مؤثرترین درمان برای این اضطراب این است که بیمار از فعالیت‌هائی که باعث برانگیخته شدن اضطراب می‌شوند، دوری کند. برای مثال، ترک کردن شغلی که فرای توانائی شناختی بیمار است می‌تواند استرس روزانه و تحقیر شدن را از بین ببرد. این مسئله همچنین می‌تواند، دست‌کم به‌طور موقت، مشکلات بیمار را از بین ببرد، زیرا بیمارانی که در این مرحله هستند در انجام دادن اعمال معمول زندگی روزمره مشکلی ندارند. کارآئی و سودمندی مهارکننده‌های کولین استراز مانند دونپزیل (donepezil) در این افراد در دست بررسی می‌باشد.
امروزه اعتقاد بر این است که هزاران سلول مغزی به طور روزانه به وجود می آیند.مهم این است که ما بتوانیم این سلولها را زنده نگه داریم.برای اینکار باید چه کنیم ورزش هوازی مثل یک پیاده روی 30 دقیقه ای روزانه شاد و سرحال؛ تقویت عضلات، خوردن سالمون و سایر ماهی های چرب، و جلوگیری از چاق شدن، استرس های مزمن و محرومیت از خواب ، کمبود ویتامین ب و مصرف زیاد الکل
در برخی موارد علایم، حاصل آسیب‌های مغزی مانند سکته‌های مغزی کوچک هستند که ممکن است در شرح حال بالینی، معاینه عصبی با یافته‌های تصویربرداری عصبی مشخص نباشند. بسیاری از بیمارانی که علایم اختلال شناختی خفیف مربوط به مرحله ۳ را دارند، در سال‌های آتی به بیماری بارز آلزایمر مبتلا خواهند شد.
در بسیاری از موارد علایم ثانویه به اختلالات خفیف روانپزشکی، طبی، و عصبی به علل مختلف هستند که ممکن است به روشنی قابل مشاهده نباشند.در بسیاری از موارد علایم نشان‌دهنده زودرس‌ترین تظاهرات بیماری آلزایمر می‌باشند و ممکن است تا ۷ سال هم طول بکشند.
ممکن است بیمار هنگام رفتن به یک مکان ناآشنا کاملاً گم شود؛ همکاران شخص ممکن است متوجه کاهش عملکرد وی در یک شغل دقیق شوند؛ بیماران ممکن است دچار اشکالات بارزی در یافتن کلمه و اسم گردند.