اِدِمِ ریه (به انگلیسی: Pulmonary edema) به معنی تجمع آب میان بافتی در ریه. هر چند ادم ریوی در پنومونی نیز دیده می‌شود ولی ادم حاد ریه که به دلیل اختلال در اکسیژن رسانی خون می‌تواند بسیار کشنده نیز باشد بیشتر یک بیماری قلبی عروقی است، مثلا در نارسایی احتقانی قلب یا به دنبال سکته قلبی . درمان بیشتر با نیتروگلیسیرین، مورفین، اکسیژن، دیورتیک هایی مانند فورزماید و... است.
بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش‌های خون، نوار قلب، رادیوگرافی قفسه سینه، آزمون عملکرد ریه و کاتتریزاسیون شریان ریوی باشد.
در صورت وجود هرگونه بیماری قلبی، اقدام فوری جهت درمان به منظور پیشگیری از تشدید علایم نارسایی قلبی ضروری است. درمان شامل کاهش نمک رژیم غذایی، ترک استعمال دخانیات، حفظ وزن در حد مطلوب، استراحت کافی و تجویز داروهای مربوطه است.
نارسایی بطن چپ قلب در پمپ کردن با قدرت کافی برای تأمین خونرسانی همه بدن. علت زمینه‌ای نارسایی قلب شامل انواع متعددی از بیماری‌های قلبی، به خصوص اختلالات ریتم قلب یا پرفشاری خون همراه آتروسکلروز یا تنگی دریچه آئورت است.
علایم زیر اغلب به طور ناگهانی در اواسط شب بروز کرده و به سرعت تشدید می‌گردند:
در بیشتر موارد، علایم با درمان قابل کنترل است. درمان ادم ریه معمولاً با بهبود قابل توجه و مؤثر همراه است. با این حال بیماری قلبی زمینه‌ای ایجاد کننده ادم ریه نیازمند درمان مادام‌العمر خواهد بود.