هیچ سن مناسبی برای بچه دار شدن برای همه افراد وجود ندارد. زنان به طور معمول از سنین نوجوانی تا دوران یائسگی می توانند بچه دار شوند، در حالی که مردان ممکن است تا 60 یا 70 سالگی هم بارور بمانند. مسائل اقتصادی، مسئولیت های آموزشی طولانی مدت و ترجیح شخصی در حال حاضر به این معناست که برای بسیاری از افراد زمانی که آنها بیشترین شانس باروری را دارند دیگر بهترین یا عملی ترین زمان برای بچه دار شدن آنها نیست.
افراد در کشورهای صنعتی بیشتر از هر زمان دیگری منتظر بچه دار شدن هستند. مطالعه ای در سال 2017 نشان داد متوسط سن پدر نوزاد در سال 2015 عدد 30.9 بوده، در حالی که در سال 1974 این عدد معادل 27.4 بوده است. بر اساس گزارش مرکز ملی آمارهای بهداشتی، در سال 2016 میزان زاد و ولد برای زنان 30 تا 34 ساله بیش از زنان 25 تا 29 ساله بوده است. این برای نخستین بار از سال 1940، هنگامی که این داده ها در دسترس قرار گرفت، رخ داد.
عوامل اقتصادی نقش مهمی در تصمیم گیری فرد برای بچه دار شدن ایفا می کنند. برخی از کارشناسان بهداشت عمومی اذعان می دارند رکود اقتصادی منجر به افت مقطعی زاد و ولد می شود. به گزارش مدیکال نیوز تودی، در این مقاله، عواملی را که به بهترین زمان برای بچه دار شدن کمک می کند مورد بررسی قرار می گیرد، همچنین محدودیت های بیولوژیکی مردان و زنان نیز توضیح داده می شود، آثار احساسی و مالی و اینکه اگر فردی سن ایده آل خود را برای بچه دار شدن از دست بدهد باید چه کاری انجام دهد.
بهترین زمان های بیولوژیکی برای بچه دار شدن
باروری در سنین نوجوانی با ورود به دوران بلوغ شروع می شود سپس برای چندین سال به طور پیوسته افزایش می یابد. به طور معمول، دهه 20 زمانی را برای باروری بالا برای مردان و زنان نشان می دهد. بر اساس اعلام انجمن پزشکی باروری آمریکا، باروری زنان در اوایل 30 سالگی کمی کاهش می یابد که این میزان در سنین 35 تا 45 سالگی به میزان قابل توجهی کم می شود.
یک فرد سالم 30 ساله هر کدام حدود 20 درصد احتمال بارداری دارد. در سن 40 سالگی این رقم در هر چرخه به کمتر از 5 درصد کاهش می یابد. هیچ محدودیتی برای باروری مردان در ارتباط با سن وجود ندارد، اگرچه با افزایش سن کیفیت اسپرم کمی کاهش می یابد. در سن 60 سالگی کاهش تعداد و کیفیت اسپرم ممکن است باردار شدن را سخت تر کند.
سن تنها عاملی نیست که بر توانایی بچه دار شدن تاثیر می گذارد. حدود 12 تا 13 درصد از زوج ها در ایالات متحده بدون در نظر گرفتن سن با مشکل بارداری مواجه هستند. سلامت فردی از جمله شرایطی مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) و آندومتریوز که ممکن است بر باروری تاثیر بگذارد به اندازه الگوهای باروری معمولی مربوط به سن اهمیت دارد. برخی از سوالاتی که افراد ممکن است در مورد آمادگی بیولوژیکی بپرسند عبارتند از:
احتمال بارداری موفق در سن من چقدر است؟
آیا تاخیر در بارداری برای یک یا دو سال باروری من را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد؟
آیا من شرایط پزشکی دارم که ممکن است بر باروری تاثیر بگذارد یا قبل از اقدام برای باردار شدن نیاز به درمان داشته باشد؟
عوامل روانی و زمان بندی
هیچ زمان یا سن قطعی برای بچه دار شدن وجود ندارد. شرایط هر فردی متفاوت است. برخی از افراد از نظر روانی آمادگی لازم را برای بچه دار شدن را در اوایل 20 سالگی خود دارند، در حالی که برخی دیگر این آمادگی را در خود احساس نمی کنند. بچه دار شدن می تواند چالش های عاطفی و روانی به همراه داشته باشد، بنابراین به موارد زیر نیاز دارد:
صبر
انعطاف پذیری
برنامه ریزی
تمایل به درخواست کمک در مواقع ضروری
یکدلی
بیشتر تحقیقات جدید نشان می دهند مغز فرد تا سن 25 سالگی به طور کامل رشد نمی کند. برخی افراد ممکن است صبر کنند تا آمادگی شناختی، احساسی و مالی خود را برای بچه دار شدن به دست آورند. برخی از سوالاتی که افراد می توانند در مورد آمادگی بچه دار شدن از خود بپرسند عبارتند از:
آیا احساس می کنم می توانم از یک کودک مراقبت کنم؟
آیا حاضر هستم شیوه زندگی خود را تغییر دهم یا برخی از اهداف خود را برای بچه دار شدن به تاخیر بیندازم؟
زندگی من بعد از بزرگ شدن فرزندم چگونه است؟
قبل از بچه دار شدن چه کار باید بکنم؟
مسائل مالی
سال ها طول می کشد تا افراد از نظر مالی برای بچه دار شدن آماده شوند. این گزینه ممکن است شامل داشتن امنیت شغلی، محل اقامت مطمئن یا داشتن یک خانه باشد. بر اساس یک نظرسنجی میانگین سن خریداران مسکن برای نخستین بار در حال حاضر به 32 سال رسیده است در حالی که در دهه 1980 این حدود 29 سال بوده است.
