هر آنچه باید در مورد عفونت کلیه بدانید

حسام آرین
عفونت های کلیه اغلب در اثر عفونت در مجاری ادراری ایجاد می شود که به یک یا هر دو کلیه سرایت می کند. عفونت کلیه می تواند به صورت ناگهانی یا مزمن باشد و اغلب دردناک است. در صورت عدم درمان به موقع حتی می تواند زندگی فرد را تهدید کند. به گزارش هلث لاین، […]

عفونت های کلیه اغلب در اثر عفونت در مجاری ادراری ایجاد می شود که به یک یا هر دو کلیه سرایت می کند. عفونت کلیه می تواند به صورت ناگهانی یا مزمن باشد و اغلب دردناک است. در صورت عدم درمان به موقع حتی می تواند زندگی فرد را تهدید کند. به گزارش هلث لاین، اصطلاح پزشکی عفونت کلیه پیلونفریت است.

علائم عفونت کلیه

علائم عفونت کلیه به طور معمول دو روز پس از عفونت ظاهر می شوند. بسته به سن علائم این عفونت می تواند متفاوت باشد. علائم شایع عبارتند از:

درد در ناحیه شکم، پشت، کشاله ران یا پهلو

حالت تهوع یا استفراغ

تکرر ادرار یا این احساسی که باید ادرار کنید

سوزش یا درد هنگام ادرار کردن

وجود چرک یا خون در ادرار

ادرار بد بو یا کدر

لرز

تب

کودکان زیر دو سال مبتلا به عفونت کلیه ممکن است فقط تب بالا را تجربه کنند. افراد 65 سال به بالا فقط ممکن است مشکلاتی مانند گیجی ذهنی و اختلال در گفتار داشته باشند. در صورت عدم درمان به موقع عفونت علائم تشدید و منجر به سپسیس می شوند. این عارضه می تواند زندگی فرد را تهدید کند. علائم سپسیس عبارتند از:

تب

لرز

تنفس و ضربان قلب سریع

راش

گیجی

علل بروز عفونت کلیه

دو کلیه به اندازه مشت در سمت چپ و راست فضای خلفی صفاقی واقع شده اند. آنها مواد زائد را از خون خارج کرده و وارد ادرار می کنند، همچنین آب و الکترولیت های موجود در خون را نیز تنظیم می کنند. عملکرد سالم کلیه برای حفظ سلامتی شما ضروری است.

بیشتر عفونت های کلیه توسط باکتری ها یا ویروس های وارد شده از مجاری ادراری به کلیه ها ایجاد می شوند. یک علت شایع آن باکتریایی اشریشیا کلی است. این باکتری ها در روده یافت می شوند و می توانند از طریق مجرای ادراری وارد ادرار شوند. لوله مجرای ادراری، ادرار را از بدن خارج می کند. باکتری ها تکثیر شده از آنجا به مثانه و کلیه ها سرایت می کنند. سایر علل بروز عفونت کلیه کمتر رایج شامل موارد زیر است:

باکتری ناشی از عفونت در جایی دیگر در بدن که از طریق جریان خون به کلیه ها سرایت می کند

جراحی مثانه یا کلیه

مواردی مانند سنگ کلیه یا تومور در دستگاه ادراری، بزرگ شدن پروستات در مردان یا مشکلی در شکل دستگاه ادراری که مانع جریان ادرار می شود

عوامل خطر عفونت کلیه

هر فردی می تواند به عفونت کلیه مبتلا شود، اما در اینجا عوامل افزایش دهنده احتمال آن وجود دارد:

عفونت های دستگاه ادراری. حدود یک مورد از 30 مورد عفونت های دستگاه ادراری منجر به عفونت کلیه می شود.

جنسیت زن. زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به عفونت کلیه هستند زیرا مجرای ادرار آنها از مردان کوتاه تر است. این امر دسترسی باکتری ها به مجاری ادراری را آسان می کند، همچنین مجرای ادرار در زنان به واژن و مقعد نزدیک تر است که باعث راحت تر پخش دشن باکتری ها در مجاری ادراری می شوند.

بارداری. مجاری ادراری در دوران بارداری تغییر می کند و ممکن است دسترسی باکتری ها به کلیه ها را آسان کند.

ضعف سیستم ایمنی بدن. این شامل افراد مبتلا به دیابت، اچ آی وی یا ایدز و افرادی که از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند، می شود.

آسیب به نخاع یا آسیب عصبی به مثانه. این عارضه می تواند شما را از توجه به علائم عفونت ادراری که ممکن است منجر به بروز عفونت کلیه شود باز دارد.

مشکل در تخلیه کامل مثانه. به این حالت احتباس ادرار می گویند،  همچنین می تواند در افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا یا مولتیپل اسکلروزیس رخ دهد.

استفاده از کاتتر برای تخلیه ادرار.

اشکال در شکل دستگاه ادراری.

بررسی مثانه با وسیله ای به نام سیستوسکوپی.

