میزان سوء مصرف این دارو کم است، با این حال، گزارشاتی در مورد سوء مصرف آن به روش های مختلف- از طریق مسیر خوراکی، خرد کردن و استنشاق و تزریق آن ارائه شده است.

با این حال، این بحث وجود دارد که چرا قرص ترانکوپین، بیش از سایر داروهای ضد روان پریشی، مورد سوء استفاده قرار می گیرد! برخی چنین فرض می کنند که دلیل آن اثر آرام بخشی این داروست.

مطالعه ای نشان داد که قرص ترانکوپین تنها داروی ضد روان پریشی غیرمعمول است که مصرف آن تا حدودی در بین عموم مطلوب است. ارزش خیابانی یک دوز قرص ترانکوپین- برای یک قرص 25 میلی گرمی از آن- چیزی بین 3 تا 8 دلار گزارش شده است.

سوء مصرف قرص ترانکوپین احتمالاً در جامعه بیماران روانی بستری شده در تیمارستان و زنداني ها شايع تر است و طبق گزارشات، این دارو برای افرادی که دچار اختلالات روانی مانند توهم یا هذیان هستند، تجویز می شود.

اثرات مزمن (طولانی مدت) سوء مصرف قرص ترانکوپین:

قرص ترانکوپین با گذر زمان- به خصوص در صورت سوء مصرف- می تواند منجر به ایجاد چندین عارضه جانبی نامطلوب و بالقوه ی مزمن شود. در برخی موارد، این اثرات برگشت پذیر هستند و با پایان مصرف دارو بهبود می یابند، اما در شرایط دیگر، این تغییرات می توانند دائمی باشند.

افزایش وزن

طبق گزارشات، یکی از عوارض جانبی رایج قرص ترانکوپین، افزایش وزن است که با گذر زمان، می تواند به قلب، ریه ها، معده، کبد، لوزالمعده و سایر اندام ها آسیب برساند. این در حالیست که با رعایت دستور پزشکی مصرف دارو و رعایت تعادل سالم بین رژیم غذایی و ورزش می توان از افزایش وزن جلوگیری کرد و در یک وزن سالم باقی ماند.

افزایش قند خون

قرص ترانکوپین همراه با افزایش وزن، ریسک سایر مشکلات متابولیکی همچون افزایش قند خون را نیز در پی دارد. بین مصرف قرص ترانکوپین و تشخیص دیابت رابطه ای وجود دارد. قند خون بالای مرتبط با این دارو در بعضی موارد می تواند شدید باشد و منجر به افت شدید سطح pH خون (کتواسیدوز)، کما یا مرگ شود.

علائم هیپرگلیسمی مقاوم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • احساس تشنگی شدید
  • تکرر ادرار
  • میل زیاد به غذا
  • احساس ضعف یا خستگی
  • حالت تهوع یا احساس ناراحتی در معده
  • تنفس با بوي ميوه
  • گیجی یا عدم تعادل

کلسترول بالا

کلسترول بالا نیز می تواند مضر باشد و خطر سکته های مغزی یا قلبی را افزایش دهد. داشتن کلسترول و فشار خون بالا اغلب با اضافه وزن یا سبک زندگی ناسالم همراه است. سوء مصرف قرص ترانکوپین، فرد را در معرض خطر ابتلا به شرایط مرتبط با افزایش وزن قرار می دهد.

سایر اثرات فیزیکی طولانی مدت

قرص ترانکوپین ممکن است با سایر اثرات فیزیکی مزمن از جمله موارد زیر همراه باشد:

