پمفیگوس(به انگلیسی Pemphigus) از واژه یونانی pemphix به معنی تاول و حباب مشتق شده و از بیماریهای نادر پوستی، با علت نقص در سیستم ایمنی بدن محسوب شده، پوست و غشاهای مخاطی را در بر می‌گیرد.
پمفیگوس یک بیماری غیر عفونی و غیر مسری است و درمان آن طولانی است ولیکن با رعایت نکات توصیه شده قابل کنترل است.
چون علت چندان مشخص نیست نمی‌توان روش پیشگیری خوبی برای آن پیشنهاد کرد.
علت اصلی آن هنوز شناخته نشده ولی همراهی آن با بعضی بیماری ها نظیر میاستنی گراو و یا مصرف بعضی داروها نظیر پنی سیلامین به اثبات رسیده است .وجه مشخصه این بیماری از نظر بالینی تاولهای اینترا اپیدرمال است که بعلت آکانتولیز ایجاد میشود. آکانتولیز عبارت است از جداشدن سلولهای اپیدرم از هم بدلیل آسیب دیدگی با غیر طبیعی بودن ماده بین سلولی .تاول بعلت از بین رفتن پیوستگی داخل اپیدرمی یا چسبندگی بین درم و اپیدرم ایجاد میشود که می تواند همراه با تجمع مایع باشد .
اکثر بیماران در ابتدا دچار ضایعاتی در دهان می شوند که به شکل ساییدگی‌های نامنظم و دردناک بوده و به سادگی خونریزی کرده و به کندی بهبود می یابد. در گیری حلق و حنجره باعث اشکال در بلع و خشونت صدا می گردد.
تاولها شکننده بوده و ممکن است به طور خود بخودی پاره شوند و تکه‌هایی از پوست لخت را برجا گذارند.