خفگی هنگام حوادث یا تصادفات و انجام اقدامات لازم

سمانه حسنی
خفگی یکی از خطرناک‌ترین شرایطی است که ممکن است در زمان وقوع حادثه یا تصادف برای فرد پیش بیاید. بسیاری از اوقات، مردم تصور می‌کنند که در تصادفات جاده‌ای یا حوادث صنعتی فقط شکستگی، خون‌ریزی یا سوختگی خطرناک است، اما واقعیت این است که خفگی در میان علت‌های اصلی مرگ در لحظات اولیه پس از […]

خفگی یکی از خطرناک‌ترین شرایطی است که ممکن است در زمان وقوع حادثه یا تصادف برای فرد پیش بیاید. بسیاری از اوقات، مردم تصور می‌کنند که در تصادفات جاده‌ای یا حوادث صنعتی فقط شکستگی، خون‌ریزی یا سوختگی خطرناک است، اما واقعیت این است که خفگی در میان علت‌های اصلی مرگ در لحظات اولیه پس از حادثه قرار دارد. خفگی می‌تواند در چند ثانیه باعث از دست رفتن هوشیاری و در چند دقیقه موجب مرگ شود، بنابراین شناخت علل، علائم و روش‌های پیشگیری و امدادرسانی در چنین شرایطی بسیار اهمیت دارد.

مفهوم خفگی

خفگی یا اختناق، حالتی است که در آن اکسیژن کافی به بدن نمی‌رسد و در نتیجه سلول‌های بدن، به‌ویژه سلول‌های مغزی، آسیب می‌بینند. مغز برای زنده ماندن به اکسیژن مداوم نیاز دارد و تنها چند دقیقه کمبود اکسیژن می‌تواند باعث صدمات جبران‌ناپذیر شود. خفگی ممکن است به علت بسته شدن راه‌های هوایی، فشرده شدن قفسه سینه یا گردن، یا تنفس گازهای سمی و بی‌اکسیژن رخ دهد.

انواع خفگی در حوادث

در حوادث و تصادفات، خفگی می‌تواند اشکال گوناگونی داشته باشد. یکی از رایج‌ترین آن‌ها خفگی مکانیکی است، یعنی زمانی که چیزی مانع ورود هوا به ریه‌ها می‌شود. این حالت ممکن است به دلیل گیر کردن جسم خارجی در گلو، بسته شدن دهان و بینی، یا فشار خارجی مانند گیر افتادن در بین اجسام رخ دهد.

نوع دیگر، خفگی شیمیایی است که در اثر تنفس گازهایی مانند مونوکسیدکربن یا دود ناشی از آتش‌سوزی به وجود می‌آید. این نوع خفگی به‌ویژه در آتش‌سوزی خودروها، منازل یا کارگاه‌ها بسیار شایع است.

در برخی شرایط نیز ممکن است خفگی ناشی از فشردگی اتفاق بیفتد؛ برای مثال هنگامی که در یک تصادف، سینه یا شکم فرد میان اجسام سنگین گرفتار می‌شود و نمی‌تواند به‌درستی نفس بکشد.

خفگی در تصادفات رانندگی

در تصادفات رانندگی، عوامل متعددی ممکن است باعث خفگی شوند. در برخوردهای شدید، کیسه هوا یا کمربند ایمنی گاهی ممکن است در ناحیه گردن یا قفسه سینه فشار زیادی وارد کند. همچنین در برخی حوادث، راننده یا سرنشین بیهوش شده و زبان او به سمت عقب می‌افتد و راه تنفسی را مسدود می‌کند. این حالت یکی از دلایل شایع خفگی پس از بیهوشی است.

در خودروهایی که آتش گرفته‌اند، دود و گازهای سمی می‌تواند باعث خفگی تدریجی شود. گاهی هم در اثر شکستگی‌های شدید صورت یا فک، خون و ترشحات وارد مجاری تنفسی شده و تنفس طبیعی را مختل می‌کند. در چنین مواقعی، حتی اگر مصدوم در ظاهر زنده به نظر برسد، ممکن است در چند دقیقه دچار کمبود اکسیژن شدید شود.