  • تاردیو دیسکینزیا: این وضعیت بر سیستم عصبی فرد تأثیر می گذارد و با حرکات غیر ارادی بی شماری مشخص می شود. فرد مبتلا به تاردیو دیسکینزیا ممکن است توانایی کنترل حالت های صورت خود را از دست بدهد و در استفاده از زبان و دهان خود با مشکل روبرو شود. از آن بدتر، این شرایط ممکن است غیرقابل برگشت باشند.
  • تغییرات فشار خون: قرص ترانکوپین به داروی تغییر دهنده فشار خون مصرف کنندگان، معروف است. جالب اینجاست که کودکان و نوجوانانی که از این دارو استفاده می کنند به طور کلی فشار خون بالاتری را تجربه می کنند در حالی که بزرگسالان، احتمالاً فشار خون پایین تری را تجربه می کنند. هر دو شرایط بالقوه، مشکل ساز است و برای ارزیابی هر گونه خطر احتمالی باید به پزشک خود مراجعه کنید (مانند افزایش خطر زمین خوردن در فشار خون پایین).
  • خطر زمین خوردن: افرادی که قرص ترانکوپین مصرف می کنند، بیشتر در معرض خطر زمین خوردن و آسیب دیدگی ناشی از آن هستند. این خطر به دلیل خواب آلودگی، تعادل ضعیف، بی ثباتی حسی و فشار خون پایین ایجاد می شود.
  • تعداد پایین گلبول های سفید خون: قرص ترانکوپین ممکن است تعداد گلبول های سفید خون (WBC) را کاهش دهد (به ویژه در کسانی که سابقه آن را دارند). از نظر پاتولوژیک، پایین بودن تعداد گلبول های سفید (لکوپنی) می تواند خطرناک باشد زیرا این سلول ها به طور معمول با عفونت مقابله می کنند. از این رو، این شرایط می تواند فرد را در معرض افزایش خطر ابتلا به عفونت قرار دهد.
  • آب مروارید: مصرف قرص ترانکوپین احتمال ایجاد آب مروارید را افزایش می دهد، که می تواند باعث تاری دید و به حداقل رسیدن بینایی شود.
  • مشکلات تیروئید: مصرف این دارو ممکن است سطح هورمون تیروئید را کاهش دهد که با افزایش دوز مصرفی، این مشکل بدتر می شود.
  • مشکل بلع: قرص ترانکوپین، بلع را دشوارتر می کند، که ممکن است منجر به آسپیراسیون پنومونی شود (عفونت ریه ناشی از برگشت غذا).
  • افزایش دمای بدن: مصرف قرص ترانکوپین، توانایی طبیعی بدن در مدیریت و تنظیم حرارت و دمای مرکزی خود را مختل می کند. افرادی که ورزش سنگین می کنند یا در معرض آب و هوای گرم قرار می گیرند- در صورت عدم مراقبت- به راحتی می توانند دهیدراته شوند.
  • تشنج: هرچند به ندرت، اما این دارو خطر تشنج نیز دارد. افرادی که سابقه تشنج- یا سایر موارد ایجاد کننده تشنج- دارند ممکن است، بیشتر در معرض خطر باشند.
  • مشکلات قلبی: این دارو- به ویژه اگر با سایر داروها ترکیب شود- می تواند منجر به ناهنجاری های ضربان قلب و احتمالا وضعیت ‌های اورژانسی قلب شود.

آیا قرص ترانکوپین برای سالمندان بی خطر است؟

گروه خاصی از افراد ممکن است در معرض خطر بیشتری از عوارض جانبی مرتبط با قرص ترانکوپین قرار بگیرند. به عنوان مثال، هنگامی که قرص ترانکوپین در افراد مسن مبتلا به روان پریشی مرتبط با زوال عقلی استفاده می شود، خطر سکته مغزی و مرگ ناشی از نارسایی قلبی یا عفونت هایی مانند ذات الریه افزایش می یابد. از این رو، سالمندان تنها در صورت عدم وجود بیماری های دیگر، می توانند قرص ترانکوپین مصرف کنند.

مصرف بیش از حد قرص ترانکوپین

در حالی که احتمال اوردوز ناشی از قرص ترانکوپین کم است، اما غیرممکن نیست. در برخی از افراد، حتی مصرف 30 گرم از این دارو هم منجر به مرگ نمی شود. البته این مقدار بسیار زیاد است و حداکثر دوز مصرفی آن 800 میلی گرم در روز برای اکثر افراد مبتلا به اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی و 300 میلی گرم در روز- به عنوان درمان کمکی- برای افراد مبتلا به افسردگی است. با وجود این شاخص ایمنی نسبتاً بالا، به هیچ عنوان مصرف بیش از حد این دارو توصیه نمی شود.

مصرف بیش از حد قرص ترانکوپین ممکن است منجر به عوارض ناخواسته ای چون:

  • بیهوشی ملایم یا خواب آلودگی
  • ناهنجاری های قلبی (به عنوان مثال، طولانی بودن QT)
  • ضربان قلب سریع (تاکی کاردی) و فشار خون پایین شود.

به ندرت، مصرف بیش از حد این دارو در برخی افراد منجر به کما و مرگ می شود.

