پانکراتیت (pancreatitis) پانکراتیت التهاب لوزالمعده. پانکراتیت مزمن معمولاً در پی حملات مکرر پانکراتیت حاد مروز می‌کند زیرا لوزالمعده در بین حملات کاملاً بهبود نمی‌یابد. لوزالمعده در جریان این عارضه، به تدریج توانایی خود در تولید آنزیم‌های هضم‌کننده و هورمون‌های لازم برای سلامت بدن را از دست می‌دهد؛ دو نوع التهاب لوزالمعده داریم : پانکراتیت حاد و پانکراتیت مزمن.
درمان پانکراتیت حاد غیر صفراوی عبارتست از دادن استراحت کامل به لوله گوارش (نخوردن هیچ گونه غذا و مایعات)، اغلب برقراری تغذیه وریدی، بستری در بیمارستان و کنترل عفونت احتمالی. پانکراتیت حاد در ۱۰٪ موارد به درمان پاسخ نداده و کشنده‌است. معمولاً دادن مسکن و داروهای آنتی اسید ضروری است.
اجتناب از مصرف بی‌رویه و زیاد الکل می‌تواند به پیشگیری از پانکراتیت حاد کمک کند. هرکسی که یک‌بار به علت مصرف الکل دچار هپاتیت شده است، باید مصرف الکل را کاملاً کنار بگذارد. بسیار مهم است که با پیشگیری؛ از تکرار حملات پانکراتیت حاد و یا تبدیل شدن آن به پانکراتیتت مزمن جلوگیری شود.
اعتیاد به الکل(الکلیسم مزمن)
علائم شایع
پانکراتیت می تواند یک بیماری پیش رونده باشد. ممکن است علائم برای مدتی بهبود یابند یا بدتر شوند. ممکن است احساس افسردگی، عصبانیت و کلافگی کنید. درد مزمن شما را از انجام امور روزمره باز می دارد. برای کنترل این شرایط بایستی با پزشک خود صحبت کنید.یادتان باشد که نکروز، کیست کاذب، آبسه پانکراس، عفونت ثانویه باکتریایی لوزالمعده، عوارض ریوی و دیابت و کمبود مزمن کلسیم از عوارض پانکراتیت هستند. در موارد بروز عوارض اغلب سطح سرمی آمیلاز بالا باقی می‌ماند. پانکراتیت حاد هموراژیک نکروزان اغلب خطرناک است.