در حال حاضر افراد بیشتری تحصیلات دانشگاهی را دنبال می کنند. اکثر افراد از اوایل تا اواسط 20 سالگی کالج را به پایان می رسانند و ممکن است چند سال طول بکشد تا بعد از کالج به ثبات مالی برسند، همچنین بسیاری از فارغ التحصیلان وام های دانشجویی قابل توجهی را پرداخت می کنند.
این عوامل ممکن است به این معنی باشد که بسیاری از افراد آمادگی بچه دار شدن را تا اواخر 20 سالگی یا اوایل 30 سالگی ندارند. برخی حتی به زمان بیشتری نیاز دارند به ویژه اگر در مناطقی با هزینه های بالا زندگی می کنند.
شکاف قابل توجهی در میانگین سنی بچه دار شدن فرد وجود دارد و این تا حد زیادی به محل زندگی فرد بستگی دارد. در نیویورک میانگین سنی که یک زن نخستین فرزند خود را به دنیا می آورد 31 سال است، در حالی که در مناطق روستایی داکوتای جنوبی و تگزاس 20 یا 21 سال است. این تفاوت های سنی ناشی از تفاوت های مالی و هنجارهای فرهنگی است. برخی از سوالات مالی که افراد می توانند از خود بپرسند عبارتند از:
آیا داشتن فرزند بر توانایی من در کسب درآمد یا پایان تحصیل تاثیر می گذارد؟
آیا از میانگین هزینه بچه دار شدن در منطقه خود آگاه هستم؟
آیا بیمه درمانی دارم؟
آیا می توانم بدون حمایت از کودک نگهداری کنم؟
آیا انتظار یک یا دو سال به من کمک می کند تا ثبات مالی بیشتری داشته باشم؟
در صورت از دست دادن سن ایده آل چه اتفاقی می افتد؟
ممکن است برای فردی پیش بینی زمان دقیق بچه دار شدن سخت باشد. برخی از افراد از نظر بیولوژیکی برای بچه دار شدن در 20 سالگی آماده هستند، اما از نظر مالی و احساسی در نقطه مناسبی از زندگی خود قرار ندارند. این بدان معنا نیست که آنها فرصت بچه دار شدن را از دست می دهند. افراد قبل از تصمیم گیری مناسب برای بچه دار شدن باید همه عوامل را در نظر بگیرند.
با این حال، زنان باید آگاه باشند که نمی توانند پس از ورود به دوران یائسگی بچه دار شوند. میانگین سن یائسگی 51 سال است و اکثر زنان در سال های منتهی به یائسگی افت قابل توجهی در هورمون های خود را شاهد هستند.
در حالی که سن خاصی وجود ندارد که در آن مردان نتوانند باردار شوند، اما اسپرم آنها با افزایش سن تغییر کرده و میزان آن کاهش می یابد. اگرچه بسیاری از مردان هنوز قادر به بارداری در 60 سالگی و حتی بعد از آن هستند، اما اسپرم آنها ممکن است از نظر ژنتیکی سالم نباشد.
اگر افراد پنجره بیولوژیکی خود را برای بچه دار شدن از دست بدهند هنوز شانس بچه دار شدن با استفاده از اسپرم یا تخمک اهداکننده، پذیرش جنین یا فرزندخوانده برای آنها امکان پذیر است. در حالی که افراد زمان ایده آل مالی یا روانی خود را برای بچه دار شدن از دست بدهند هنوز هم این شانس برای آنها وجود دارد منتهی ممکن است بچه دار شدن برای آنها بیشتر استرس زا، خسته کننده تر یا کمتر لذت بخش باشد.
خلاصه
بچه دار شدن زندگی فرد را تغییر می دهد و بسیاری از افراد هرگز آمادگی کامل را برای آن احساس نمی کنند. در حالی که باروری با افزایش سن کاهش می یابد، اکثر زنان سالم از نظر بیولوژیکی قادر به بچه دار شدن تا دوران یائسگی هستند و اکثر مردان سالم نیز هنوز در 60 و 70 سالگی خود بارور هستند. البته با افزایش سن برخی از خطرات مربوط به دوران بارداری و زایمان افزایش می یابد.
هیچ زمان مناسب واحدی برای بچه دار شدن برای همه افراد وجود ندارد. در عوض، افراد باید خطرات و مزایای آن را بسنجند سپس تصمیمی سازگار با ارزش ها و اهداف خود در آینده بگیرند.
مترجم: الهه زارعی