هیچ پادزهری برای مقابله با اوردوز قرص ترانکوپین وجود ندارد و در این مواقع باید با اورژانس تماس بگیرید یا بلافاصله به نزدیکترین مرکز اورژانسی مراجعه کنید. پرسنل حاضر در محل، به پشتیبانی از مجاری هوایی، تنفس مصنوعی (در صورت لزوم) و پاکسازی دستگاه GI از بقایای قرص ترانکوپین از طریق شستشوی معده و تجویز شارکول فعال و ملین اقدام خواهند کرد.

اثرات روان شناختی قرص ترانکوپین

افسردگی، اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی جزء مشکلات جدی روانی هستند که می تواند کیفیت زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر قرار دهند. با این حال، قرص ترانکوپین این توانایی را دارد که سلامت روان کودکان، نوجوانان و بزرگسالانی را که مشکلات مختلف روان پزشکی دارند بهبود بخشد.

متاسفانه، این دارو می ‌تواند بر سلامت روانی فرد تاثیر منفی گذاشته و سلامت جسمی وی را نیز مختل کند. این دارو توانایی ایجاد اختلال در قضاوت، کاهش مهارت ‌های تصمیم‌ گیری و هوشیاری را دارد. به این دلایل، فردی که قرص ترانکوپین مصرف می‌ کند باید از شرایطی که ممکن است طی آن جان خود یا دیگران را به خطر بیندازند (مانند رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین) اجتناب کند.

افکار و رفتارهای خودکشی، یکی دیگر از تأثیرات مهم روان شناختی مصرف قرص ترانکوپین است که باید از آن آگاه باشید. افراد مبتلا به اختلال افسردگی ماژور که شروع به استفاده از این دارو می کنند ممکن است افسردگی شان تشدید شود، که در نهایت ممکن است منجر به خودکشی شود. این الگو در بزرگسالانی که از قرص ترانکوپین استفاده می کنند، رخ داده است، اما این روند در افراد 24 ساله یا کوچک تر شیوع بیشتری نسبت به بزرگترها دارد.

ایده خودکشی در برخی از کودکان، نوجوانان و جوانانی که از این دارو استفاده می کنند، اتفاق افتاده است. جوانانی که از افسردگی یا بیماری روحی دیگری رنج می برند و از این دارو، محض سرگرمی استفاده می کنند، ممکن است از ترس اینکه دچار مشکل شوند، در ابراز علائم خود به پزشک مردد باشند و از این رو به طور صحیح درمان نشوند.

آیا ترک قرص ترانکوپین علائمی در پی دارد؟

بسیاری از داروهای تجویزی و غیرقانونی با متوقف یا کاهش شدید مصرف آن- بعد از عادت کردن بدن- با برخی نشانه های ترک همراه هستند.

ترک این دارو نیز ممکن است علائم ذیل را در پی داشته باشد:

  • مشکل به خواب رفتن
  • خواب ماندن
  • سرگیجه
  • سردرد
  • تهوع و استفراغ
  • اسهال
  • تحریک پذیری

این اثرات ترک مصرف قرص ترانکوپین، ناراحت کننده نیستند و بخش طبیعی و مورد انتظار روند ترک اند. علائم معمولاً طی یک هفته بعد از آخرین مصرف دارو کاهش می یابد. کاهش تدریجی دوز دارو- تحت مراقبت پزشک- می تواند هرگونه ناراحتی ناشی از ترک مصرف دارو را به حداقل برساند.

استفاده از قرص ترانکوپین- طبق دستور مصرف- می تواند سلامت روانی فرد را بهبود بخشد، اما همچنین می تواند برخی از عوارض جانبی منفی و عواقب طولانی مدتی ایجاد کند. اگرچه سوء مصرف این دارو نادر است، اما می‌ تواند صدمات را به چند روش افزایش دهد. سوء مصرف طولانی مدت قرص ترانکوپین می ‌تواند خطر بیماری ‌های جدی و مزمن را افزایش دهد.

اگر شما یا یکی از نزدیکان تان دچار سوء مصرف این دارو یا عوارض ناخواسته آن هستید، حتما به یک متخصص اطلاع دهید. جایگزین کردن قرص ترانکوپین با یک داروی دیگر یا غلبه بر سوء مصرف آن می تواند کیفیت زندگی شما را به طرز چشمگیری بهبود بخشد.

خطرات یا عوارض جانبی قرص ترانکوپین برای درمان بی خوابی چیست؟

با توجه به کمبود تحقیقات، ما تصویر کاملی از خطرات ناشی از مصرف دوز پایین قرص ترانکوپین برای کمک به بهبود خواب، به ویژه در دراز مدت نداریم.

