چاقی حالت اضافه وزن بدن است. این حالت را ممکن است بتوان این‌گونه تعریف کرد: میزان چربی بدن بالاتر از 25درصد در جنس مذکر.
ارزیابی
برای تعیین میزان خطر تهدید کننده و سلامتی فرد. دقیق‌ترین روش تعیین
ترکیب بدن هنوز اندازه‌گیری وزن زیر آب و اندازه‌گیری چین پوستی در نقاط
مختلف بدن است. بررسی‌های ایمپدانس نسبت به گذشته دقیق‌تر شده و بیشتر در
دسترس است. در این زمینه از شاخص توده بدن
(BMI) و نسبت دور کمر به لگن (WHR) نیز استفاده می‌شود.
برنامه‌های عمومی و خصوصی بسیاری
برای کمک به کاهش وزن دردسترسی است. برنامه‌ای را انتخاب کنید که برنامه‌ریزی
غذایی آن با راهکارهای
RDA در مورد مواد مغذی همخوانی
داشته باشد، واجد توصیه‌هایی در مورد ورزش و عادات رفتاری بوده و راهکارهای
لازم برای حفظ وزن مطلوب در بلند مدت را دربر داشته باشد. روش‌های جراحی
برای کاهش وزن نظیر کوتاه کردن قسمتی از روده یا معده، بریدن و برداشت
چربی، بیرون‌کشیدن چربی از بافت با دستگاه مکش یا سیم‌بندی فک (روشهایی
که نتایج امیدوارکننده‌ای نداشته‌اند) تنها در موارد چاقی بسیار شدید استفاده
می‌شود.
رعایت طولانی مدت یک برنامه مشتمل بر رژیم غذایی و تغذیه مناست، ورزش، و اصلاح عادات و روش زندگی برحسب نیاز
عوامل ژنتیکی عوامل محیطی. رژیم غذایی و عادات تغذیه‌ای، سطح فعالیت، استرس (روحی یا جسمی)، سایر مشکلات روحی روانی ـ داروها، و عوامل فرهنگی. احتلالات متابولیسمی و غددی. به ندرت آسیب مغزی می‌تواند منجر به چاقی شود.
بالا
بودن میزان چربی بدن
مشکلات روحی روانی
تحمل کم در فعالیت؛
اضافه وزن باعث افزایش کار قلب می‌شود.
چاقی ممکن است در پیدایش دیابت، فشار خون بالا بیماری‌های قلبی و بیماری‌های کیسه صفرا نقش داشته باشد.وجود چاقی همراه سکته مغزی، بیماری‌های کلیه و سایر اختلالات درمان این بیماری‌ها را دچار عارضه کرده و شانس زنده ماندن بیمار را کاهش می‌دهد. عوارض روانی ـ اجتماعی (تصور منفی از خود، مشکل داشتن دراشتغال، فقدان تمایل اجتماعی به جنس مخالف.