خفگی در حوادث صنعتی

در محیط‌های کاری مانند کارگاه‌ها، کارخانه‌ها یا معادن، احتمال بروز خفگی نیز بالاست. در بسیاری از موارد، نشت گازهای سمی مانند مونوکسیدکربن، متان یا دی‌اکسیدکربن موجب می‌شود کارگران دچار بی‌هوشی یا مرگ خاموش شوند. همچنین در فضاهای بسته مانند تانکرها، چاه‌ها یا سیلوها، اکسیژن به مرور کاهش یافته و ورود افراد بدون تجهیزات ایمنی می‌تواند منجر به خفگی شود.

در این موارد، اغلب افراد برای کمک به همکار خود وارد محیط می‌شوند و چون نمی‌دانند فضا آلوده است، خود نیز گرفتار می‌شوند. یکی از اصول اولیه در امدادرسانی صنعتی این است که بدون تهویه و تجهیزات تنفسی نباید وارد فضای مشکوک به گاز گرفتگی شد.

خفگی در اثر غرق شدن

یکی از شکل‌های خاص خفگی، غرق شدن است. زمانی که فرد در آب فرو می‌رود و قادر به تنفس نیست، آب به درون مجاری تنفسی وارد شده و جلوی ورود هوا را می‌گیرد. مغز در مدت کوتاهی دچار کمبود اکسیژن می‌شود و اگر امداد سریع انجام نشود، احتمال مرگ بسیار زیاد است. در برخی تصادفات، خودرو به داخل رودخانه یا دریاچه سقوط می‌کند و سرنشینان در صورت گیر کردن در کمربند یا درِ قفل‌شده، ممکن است دچار خفگی ناشی از غرق شدن شوند.

علائم خفگی

شناخت نشانه‌های خفگی برای هر فردی ضروری است. از مهم‌ترین علائم آن می‌توان به دشواری در تنفس، کبود شدن لب‌ها و پوست، بی‌قراری، احساس خفگی یا فشار در گلو، از دست دادن هوشیاری، و در مراحل پیشرفته، قطع تنفس و ایست قلبی اشاره کرد. در برخی افراد صدای خس‌خس از گلو شنیده می‌شود یا فرد دست خود را روی گردن می‌گذارد که علامت جهانی خفگی است.

اگر مصدوم در حال بی‌هوش شدن باشد، ممکن است دیگر نتواند صحبت کند یا کمک بخواهد. در این مرحله باید بلافاصله اقدام به باز کردن راه هوایی و تماس با اورژانس کرد.

اقدامات اولیه هنگام خفگی

در هر حادثه‌ای، اولین قدم حفظ خونسردی است. در شرایط اضطراری، ترس و شتاب ممکن است باعث شود اقدامات اشتباه انجام گیرد. برای کمک به فردی که دچار خفگی شده است، باید سریع اما دقیق عمل کرد.

اگر مصدوم هوشیار است و سرفه می‌کند، بهتر است اجازه دهیم خودش با سرفه کردن جسم خارجی را بیرون بیاورد. در صورتی که قادر به سرفه یا صحبت نیست و علائم خفگی شدید دارد، باید مانور معروف هایملیخ را انجام داد. در این روش، از پشت سر مصدوم می‌ایستیم، دستان خود را دور کمر او حلقه می‌کنیم، مشت یک دست را کمی بالاتر از ناف قرار می‌دهیم و با فشار ناگهانی به سمت داخل و بالا، سعی می‌کنیم جسم خارجی را از مجاری تنفسی بیرون برانیم.

در مورد کودکان یا نوزادان، این کار باید با احتیاط و به شکل مخصوص انجام شود، زیرا فشار زیاد ممکن است به اندام‌های داخلی آسیب بزند.

