وقتی تعداد اسپرمهای مرد در مایع منی، صفر باشد دراصطلاح به آن آزو
اسپرمی اطلاق می شودو اولیگواسپرمی شمارش اسپرمی کمتر از 20 میلیون در میلی لیتراست.این مردان دارای میل و عملکردجنسی طبیعی هستند وفقط مشکل باروری
دارند.
عواملی که سلامت اسپرم را تهدید می‌کند
از این قرارند:
وجود سابقه عفونت پروستات یا عفونت‌های ناحیه تناسلی،سابقه ضربه به بیضه‌ها یا
چرخش بیضه‌ها،ابتلا به واریکوسل،سابقه بلوغ زودرس یا دیررس،تماس با مواد سمی در
حین کار نظیر مس، کادمیوم و جیوه، اکسید اتیلن،کلرید وینیل،مواد رادیو اکتیو و
اشعه،مصرف دخانیات،قرارگیری ناحیه تناسلی در شرایطی با دمای بالا،ترمیم
فتق،داروهای مورد استفاده در درمان زخم‌ها یا پسوریازیس،دیابت،بیماری سیستیک
فیبروزیس و آلودگی هوا و میزان سرب موجود در هوای تنفسی.
سیگار کشیدن، اضافه وزن، تغذیه غلط، یا حتی دمای بالا در بیضه‌ها در این
زمینه موثرند که به ناباروری می انجامد.
ترک سیگار وکاهش وزن در درمان موثرند و درمواردی که مشکل کمبود هورمونهاست
جایگزینی آن کمک کننده است.
اسپرم مردانی که هر روز فعالیت زناشویی دارند،از کیفیت بهتری برخوردار
است. مردان
چاق معمولا روابط زناشویی کمتری دارند و این موضوع تاثیر زیادی بر باروری آنها
دارد.