روش های درمانی واریس را می دانید ؟

nazari
واریس یک بیماری شایع است بطوری که 10 تا 20 درصد افراد جامعه به این بیماری مبتلا هستند. بسیاری از مردم در خانواده خود این مشکل را دارند. احتمال بروز واریس در زنان چند برابر مردان است.

در سیاهرگ ها دریچه هاى یک طرفه اى قرار دارند که کار آنها پیشگیرى از بازگشت خون به عقب است. اگر این دریچه ها کار خود را به خوبى انجام ندهند، خون به عقب بازمی گردد و در سیاهرگ ها تجمع می یابد و سبب تورم آنها مى شود. واریس هنگامی ‌رخ می‌دهد که این دریچه‌ها دچار نارسایی شده باشند و به فعالیت طبیعی خود ادامه ندهد.

بعضی از سیاهرگ‌های واریسی به طور عمیقی درون ساق پا قرار داشته و قابل مشاهده نیستند. سیاهرگ هاى متورم و بادکرده به دو شکل دیده مى شوند: وریدهاى طنابی و وریدهاى تارعنکبوتى(تلانژکتازى)

واریس که بتدریج با برجسته شدن وریدهای پا خود را نشان می‌دهد، ظاهری ناخوشایند برای پاهای فرد پدید می‌آورد؛ اما فراتر از ظاهر ناخوشایند، مهم‌ترین دردسری که وریدهای واریسی برای فرد پدید می‌آورند، دردهای مزمن و ناتوان‌کننده‌ای است که در ناحیه پاها به سراغ فرد می‌آید. راه های درمان واریس عبارتند از :

درمان تزریقى(اسکلروتراپى)

این رایج ترین روش درمانى براى وریدهاى تار عنکبوتى است. در یک معاینه سرپایى، پزشک مقادیر اندکى از یک ماده شیمیایى محرک را به درون وریدها تزریق مى کند که سبب التهاب و تورم دیواره های ورید و چسبیدن آنها به یکدیگر مى شود وبدین ترتیب ورید براى همیشه بسته مى شود .

در هر جلسه چندین تزریق انجام مى شود تا این که همه وریدها درمان شوند. پس از هر جلسه باید از جوراب فشار دهنده براى دو یا سه روز استفاده کرد تا وریدها بسته شده و دردناکى و کوفتگى به حداقل برسد.

عوارض احتمالى شامل واکنش حساسیتى به ماده شیمیایى، سوزش در محل تزریق، ورم و جراحت پوستى است. با قطع جریان خون وریدى، بافت ترمیمى ایجاد شده و ورید به تدریج ناپدید مى شود. ممکن است در ناحیه درمان شده خطوط قهوه اى ایجاد شوند که معمولاً به تدریج ناپدید مى شوند.

اسکلروتراپى عموماً فقط براى وریدهاى تارعنکبوتى یا وریدهاى واریسى بسیار کوچک به کار مى رود. در این شیوه درمانى بیمار مى تواند انتظار بهبود 50 تا90 درصدى در وریدهاى تارعنکبوتى داشته باشد، اما ممکن است وریدهاى جدید در همان محل ایجاد شوند.

لیزر براى وریدهاى تارعنکبوتى:

وریدهاى تارعنکبوتى با عبور دادن لیزر از سطح پوست نیز، قابل درمان هستند. اشعه لیزر وریدها را منقبض و چروکیده کرده و استفاده از یخ و یک بى حس کننده موضعى به حفاظت از پوست و کاهش درد کمک مى کند.

درمان با لیزر معمولاً در دو یا سه جلسه به صورت سرپایى انجام شده و تنها براى وریدهاى بسیار ظریف مناسب است. ممکن است قرمزى یا تورم زودگذری پس از کاربرد این روش ایجاد شود. درمان با لیزر همانند اسکلروتراپى از بروز وریدهاى تارعنکبوتى جدید در نزدیکى محل درمان جلوگیرى نمى کند.

لیزر براى وریدهاى واریسى:

انرژى لیزر را مى توان با روشى به نام لیزر درمانى درون وریدى (EVLT) در داخل ورید به کار برد. پزشک با هدایت سوند، ورید را سوراخ کرده و یک سیم راهنما را به درون نقطه اى که خون از آنجا شروع به پس زدن مى کند، مى فرستد. سپس یک فیبر لیزرى به درون آن فرستاده مى شود و اشعه لیزر تابانیده مى شود تا ورید را از درون گرم کند. التهاب حاصله سبب به هم چسبیدن دیواره هاى ورید می گردد و در نهایت بافت ترمیمى ایجاد مى شود.

درمان لیزر برای ورید واریسی، زیر بى حسى موضعى و در مطب پزشک و یا در اتاق عمل قابل انجام است. شما مى توانید به سرعت به فعالیت عادى بازگردید، اگرچه ناچار هستید براى چندین روز جوراب فشارنده بپوشید. علائم ممکن است به دلیل کاهش فشار بر روى وریدها طى یک یا دو هفته بهبود پیدا کنند اما تغییرات ظاهرى نیاز به زمان بیشترى دارند. دو یا سه ماه بعد پزشک ساق پاهایتان را دوباره بررسى مى کند تا ببیند که آیا وریدها ناپدید شده اند یا نه.

با قطع جریان غیرطبیعى خون، وریدهاى واریسى باقیمانده در صورتى که کوچک باشند با اسکلروتراپى و اگر بزرگ باشند با فلبکتومى (خارج کردن ورید با جراحى) قابل درمان هستند.

رادیو فرکانس حرارتى داخل وریدى:

این روش به پزشک امکان مى دهد که به جاى لیزر با امواج رادیویى، داخل وریدهاى واریسى را گرم کند. این روش نیز همانند EVLT در مطب پزشک و یا در اتاق عمل و زیر بى حسى موضعى انجام مى شود، اما به زمان بیشترى نیاز دارد. پس از آن بیمار ممکن است تورم و درد را تجربه کند و شانس عود 10 درصد است.

جراحى واریس :

جراحى براى خارج کردن ورید واریسی بزرگ و یا وریدهای پیشرفته پر پیچ وخم میباشد. این روش در اتاق عمل و زیر بیهوشى عمومى و یا بى حسى اسپاینال انجام مى شود.

معمولا با دو برش پوستی درروی ورید واریسى که در ناحیه ساق پا و ران داده می شود ورید مشخص شده و انتهاى آنها را بسته می شود. به وسیله یک دستگاه ورید واریسی که دریچه های لانه کبوتری آن تخریب شده است از بدن خارج میگردد . بیمار مى بایست براى یک هفته از بانداژکشی یا جوراب فشارنده استفاده کند.

فلبکتومى:

فلبکتومی روشی جدیدتر با زمان‌ بهبودی‌ کوتاه‌تر است.

فلبکتومی سرپایى یک روش درمانی ساده است که در زیر بى حسى موضعى انجام مى شود. برش هاى کوچکى در طول ورید واریسی داده مى شود و ورید، قطعه قطعه از بدن خارج مى شود.

مطالب مرتبط :

آیا زالودرمانی می‌تواند واریس را درمان کند؟

درمان بیماری واریس به 3 روش متداول

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