اگر مصدوم بی‌هوش است، ابتدا باید راه هوایی او را بررسی کرد. ممکن است زبان به عقب افتاده یا چیزی در گلو گیر کرده باشد. در این حالت، سر را به آرامی به عقب برده و چانه را بالا می‌آوریم تا مسیر تنفس باز شود. سپس باید تنفس را بررسی کرد و در صورت نبود تنفس، عملیات احیای قلبی ریوی آغاز شود.

امداد در خفگی ناشی از دود یا گاز

در مواجهه با فردی که در اثر دود یا گاز بی‌هوش شده است، نخست باید اطمینان حاصل کرد که محیط امن است. ورود به فضای پر از دود یا گاز بدون تجهیزات می‌تواند امدادگر را نیز دچار خفگی کند. پس از انتقال مصدوم به هوای تازه، باید لباس‌های تنگ را از بدن او باز کرد و راه هوایی را بررسی نمود. اگر نفس نمی‌کشد، باید عملیات تنفس مصنوعی و احیای قلبی انجام شود.

در این موارد، مراجعه سریع به بیمارستان الزامی است، زیرا برخی گازها مانند مونوکسیدکربن حتی پس از نجات اولیه، اثرات دیررس بر مغز و قلب می‌گذارند.

نقش اکسیژن در بدن

برای درک بهتر خطر خفگی، لازم است بدانیم که اکسیژن چگونه در بدن عمل می‌کند. هنگامی که نفس می‌کشیم، هوا وارد ریه‌ها می‌شود و در آنجا اکسیژن از طریق کیسه‌های هوایی وارد خون می‌گردد. خون اکسیژن‌دار توسط قلب به همه بافت‌ها و اندام‌ها می‌رسد. مغز، قلب، و سایر اعضای حیاتی بدون اکسیژن نمی‌توانند عملکرد طبیعی خود را ادامه دهند. در صورت قطع تنفس، تنها چند دقیقه زمان داریم تا از آسیب غیرقابل‌برگشت جلوگیری کنیم.

از همین رو، امدادرسانی به فردی که دچار خفگی شده باید بدون تأخیر انجام گیرد و هر لحظه اهمیت دارد.

خطر خفگی ثانویه

برخی از افراد پس از یک حادثه خفگی، به ظاهر بهبود می‌یابند اما چند ساعت بعد دچار مشکلات تنفسی یا بی‌هوشی می‌شوند. این وضعیت را خفگی ثانویه یا سندروم پس از غرق‌شدگی می‌نامند. در این حالت، مایع یا ترشحات باقی‌مانده در ریه باعث التهاب و تورم مجاری هوایی می‌شود و تنفس به تدریج دشوار می‌گردد. به همین دلیل است که تمام قربانیان خفگی حتی اگر حال عمومی خوبی داشته باشند باید توسط پزشک معاینه و در صورت نیاز بستری شوند.

پیشگیری از خفگی در تصادفات

پیشگیری همواره مؤثرتر از درمان است. برای کاهش احتمال خفگی در تصادفات رانندگی، رعایت چند نکته ساده بسیار حیاتی است. تنظیم درست کمربند ایمنی، چک کردن وضعیت کیسه هوا، و اطمینان از سلامت سیستم تهویه خودرو می‌تواند خطر را کاهش دهد. در هنگام رانندگی، نباید از وسایل یا لباس‌هایی استفاده کرد که گردن را بیش از حد محدود کند. همچنین نباید کودکان را بدون نظارت در صندلی عقب رها کرد، زیرا ممکن است در زمان حادثه در وضعیت نامناسبی قرار گیرند.

در صورت وقوع تصادف، باید بلافاصله پس از اطمینان از ایمنی محیط، وضعیت تنفس مصدومان بررسی شود. حتی اگر به نظر برسد که فرد فقط بیهوش شده است، ممکن است در حال خفگی باشد و نیاز به اقدام فوری داشته باشد.