میزان بروز عفونت کلیوی

آمار کمی در مورد بروز عفونت های کلیوی وجود دارد. یک منبع معتبر در سال 2007 گزارش داد برای زنان 12 تا 13 مورد سرپایی و سه تا چهار مورد بستری در هر 10 هزار زن وجو دارد. این تعداد برای مردان کمتر بود، با دو تا سه مورد سرپایی و یک تا دو مورد بستری در هر 10 هزار مرد. بیشترین شیوع در بین زنان جوان، نوزادان و بزرگسالان در رده بعدی قرار داشتند.

زمان مراجعه به پزشک

در صورت داشتن ادرار خونی یا مشکوک به عفونت کلیه به پزشک مراجعه کنید. در صورت ابتلا به عفونت ادراری که علائم با درمان بهبود نمی یابد باید به پزشک مراجعه کرد.

تشخیص عفونت کلیه

پزشک در مورد سابقه پزشکی و علائم از شما سوال می پرسد، همچنین وی ضمن معاینه فیزیکی در مورد عوامل خطر احتمالی نیز صحبت می کند. برخی از آزمایش هایی که پزشک برای کمک به تشخیص تجویز می کند عبارتند از:

معاینه راست روده برای مردان. این کار برای بررسی بزرگ شدن پروستات و انسداد گردن مثانه انجام می شود.

آزمایش ادرار. بررسی نمونه ادرار زیر میکروسکوپ از نظر وجود باکتری، همچنین گلبول های سفید خون که بدن برای مبارزه با عفونت تولید می کند نیز مورد بررسی قرار می گیرد.

آزمایش کشت ادرار. نمونه ادرار در آزمایشگاه برای تشخیص باکتری های خاصی که رشد می کنند کشت داده می شود.

سی تی اسکن، ام آر آی یا سونوگرافی. اینها تصاویری از کلیه ها ارائه می دهند.

درمان عفونت کلیه

درمان عفونت کلیوی بستگی به شدت عفونت کلیه دارد. در صورت خفیف بودن عفونت مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی نخستین خط درمان محسوب می شوند. پزشک قرص های آنتی بیوتیک تجویز می کند. در صورتی که جواب آزمایش ها نشان دهند نوع عفونت باکتریایی است احتمال تغییر نوع آنتی بیوتیک وجود دارد.

به طور معمول باید دو هفته یا بیشتر به مصرف آنتی بیوتیک ادامه دهید. پزشک ممکن است پس از درمان کشت های ادراری پیگیری را تجویز کند تا مطمئن شود عفونت از بین رفته و عود نکرده است. در صورت لزوم باید دوره دیگری از آنتی بیوتیک ها را مصرف کنید.

برای عفونت های جدی تر پزشک برای دریافت آنتی بیوتیک ها و مایعات داخل وریدی فرد را در بیمارستان بستری می کند. برخی اوقات جراحی برای رفع انسداد یا مشکلی در دستگاه ادراری نیاز است. این امر به جلوگیری از بروز عفونت های جدید کلیه کمک می کند.

بهبودی عفونت کلیه

ظرف چند روز پس از مصرف آنتی بیوتیک باید احساس بهتری داشته باشید، اما با وجود احساس بهبودی باید دوره درمانی خود را برای جلوگیری از عود مجدد بیماری کامل کنید به طور معملو دوره معمول مصرف آنتی بیوتیک ها دو هفته است.

سابقه عفونت های ادراری ممکن است فرد را در معرض خطر عفونت های کلیه در آینده قرار دهد. برای از بین بردن ناراحتی ناشی از عفونت:

برای کاهش درد از پد گرم کننده روی شکم یا پشت خود استفاده کنید.

از داروهای ضد درد مانند استامینوفن استفاده کنید. در صورت عدم موثر بودن داروهای بدون نسخه در تسکین درد پزشک ممکن است داروهای مسکن تجویز کند.

روزانه 6 تا هشت لیوان آب بنوشید زیرا به دفع باکتری های دستگاه ادراری کمک می کند. قهوه و الکل نیز ممکن است نیاز به دفع ادرار را افزایش دهد.

عوارض عفونت کلیه

در صورت عدم درمان عفونت یا داشتن درمان ضعیف ممکن است عوارض جدی ایجاد شود:

به کلیه ها آسیب دائمی وارد شود که منجر به بروز بیماری مزمن کلیه یا به ندرت نارسایی کلیه می شود.

باکتری های موجود در کلیه ها می توانند جریان خون را مسموم کرده و باعث سپسیس تهدید کننده زندگی شوند.

دچار اسکار کلیه یا فشار خون بالا شوید، اما این مورد نادر است.

در صورت بارداری و ابتلا به عفونت کلیه به طور همزمان این امر خطرتولد نوزاد با وزن کم را افزایش می دهد.

چشم انداز عفونت کلیه

در صورت برخورداری از سلامت عمومی خوب باید از عفونت کلیه بدون عارضه رهایی یابید. مهم است با بروز نخستین علائم عفونت کلیه برای شروع درمان بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. این امر می تواند به کاهش خطر ابتلا به عوارض کمک کند.

مترجم: الهه زارعی

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