افت ارتواستاتیک فشار خون به صورت کاهش فشار خون سیستولی به میزان mmHg 20 یا کاهش فشار خون دیاستولی به میزان mmHg 10 ظرف مدت 3 دقیقه پس از قرار گرفتن در وضعیت ایستاده نسبت به مقادیر فشار خون در حالتهای نشسته یا خوابیده تعریف میشود. افت ارتواستاتیک فشار خون ممکن است به صورت حاد یا مزمن یا به صورت علامتدار یا بدون علامت باشد.
انواع حاد افت ارتواستاتیک فشار خون معمولا با درمان علت زمینهای بهبود پیدا میکنند. در بیماران مبتلا به نوع مزمن افت ارتواستاتیک فشار خون، درمانهای دارویی و غیردارویی ممکن است سودمند باشند. تمام بیماران مبتلا به نوع مزمن افت ارتواستاتیک فشار خون باید درباره بیماری خود و اهداف درمانی آن مشتمل بر افزایش فشار خون ارتواستاتیک بدون افزایش در فشار خون در حالت خوابیده، افزایش زمان ایستادن و نیز بهبود علایم ارتواستاتیک، آموزش ببینند.
به تدریج در وضعیت نشسته یا ایستاده قرار گیرید
علل این پدیده شامل دهیدراتاسیون یا خونریزی؛ اختالالت دستگاههای عصبی، قلبی- عروقی یا غدد درون ریز؛ و انواع مختلفی از داروها هستند. ارزیابی موارد مشکوک به افت ارتواستاتیک فشار خون با جستجو برای یافتن علل برگشت پذیر و بیماری های طبی زمینهای همراه آغاز می شود. اما به طور کلی علل فشار خون پایین را میتوان اینگونه برشمرد:
افت ارتواستاتیک فشار خون میتواند حاد یا مزمن باشد. بیماران مبتلا ممکن است دچار احساس سبکی سر، تاری دید، گیجی، ضعف، احساس خستگی یا سنکوپ (در شرایط اورژانس) شوند. در موارد کمتر شایع احتمال بروز درد گردن و شانه، تنگینفس ارتواستاتیک و درد قفسهسینه وجود دارد. علاوه بر ارزیابی علایم مربوط به ارتواستاز، پزشک باید در جستجوی علایم مربوط به اختلال کارکرد اتونوم در دستگاههای گوارشی و ادراری- تناسلی نیز باشد.
فشار خون پایین معمولا علامتی ندارد و در این صورت به درمان هم نیازی نیست اما در مواردی کاهش میزان فشار خون میتواند با بروز اختلال در گردش خون به مغز و سایر ارگانهای حیاتی همراه باشد در نتیجه علایمی چون dizzinessو fainting بروز میکند.