خفگی در محیط خانه

خفگی فقط مختص تصادفات جاده‌ای یا صنعتی نیست. در محیط خانه نیز حوادث متعددی ممکن است باعث خفگی شوند. گیر کردن لقمه غذا، بلعیدن اجسام کوچک توسط کودکان، آتش‌سوزی، نشت گاز یا حتی خوابیدن در محیط‌های بدون تهویه می‌تواند خطرناک باشد. بسیاری از مرگ‌های خاموش به دلیل گاز مونوکسیدکربن ناشی از بخاری یا آبگرمکن معیوب رخ می‌دهد.

نصب دستگاه هشداردهنده گاز، بررسی منظم دودکش‌ها، و آموزش اعضای خانواده درباره امداد اولیه از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری است.

نقش آموزش عمومی

آموزش امدادهای اولیه می‌تواند جان هزاران نفر را نجات دهد. دانستن روش‌های ساده‌ای مانند باز کردن راه هوایی، انجام تنفس مصنوعی یا مانور هایملیخ، به هر فرد عادی این امکان را می‌دهد که در زمان حادثه قبل از رسیدن نیروهای امدادی، اقدام مؤثری انجام دهد. بسیاری از کشورها آموزش کمک‌های اولیه را به عنوان بخشی از دروس مدارس یا شرط دریافت گواهینامه رانندگی قرار داده‌اند. این اقدام می‌تواند میزان مرگ‌ومیر ناشی از خفگی را به طرز چشمگیری کاهش دهد.

خفگی در حیوانات خانگی

موضوع خفگی نه تنها انسان بلکه حیوانات خانگی را نیز درگیر می‌کند. بسیاری از سگ‌ها و گربه‌ها ممکن است در اثر بلعیدن استخوان، اسباب‌بازی یا پلاستیک دچار خفگی شوند. آگاهی از نحوه برخورد با چنین شرایطی می‌تواند از مرگ حیوان جلوگیری کند. اصول کلی مشابه انسان است: بررسی دهان، باز کردن راه هوایی و در صورت لزوم فشار بر شکم برای بیرون آوردن جسم خارجی.

اثرات روانی خفگی بر نجات‌یافتگان

افرادی که تجربه خفگی را پشت سر گذاشته‌اند، گاه دچار ترس، اضطراب یا کابوس‌های مکرر می‌شوند. احساس نزدیک شدن به مرگ، حتی برای چند لحظه، می‌تواند اثرات عمیقی بر روان فرد بگذارد. در چنین مواردی، مشاوره روان‌شناسی و حمایت خانواده نقش مهمی در بازگشت فرد به زندگی عادی دارد.

خفگی و نقش زمان در نجات

زمان در موارد خفگی حیاتی‌ترین عامل است. هر دقیقه تأخیر در رساندن اکسیژن به مغز، احتمال آسیب دائمی را افزایش می‌دهد. امدادگران حرفه‌ای همیشه به این نکته توجه دارند که “زمان طلاست”. در شرایطی که نیروهای امدادی هنوز نرسیده‌اند، هر شهروند آموزش‌دیده می‌تواند با اقدامات ساده اما سریع، جان یک انسان را نجات دهد.

نتیجه‌گیری

خفگی یکی از مرگبارترین عوارض حوادث و تصادفات است، اما با آگاهی، آموزش و واکنش سریع می‌توان از بسیاری از موارد مرگ جلوگیری کرد. شناخت علائم اولیه، حفظ خونسردی، و دانستن روش‌های امدادی، ابزارهایی هستند که هر فرد باید در زندگی روزمره خود داشته باشد. همان‌طور که کمربند ایمنی، کلاه ایمنی یا ماسک صنعتی می‌تواند جان انسان را از خطرات جسمی نجات دهد، دانش کمک‌های اولیه نیز محافظی برای جان دیگران است.

در نهایت باید گفت که خفگی دشمنی خاموش است که در هر مکان و زمانی ممکن است رخ دهد. اما آگاهی، دقت و آموزش می‌توانند سپری نیرومند در برابر آن باشند. نجات یک زندگی گاهی تنها به یک واکنش درست در چند ثانیه وابسته است، و آن واکنش ممکن است از سوی هرکدام از ما باشد.

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ
مطالب پزشکان