منبع معتبری در سال 2014 نشان داد که بیشترین عوارض جانبی گزارش شده از قرص ترانکوپین، خشکی دهان و خواب آلودگی در طول روز است. همچنین نشان داده شد که حتی دوزهای پایین این دارو نیز می تواند باعث افزایش وزن قابل توجهی شود.

اثرات جانبی نامطلوب دیگری که در آزمایش ‌های بالینی قرص ترانکوپین برای بی خوابی گزارش شده ‌است عبارت اند از:

  • سرگیجه به هنگام برخاستن
  • اسپاسم عضلانی
  • حرکات تکراری بدن
  • بی قراری و لول خوری
  • سندرم پای بی قرار

عوارض جانبی مرتبط با مصرف دوزهای بالاتر قرص ترانکوپین که برای درمان اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی استفاده می شود، بیشتر شناخته شده اند و می توانند شامل موارد زیر باشند:

  • سرگیجه
  • خشکی دهان
  • مشکلات قلبی
  • کلسترول بالا
  • تری گلیسیرید بالا
  • مقاومت به انسولین
  • خواب آلودگی
  • سکته
  • افکار و رفتار خودکشی
  • افزایش وزن

عوارض جانبی کمتر شایع که می تواند تهدیدکننده زندگی باشد شامل موارد زیر است:

  • نوتروپنی، نوعی بیماری که گلبول های سفید خون را تحت تأثیر قرار می دهد.
  • سندرم نورولپتیک بدخیم (NMS) که یک واکنش دارویی نادر است.

قرص ترانکوپین، همچنین برای افرادی که به زوال عقلی مبتلا هستند، عوارض جدی مانند تشدید افت شناختی و مرگ ایجاد می کند.

راه های درمان بی خوابی بدون قرص ترانکوپین

انواع مختلفی از گزینه های درمانی برای بی خوابی اولیه وجود دارد که شامل:

  • داروهای تجویزی
  • داروهای بدون نسخه (OTC)
  • مکمل ها
  • درمان های مکمل (جایگزین) و رفتار درمانی
  • تغییر سبک زندگی

برخی از این روش های درمانی- به خصوص در مصارف طولانی مدت- خطراتی در پی دارند. با این حال، گزینه های مطمئن دیگری شناخته شده اند که عوارض جانبی مهمی در پی ندارند.

بیایید نگاهی دقیق به این گزینه ها بیندازیم.

داروهای تجویزی

نسخه های کمکی خواب می توانند، خواب را برای شما آسان کنند. گزینه های تجویزی شامل بنزودیازپین ها و داروهایی با اثرات آرام بخشی، مانند داروهای ضد افسردگی اند.

برخی از نمونه های داروهای تجویزی خواب شامل موارد زیر است:

  • دوکسپین (Silenor)
  • رمالتئون (Rozerem)
  • تریازولام (Halcion)
  • زالپلون (Sonata)
  • زولپیدم (Ambien)

بسیاری از این داروها برای مصارف طولانی مدت توصیه نمی شوند، زیرا ممکن است اعتیاد آور باشند. علاوه بر این، داروهای خواب آور تجویز شده می توانند عوارضی مانند خواب آلودگی روزانه ایجاد کنند.

حتما در مورد خطرات و مزایای داروهای تجویزی خواب با پزشک مشورت کنید.

داروهای  OTC

برخی از افراد از داروهای بدون نسخه برای خواب کمک می گیرند. این داروها شامل داروهای آنتی هیستامین و ضد تهوع، مانند دیمن هیدرینات است.

هدف این داروها، درمان بی خوابی نیست و ممکن است عوارض جانبی زیر را ایجاد کنند:

  • سردرگمی
  • سرگیجه
  • خواب آلودگی در طول روز

حتما قبل از مصرف داروهای OTC به منظور بهبود خواب با پزشک خود مشورت کنید.

مکمل ها

ملاتونین یک مکمل غذایی است که اغلب برای کمک به خواب استفاده می شود. سایر کمک خواب های طبیعی عبارت اند از:

  • ریشه سنبل الطیب
  • منیزیم
  • اسطوخودوس

قبل از مصرف این مکمل ها حتما با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

در حالی که مکمل ها ممکن است عوارض جانبی کمتری در پی داشته باشند، با این حال می تواند تداخل دارویی ایجاد کنند.

