داروهای تقلبی
در بسته‌بندی‌های پرزرق و برق و گاهی با برچسب نام‌های شرکت‌های معتبر به‌طور
رایجی به عنوان داروهای واقعی به مشتریان هندی و نیز به کشورهای در حال توسعه در
سراسر جهان فروخته می‌شوند.
مرگ اخیر15زن در
هند به دنبال عقیم‌سازی گروهی که به یک کارخانه کوچک داروسازی در شهر شرقی رایپور
مربوط شده است، نشان می‌دهد که چگونه داروهای تقلبی میتوانند به راحتی وارد نظام
عظیم مراقبت بهداشتی هند شوند. کارشناسان می‌گویند دولت ابعاد این مشکل را دستکم
می‌گیرد و از تلاش‌ها برای کنترل کردن سوءاستفاده‌ها در یکی از بزرگترین بازارهای
داروهای تقلبی و زیر استاندارد حمایت نمی‌کند.
تخمین‌های
درباره شمار داروهای تقلبی در هند متفاوت است. بر اساس یک تخمین سازمان‌جهانی
بهداشت، از هر پنج دارو در هند یکی تقلبی یا مشکل‌دار است. در مقابل دولت هند می‌گوید
که این رقم حدود 3/0درصد است.
گزارش اداره
مواد‌مخدر و جرم ملل متحد در سال2013خاطر نشان کرد که سامان دادن به بخشی که
ارتشا، تبانی، انحصارات و سایر شیوه‌های زورگویانه آن را فراگرفته است، برای
مقامات دولتی هنگام انتخاب تولیدکننده دارو مشکل ایجاد میکند.
یک گزارش
پارلمانی که دو سال پیش تهیه شد، سازمان ناظر دارویی هند را به خاطر اینکه
فقط124کارمند دارد، مورد انتقاد قرار داد. در مقام مقایسه سازمان غذا و داروی
آمریکا که جمعیتش 4 برابر کمتر از هند است، حدود 14500 کارمند دارد.
بجون کومار
میسرا، رئیس سازمان غیردولتی «همکاری برای داروهای ایمن هند «در این‌باره گفت:
«دولت‌های ایالتی با امساک برای تهیه دارو خرج می‌کنند و تولیدکنندگانی که کمترین
قیمت‌ها را ارائه می‌کنند در مزایده‌های تامین دارو برنده می‌شوند، بدون توجه به
اینکه فرآیند تولید یا نظام‌های توزیع آنها چه کیفیتی داشته باشد.»
اما جی ان سینگ،
کنترل‌‌کننده عمومی داروها در هند، گفت: «در این روند صرفه‌جویی کیفیت و ایمنی
داروها مقدم بر قیمتشان است.»
او گفت: «اگر
داروهایی یافت شوند که زیر حد استاندارد باشند، ما جواز آن کارخانه را معلق می‌‌کنیم.»
دستکم گرفتن
مشکل؟
اما برخی از
کارشناسان نگرانند که همین خشنودی از خود، یک عامل ایجادکننده این مشکلات باشد.
راجر بیت، یک
کارشناس انستیتوی American Enterprise در
واشنگتن گفت: «نظارت قانونی کافی وجود ندارد و هنگامی هزینه‌ها را به شدت پایین
بیاورید، ممکن است صرفه‌جویی بیش از حد شما را دچار مشکل کند.»
او افزود: «به
نظر من وضعیت بهتر نمی‌شود، زیرا دولت نمی‌پذیرد که مشکلی وجود دارد، چه رسد به
اینکه تلاش کند آن را حل کند»
ممکن است این
آخرین رسوایی در حوزه مراقبت‌های بهداشتی که به تیتر اول رسانه‌ها در داخل و خارج
بدل شد، دولت مرکزی را وادارد که دست به عمل بزند.
آخر هفته گذشته
13 نفر از گروه زنانی به یک اردوگاه نیمه‌مخروبه عقیم‌سازی در شرق هند رفته بودند،
درگذشتند و مظنون اصلی یک محموله قرص است که یک شرکت دارویی کوچک به نام داروسازی
مهاوار تهیه کرده است. این شرکت در شهر رایپور پایتخت ایالت چهاتیسگار، یکی از
فقیرترین مناطق هند قرار دارد.
صاحبان این
کارخانه انجام هر گونه عمل اشتباهی را انکار می‌کنند.
دو مرگ دیگری که
در این منطقه رخ داده است، سوءظن در این‌باره را که عامل مشکلات داروها بوده‌اند و
نه تجهیزات کثیف یا بد انجام دادن عمل جراحی تشدید کرده است.
یک مورد یک
مرد80ساله به نام آن جوری ماهشواری بود که با شکایت از تب و سرگیجه به بیمارستان
مراجعه کرده بود. یک ورقه قرص از همان بسته آنتی‌بیوتیک‌هایی که برای زنان در
اردوگاه عقیم‌سازی استفاده شده بود، مصرف کرده بود. او روز بعد از مراجعه به
بیمارستان درگذشت.
چونی لال، پسر
38ساله این مرد که که در ایوانه خانه‌اش می‌گریست، گفت: «دکتر گفت پدرم به علت این
دارو مرده است. ما مردم فقیر چه کار می‌توانیم بکنیم؟» دولت ایالتی روز جمعه فروش
و توزیع تمام داروهای شرکت مهاوار را ممنوع کرد.
مشکل است تخمین‌های
قابل‌اتکایی از شمار مرگ و میرهای ناشی از داروهای فاسد در هند به دست آورد. یکی
از بدترین موارد مرگ‌ومیرها مربوط به داروهای تقلبی، مرگ 300 نوزاد در سال2012در
کشمیر پس از مصرف داروهایی که در بیمارستان اصلی کودکان ایالت برای آنها تجویز
شده، بود. (روزنامه
سپید)