میل جنسی(libido) بطور چشمگیری در افراد مختلف مـتـفاوت است، حتـی
در یک فرد بسته به شرایط درونی و بیرونی، میل جنسی متغیر است. کـاهـش میـل جنـسی
در زنان امری بسیار شایع و در مـردان امری نادر اسـت. (حـتـی غـالب مـردانی کــه
از اختلال نعوظ رنج میبرند نیز میل جنسی خود را از دست نمیدهند.) هورمون جنسی مردانه
ی تستوسترون نقش فراوانی بروی میل جنسی در هر دو جنس مرد و زن ایفا میکند. برخلاف
تصور عام پس از یائسگی احتمال افزایش میل جنسی در زنان بیشتر است تا کاهش میل جنسی.
دلایل روانشناسی مانند هیجان / اضطراب / ترس از
ناتوانی و ترس از انتقاد / سابقه سو استفاده جنسی / مشکلات شخص با اطرافیان بخصوص
همسر / برآورده نکردن انتظارات فرد توسط شریک جنسی و اختلالات هورمونی. فاکتورهای
زیادی در ارتباط جنسی طبیعی دخالت دارند در صورت مهیا نبودن هر یک از فاکتورها در
ارتباط جنسی اختلال وارد می شود. ناقل‌های شیمیایی اعصاب مرکزی شامل هیدروکسی
تریپتامین، نورآدرنالین و دوپامین در عملکرد جنسی دخالت دارند و ممکن است با داروهای آنتی‌سایکوتیک یا ضد
روانپریشی و ضد
افسردگی و داروهایی که از طریق اعصاب مرکزی یعنی مغز موجب
کاهش فشارخون می‌شوند، تداخل کنند و عملکرد جنسی مردان را مختل کنند.
برای درمان باید کارهای زیر را انجام داد:
۱) درمان برای هریک
از اختلالات زمینه ای.
۲) هورمون درمانی.
۳) کنترل استرس.
۴) مشاوره با
کارشناسان مسایل زناشویی.
۵) فراگرفتن
مهارتهای گفتگو و برقراری ارتباط موثر با جنس مخالف.
۶) رفع اختلافات و
حل مشکلات، تنشها و رنجش ها.
۷) افزایش صمیمت با
شریک زندگی.
۸) آموزش جنبه های
مختلف رابطه جنسی.
۹) در میان گذاشتن
علایق جنسی و خیالپردازیهای جنسی.
۱۰) رسیدگی به وضع
ظاهری و بهداشت فردی.
۱۱) ایجاد تنوع در
نحوه و مکان برقراری رابطه جنسی بصورت دوره ای.
۱۲) اجتناب از بی
تحرکی.
۱۳) ایجاد اعتدال در
کار و جنبه های دیگر زندگی
برای پیشگیری دوری از محیط استرس زا و توجه به تغذیه و استفاده از غذاهای مقوی
و سالم. موادغذایی که محرک است مانند : خرما، پیاز، فلفل ، تخم مرغ ، گوشت قرمز،غذاهای
پرچرب زیاد استفاده کنید.