آکادمی متخصصان اطفال آمریکا توصیه می‌کند که والدین این نکات را درباره نافرمانی کودک ارزیابی کنند:
میزان احترامی که اعضای خانواده نسبت به یکدیگر، به ارزش‌های شخصی، حریم شخصی و نظرات یکدیگر نشان می‌دهند.
شیوه‌ای که تعارض‌های خانواده حل‌وفصل می‌شود، چه از طریق مشاجره و رفتار خشونت‌آمیز و چه مباحثه سالم.
شما چطور با کودک رابطه برقرار می‌کنید؟ چطور او را منضبط می‌کنید؟ آیا به‌طور مکرر بر سر او داد می‌کشید؟
تفاوت میان شما و کودک شما و شخصیت‌های شما چیست.
هر مشکلی که کودک شما در برقرار رابطه با دیگران یا در کارکرد تحصیلی دارد.
موقعیت‌های استرس‌زا در خانه.
توجه داشته باشید که در مواردی رفتار نافرمانی کودک نتیجه عارضه‌ای جدی‌تر به نام «اختلال نافرمانی مقابله‌ای» است که جزء اختلال‌های رفتاری کودکان شمرده می‌شود، یا مشکل عاطفی جدی‌تر است.
اما در غیاب چنین اختلالاتی، یک کودک عادی در واقع درحالی‌که در روند رشد قرار دارد با نافرمانی‌های گاهگاهی محدوده‌هایی را که شما برایش تعیین می‌کنید، امتحان می‌کند.
منبع: همشهری آنلاین
مطلب مرتبط:
چرا والدین نباید مشکلات رفتاری کودکان‌شان را نادیده بگیرند؟