درمان های مکمل (جایگزین) و رفتار درمانی

طیف گسترده ای از ابزارها و تکنیک هایی وجود دارند که ممکن است به بهبود بی خوابی تان کمک کنند. این ها شامل موارد زیر است:

  • رفتار درمانی شناختی (CBT) .در این درمان، شما با یک درمانگر آموزش دیده کار می کنید تا الگوهای فکری تان تغییر یابند، که ممکن است در توانایی شما برای داشتن یک خواب خوب و با کیفیت تغییراتی ایجاد کند.
  • تکنیک های آرامشی. راهنما با مدیتیشن، یوگا، تای چی، بیوفیدبک و تمرینات تنفسی می تواند به شما کمک کند که به هنگام خواب، آرام بگیرید.
  • محدود کردن خواب. این روش، شامل محدود کردن زمان خواب در طول روز است تا شب هنگام احساس خستگی بیشتری کرده و خواب راحت تری داشته باشید.
  • نور درمانی. استفاده از یک باکس نوری ممکن است به شما کمک کند تا- به ویژه در فصل زمستان- الگوی خواب خود را تنظیم کنید.
  • طب سوزنی. طبق یک منبع معتبر در سال 2012، طب سوزنی ممکن است کیفیت خواب را بهبود بخشد.

تغییر سبک زندگی

گاهی اوقات، ایجاد تغییرات کوچک در برنامه روزانه می تواند به بهبود خواب شما کمک کند. برای این کار می توانید موارد زیر را امتحان کنید:

  • در طول روز یا چند ساعت پس از خواب، به صورت منظم ورزش کنید و در ساعاتی نزدیک به زمان خواب، از انجام ورزش های سنگین خودداری کنید.
  • از خواب های نیم روزی اجتناب کنید.
  • مصرف کافئین و الکل خود را محدود کنید- به ویژه در ساعات قبل از خواب.
  • قبل رفتن به خواب از تناول وعده غذایی سنگین خودداری کنید.
  • اگر سیگاری هستید، سعی کنید آن را ترک کنید.
  • سعی کنید قبل از خواب ریلکس باشید. ممکن است بخواهید حرکات کششی، مدیتیشن یا یوگا را برای این منظور اجرا کنید. یا می توانید با آب گرم دوش بگیرید و به موسیقی گوش دهید.
  • سعی کنید هر روز در یک ساعت مشخصی بخوابید و از خواب برخیزید و حتما برنامه ای برای خواب منظم داشته باشید.
  • تنها برای خواب و تجربه جنسی به اتاق خواب خود بروید و هنگام خوابیدن در رختخواب از کار کردن یا تماشای تلویزیون خودداری کنید.
  • پیرامون داروها یا سایر شرایط سلامتی که ممکن است در خواب شما تداخل ایجاد کنند، با پزشک تان مشورت کنید.

اپلیکیشن ‌های بی خوابی

اگر با رعایت نکات مطرح  شده، همچنان در خوابیدن مشکل داشتید، می توانید برنامه های دیگر را امتحان کنید.

اپلیکیشن ‌های بی خوابی می توانند در ردیابی الگوی خواب کمک تان کنند و برخی از آن ها، روش های ریلکسیشن و هیپنوتیزم را برای کمک به خواب بهتر ارائه می دهند.

به همین ترتیب، پادکست های بی خوابی می توانند به شما کمک کنند تا قبل خواب ریلکس شوید که شامل:

  • داستان های تخیلی قبل از خواب (که برای به خواب رفتن شما طراحی شده اند)
  • پادکست موسیقی درمانی آوای طبیعت
  • نویز یا نوفه سفید

اگر بی خوابی شما همچنان ادامه داشت، با پزشک خود در این باره صحبت کنید، چراکه وی می تواند به شما در رفع هرگونه مشکل اساسی که ممکن است منجر به بی خوابی تان شود، کمک کند.

قرص ترانکوپین برای درمان بی خوابی و اختلالات مربوط به خواب توصیه نمی شود، چراکه درباره کیفیت و ایمنی آن تحقیقات کافی معتبری انجام نشده است.

سایر روش های درمانی در دسترس برای بی خوابی اولیه شامل داروها، مکمل ها و تغییر سبک زندگی است. در مورد داروهای مناسب برای خود با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

سلب مسئولیت: مطالب مذکور، لیست کاملی از عوارض جانبی ناشی از قرص ترانکوپین نیست و ممکن است موارد دیگری نیز وجود داشته باشد. از این رو، برای دریافت مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی این دارو با پزشک خود تماس بگیرید.

مترجم: فرزانه پاشایی

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