هسته گیلاس
مشابه همان مشکلی که در رابطه با دانه‌های سیب وجود دارد، هسته گیلاس هم محتوی آمیگدالین است. آمیگدالین موجود در هسته گیلاس هم می‌تواند به محض ورود به بدن با آزادسازی آنزیم گلوکوزیداز از دستگاه گوارش، متابولیزه شده و به سیانید و گلوکز تبدیل شود. سیانید آزاد شده ترکیبی بسیار سمی، خطرناک و حتی کشنده است که با اختلال در سیستم اکسیژن‌رسانی به سلول‌ها می‌تواند سبب مرگ تدریجی سلول شده و در مقادیر بالا سبب مرگ فرد شود. پس به یاد داشتن این نکته بسیار حائز اهمیت است که هرگز گیلاس را با هسته نخورید. این اشتباه به ویژه در کودکان بسیار اتفاق می‌افتد و به سبب پایین‌تر بودن قدرت سیستم ایمنی در آنها می‌تواند خطر بیشتری به همراه داشته باشد.
در ادامه در صفحه مجله سیب سبز می‌خوانید:
دانه گلابی
در رابطه با دانه‌های گلابی هم همان داستان گفته شده است. بسیاری از افراد گلابی را هم مشابه سیب تمام قسمت‌هایش را می‌خورند و تنها چوب آن را دور می‌ریزند. دانه‌های گلابی هم محتوی مقادیر قابل توجهی از سم آمیگدالین است که در بدن تبدیل به سیانید می‌شود. ترکیب سمی حاصله می‌تواند با اختلال در سیستم اکسیژن‌رسانی برای بدن مشکل‌ساز باشد. پس فکر نکنید که تمام اینها از طبیعت آمده است و خوردن تمام قسمت‌های یک خوراکی مشکلی برای سلامتی‌تان به وجود نمی‌آورد.
برگ ریواس
همان قدر که ساقه‌های ترش مزه این گیاه می‌تواند اشتها برانگیز و پر خاصیت باشد، برگ‌های آن به سبب داشتن دو ترکیب به نام اکسالیت و آنتراکوینون گلیکوزید بسیار سمی و خطرناک است و در صورت مصرف طولانی مدت و انباشته شدن بیشاز حد این مواد سمی در بدن می‌تواند بسیار خطرناک باشد.