به طور کلی درمان تاندونیت پاتلا، یک پروسه طولانی مدت است. در صورتی که آسیب خیلی شدید نباشد، بهبودی ممکن است چند هفته یا چند ماه طول بکشد.
به محض این که متوجه درد شدید، از ورزش اجتناب کنید. مشاوره برای انعطاف پذیری مناسب و تمرینات پلیومتریک در بیمارانی که تاندونیت هنوز در مراحل اولیه است، می تواند از آسیب های جدی تر جلوگیری کند
تاندونیت پاتلا یک آسیب شایع به دلیل استرس های مکرر تاندون پاتلا و در نتیجه پارگی های کوچک در تاندون است. بعدها ضایعات در تاندون این منطقه به تغییرات دژنراتیو (تخریبی) و یا نقص های ترمیمی پیشترفت می کند. داشتن اضافه وزن نیز فشار بر روی تاندون پاتلا را افزایش می دهد که این خود باعث ایجاد دامنه کمتر حرکت و کاهش انعطاف پذیری در عضلات ران خواهد شد.
تاندونیت پاتلا اغلب در ورزشکارانی که درگیر ورزش هایی همراه با پریدن هستد، دیده می شود. درد معمولا اولین علامت تاندونیت پاتلا است که از محل چسبیدن تاندون به کششکک تا محل اتصال تادون به استخوان تیبیا احساس می شود. درد ممکن است در طول فعالیت های بدنی بدتر شده و ممکن است به صورت یک درد مبهم بعد از ورزش باقی بماند. احساس سفتی زیاد در منطقه آسیب دیده ممکن است اولین چیزی باشد که در اول صبح احساس می کنید.
در صورتی که تاندونیت پاتلا نادیده گرفته شده و بدون درمان رها شود، می تواند باعث آسیب بیشتر به تاندون بشود. واکنش های جبرانی پا برای کاهش درد می تواند عضلات ران و ماهیچه های ساق پا را تضعیف کند. در صورتی که عوامل مستعد کننده به تاندونیت پاتلا باقی بماند درد زانو ممکن است ادامه یابد