انباشته شدن ذخایر چربى غنى از استرهاى کلسترول در کبد. این حالت ممکن است در نتیجه تعدادى از عوامل شامل کمبود یا نبود عوامل لیپوتروپیک، مسمومیت کبد در اثر فسفر، کلروفروم و سایر ترکیبات کلرینه شده و متعاقب عفونت‌هاى مزمن هم‌چون سل، بیمارى‌هاى متابولیک نظیر دیابت یا چندین ناهنجارى تغذیه‌اى هم‌چون کواشیورکور، الکلیسم مزمن و کمبود ویتامین
برای درمان و بهبود کبد چرب باید اختلالات زمینه ساز درمان شوند. در حال حاضر درمان بر روی مهار مشکلات طبی واختلالاتی که زمینه ساز کبد چرب هستند، متمرکز است. داروهای جدید مختلفی مانند
کنترل وزن و داشتن رژیم غذایی متعادل که در آن میوه و سبزیجات گنجانده شده باشد.
بیماری کبد چرب ممکن است به علت گرسنگی کشیدن، چاقی، سوءتغذیه یا در نتیجه جراحی میان‌بر زدن معده برای لاغرشدن رخ دهد. یک علت عمده بیماری کبد چرب چاقی است، بنابراین توصیه می شود که افراد یک رژیم غذایی سالم و با ترکیب متعادلی از کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌ها را مصرف کنند.
در بیماری کبد چرب، کبد معمولا علامت خاصی ندارد و به دنبال انجام آزمایشات دوره‌ای، اختلال در آنزیم‌های آن مشخص می شود و یا این که در زمان انجام سونوگرافی به علل دیگر، ابتلا به کبد چرب نیز تشخیص داده می شود. البته اختلالات آنزیمی در کبد چرب معمولا خفیف است و در اکثر موارد موجب افزایش مختصر در آنزیم‌های کبدی می شود. در برخی موارد این بیماری با علایمی مانند خستگی و احساس ناراحتی در قسمت فوقانی شکم همراه است
در اکثر بیماران مبتلا به کبد چرب، مشکل جدی برای کبد ایجاد نمی شود. کبد چرب از نظر بالینی یک اختلال پایدار و ساکت شناخته شده و در بیشتر موارد سبب اختلال شدیدی در کبد نمی شود و با درمان بهبود می‌یابد. ولی در تعداد اندکی از بیماران با گذشت زمان بافت جوشگاهی و فیبروز در کبد ایجاد شده و در نهایت سیروز و نارسایی کبد ایجاد می شود. چون پیش بینی مسیر بیماری در یک فرد و این که در کدام بیمار پیشرفت خواهد کرد، مشکل است، درمان و کنترل آن برای همه مبتلایان الزامی است.