درماتوفیت پای ورزشکاران نوعی بیماری قارچی است که در پا دیده می‌شود. شایعترین محلی که توسط درماتوفیتها مبتلا می‌شوند پاها هستند. این بیماری در جوانی و میانسالی و در مردان بالغ بیشتر دیده می‌شود. همچنین درصد ابتلا در سنین قبل از بلوغ پایین است. این بیماری از سن شش سال به بالا دیده شده ولی در مردان بالغ شایع تراست و در همه نقاط دنیا هم دیده می شود. علت اینکه عمدتا" در پا بروز می کند دو چیز است : اول آنکه این ناحیه فاقد غدد سباسه است و دوم آنکه کفش های لاستیکی باعث ایجاد محیطی بسته ، گرم و مرطوب می شوند که زمینه را برای بروز بیماری مستعد می کند. این محیط مرطوب به لایه شاخی پوست نیز آسیب می رساند. ضمنا" چنین محیطی باعث افزایش باکتری ها نیز می شود.
۳۰ تا ۴۰ درصد موارد ابتلا بدون درمان دارویی نیز بهبود می‌یابند.البته اسپری مخصوص برای درمان عفونت قارچی پای ورزشکار در داروخانه‌ها موجود است که می‌تواند کمک‌کننده باشد؛ استفاده از شامپوی ضدقارچ هم اثرگذار است.اما در درمان عفونتهای حاد و گسترده باید از ضد قارچهای خوراکی همراه با ضد قارچهای موضعی استفاده کرد.
عامل مساعد کننده در بروز و گسترش عفونت محیط گرم و مرطوب است. راه رفتن با پای برهنه بهترین راه برای مقابله با عفونت قارچی است. خشک نگهداشتن پا و استفاده نکردن از حوله مشترک نیز یکی از راههای جلوگیری از ابتلا است. استفاده از کفش و جوراب خشک و تمیز بهترین راه اجتناب از ابتلا به این بیماری است. همچنین شستشوی مرتب جورابها و خشک کردن آنها نیز نقش زیادی در جلوگیری از بروز دارد.
پوشیدن طولانی مدت کفش و پوشیدن کفشهای نامناسب که باعث گرم شدن زیاد پا و تعریق پا می‌شوند باعث رشد قارچها در روی پوست پا می‌شوند. کف رختکن‌ها و حمام‌های عمومی دارای المان‌های قارچی است که موجب تماس مکرر پا با عامل آلوده کننده می‌گردند.
ممکن است تینه آی پاالگوی کلاسیک کچلی را نشان دهد ولی در اغلب موارد در پره‌های بین انگشتان پا یا کف پا ایجاد می‌گردد. با توجه به نوع درماتوفیت کمی علائم با هم متفاوت هستند.
در عفونت مزمن پوسته دهنده کف پا که نام دیگر آن تینه آ پدیس نوع موکاسین است. شکل مزمن تینه آ پدیس است که معمولا به درمان مقاوم است. بیشتر اوقات تمام کف پای مبتلا با پوسته‌های سفید نقره‌ای پوشیده می‌شود. پوست مبتلا صورتی رنگ، ترکدار و خارشدار است. دست‌ها هم ممکن است گرفتار شوند.