آنوریسم آئورت

آنوریسم بزرگ شدن غیر طبیعی رگهای خونی است. آنوریسم آئورت چهار برابر در مردان شایع تر از زنان است و معمولا در افراد بالای 50 سال رخ می‌دهد. تقریبا یک درصد از مردان بین سنین 55 و 64  مبتلا به آنوریسم می‌شوند و حدود چهار تا شش درصد از این مردان بالای سن 75 سالگی افزایش می‌یابدآنوریسم آئورت به اتساع یا بیرون‌زدگی دیواره آئورت ( سرخرگ اصلی که خون را از قلب به ارگانهای هدایت می‌کند ) اطلاق می‌شود .

خطرناک ترین عارضه آنوریسم پاره شدن ان است که برای درمان آن 2 راه وجود دارد : جراحی باز و روش کمتر تهاجمی "تکنیک  اندو واسکولار ” . این تکنیک از طریق ایجاد دو برش کوچک در ناحیه کشاله ران و فرستادن وسیله خاصی به نام ” استنت ” به ناحیه اتساع یافته انجام می‌شود. این روش درمانی به همراه سایر روش‌های غیر تهاجمی آنژیوپلاستی و با حضور متخصصین اینترونشنال کاردیولوژی بطور معمول در بیمارستان جم انجام می‌پذیرد و با نتایج رضایت بخشی همراه است.

بهترین رویکرد پیشگیری از آنوریسم آئورتی حفظ سلامت شریان های خونی است. این به معنای بکار بندی گام های ذیل است:

در همه ی آنوریسم ها ، لایه ی مدیای رگ درگیر می شود . این صدمه ممکن است در اثر ضعف مادرزادی لایه ، ضربه ، یا بیماری به وجود آید. زمانی که یک آنوریسم تشکیل می شود ، شروع به رشد می کند. عوامل خطرساز آن شامل استعداد ژنتیکی ، استعمال سیگار و افزایش فشار خون است ؛ بیش از نیمی از این مبتلایان به افزایش فشار خون دچار هستند.علاوه بر اینها اکثر آنوریسم های آئورتی مربوط به بخشی از آئورت است که واقع در ناحیه شکم است. ممکن است پاره ای از عوامل که در ذیل می آیند، در ایجاد این بیماری دخیل باشند:

علائم و نشانه های پارگی آنوریسم آئورتی عبارتند از:

یکی از عوارض آنوریسم آئورتی خطر لخته شدن خون است. ممکن است لخته های خونی کوچکی در ناحیه آنوریسم آئورتی تشکیل شود. در صورتی که لخته خونی متلاشی شود از دیواره داخلی آنوریسم رها شده و یکی از سرخرگ های بدن را مسدود می کند، این امر ممکن است موجب درد یا جلوگیری از جریان خون به پاها، انگشتان پا، کلیه ها یا جوارح شکمی شود