در جهان صنعتی کنونی و با مکانیزه شدن اکثر
کارهای روزمره، تحرک انسان ها نسبت به گذشته روز به روز در حال کاهش است. اگر فرض
کنیم که نیاکان ما روزانه هشت ساعت کار مفید به همراه فعالیت بدنی به انجام می
رساندند و در مزرعه و کارگاه ها مشغول بودند، امروزه این میزان به دو ساعت رسیده
است.جالب تر آنکه، این تفاوت شش ساعته از نظر انرژی مصرفی دست کم 2000 کالری خواهد
بود. اگر بخواهیم این مقدار انرژی را به طور ملموس تری درک کنیم باید توجه کنیم که
2000 کالری با مصرف 800 گرم نان و یا بیش از سه بشقاب برنج تأمین می گردد. پس بی
جهت نیست که ما در تمامی جهان با پدیده ای به نام چاقی و اضافه وزن رو به رو هستیم
زیرا بیشتر افراد بیش از این مقدار غذا می خورند و مصرف برنج در دو وعده غذایی
نهار و شام خیلی بیشتر است.
گام هایی که ما هر روز برمی داریم رفته رفته کمتر شده اما بشقاب
غذایمان کوچک تر نگردیده است. غذا خوردن های ما، بسته به منطقه جغرافیایی مان و
سبک زندگی،گاه از سر تفنن و حسب موقعیت دارایی تغییرهای گوناگونی دارد. اگر در
حالت عادی ما شام نمی خوردیم، اکنون به مناسبت های مختلف شام های نسبتاً پرحجم می خوریم و میزان تحرکمان با
میزان مواد غذایی پرانرژی نظیر شیرینی جات و چربی ها تناسبی ندارد.
از آنجا که، کمتر خوردن و تحرک داشتن
کاری نسبتاً دشوار است، استفاده از داروها و قرص های لاغری وسوسه برانگیز است. این وسوسه دستمایه
استفاده یا بهتر بگوییم سوءاستفاده افراد فرصت طلب از عجول بودن افراد چاق است.
آنها با تبلیغات دروغین مردم را به استفاده از این داروها برای لاغری ترغیب می
نمایند. فراموش نکنیم که این قرص ها با نام «چربی سوز» افسانه ای بیش نیستند.
دنیای پیشرفته علم هنوز نتوانسته است دارویی را کشف نماید که بتواند چربی های بدن
را بیش از حالت معمول متابولیسم بدن بسوزاند و به راحتی و بی دغدغه موجب کاهش وزن
گردد.
پس این همه سروصدا از کجا می آید؟ بی
گمان این تجارتی ست نامشروع که مرتکبین آن برای آسوده کردن وجدان خویش می گویند
همین قدر که اثر تلقینی«پلاسبو» دارد، کافی است.اما این توجیه بسیار جفاکارانه است
چرا که ما افراد را به مصرف چیزی وادار می کنیم که می دانیم اثر ادعا شده را
ندارد. نهایتاً کمترین زیان چنین داروهایی آن است که امید این بیماران را ناامید
می نمایند و فرصت اقدام مناسب را که همان اصلاح برنامه غذایی و افزایش تحرک می
باشد از آنان می گیرد. این جمله را هرگز از یاد نبرید و آن اینکه، « این قرص ها
چربی سوز نیستند بلکه فرصت سوز می باشند».