راهکارهایی برای جلوگیری از تعرض جنسی کودکان

اگر والدین در مورد تعارض جنسی کودک حرفی نزنند و موضوع را نادیده بگیرند، کودک فکر می‌کند گناهی انجام داده است.

کودکان همواره با نگاه پاک و معصوم خود به دنیا نگاه می‌کنند اما دنیای
امروز گاه آنقدر بی‌رحم است که والدین ترجیح می‌دهند خیلی زود آنها را از حوادث و خطراتی
که ممکن است برای‌شان پیش بیاید، آگاه کنند. بچه‌هایی که مورد آزار قرار گرفته‌اند، آسیب دیده‌اند و حتی کشته شده‌اند. این
مشکل در تمام کشورهای دنیا مشاهده می‌شود. اما مثل هر مشکل دیگری راهکارهایی برای جلوگیری
از آن وجود دارد.

بگذارید کودک‌تان از شما سؤال کند

کنجکاوی جنسی کودکان بسته به هوش و روابط اجتماعی آنها از 3 تا 6 سالگی
شروع می‌شود. آنچه مهم است این است که بچه‌ها شوق و هیجان زیادی در کشف جنسیت خودشان
دارند. دنیای ذهن کودک بسیار پاک و معصوم است و اگر سوالاتی می‌پرسد، والدین نباید
احساس شرم، ناراحتی یا عصبانیت پیدا ‌کنند و 
نگاه‌شان باید همسو با نگاه کودک باشد. او با دنیای خودش و از دنیای پاک و معصوم
خود از والدین سؤال می‌کند. بنابراین اگر والدین دربرابر هر سؤال جنسی به هر نوعی در
مقابل بچه‌ها قرار گرفتند نباید شرم و حیا نشان دهند، در غیر این صورت نمی‌توانند به
او کمک کنند. اگر والدین سؤالات ابتدایی بچه‌ها را دربرابر مسائل جنسی به این شیوه
پاسخ دهند اثرات منفی دارد. اول اینکه کودک از این به بعد در این مورد از آنها مشورت
نمی‌گیرد. دوم اینکه منبع آگاهی‌شان را همسن و سالان خودشان یا منابع نامطمئن بیرونی
قرار می‌دهند و بیشتر در معرض خطر قرار می‌گیرند و بالاخره اینکه ناراحتی و عصبانیت
آنها از سؤال کودک به او احساس گناه و شرم غیرضروری می‌دهد. بنابراین اگر بعدها مشکلی
برایش پیش بیاید و خطری او را تهدید کند به والدین نمی‌گوید.

خیال کودکتان
را راحت کنید

اگر والدین در مورد آزار و تعارض جنسی کودک حرفی نزنند و موضوع را
نادیده بگیرند، کودک فکر می
کند
گناهی انجام داده. بدترین کار این است که به او حمله کنید. در این صورت مشکلات او
بیشتر خواهد شد. بهترین راه این است که در مورد تجربه تلخی که داشته گفت
وگو شود. اگر کودک به والدین
بگوید و والدین نیز با او هم
دردی
کنند و به راه
حل
هم برسند می
توانند
از  اضطراب دور شوند و آگاهانه زندگی عادی
شان را داشته باشند. بهتر است
به کودک گفته شود« ما درباره این موضوع حرف زدیم و راه
حل دادیم و بهتر است زندگیمان را داشته باشیم اما اگر
سؤالی داشتی می
توانی
هر وقت خواستی از ما بپرسی.» به این ترتیب موضوع را به خود کودک واگذار می
کنید تا هروقت لازم دید با شما
صحبت کند. حتی اگر والدین از ترس آبرو روی این مسئله سرپوش می
گذارند باید بدانند که دستکم بین خودشان این مسئله باید
حل شود و امنیت و هم
دلی
به کودک داده شود. به او اطمینان دهند که خداوند ناظر همه ماست و فردی که کار زشتی
با او انجام داده یا او را آزار داده جزا خواهد شد.

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