پاچنبری یک تغییر شکل مادرزادی است که از بدو تولد وجود دارد . در این بد شکلی پا ، قسمت جلو پا به سمت داخل و پایین چرخیده و در عقب ، پاشنه هم به سمت داخل چرخیده است .این مشکل در پسرها دو برابر دخترها رخ می دهد و می تواند یک طرفه یا دو طرفه باشد ودر بیشتر موارد سابقه فامیلی این عارضه وجود دارد . پاچنبری چهار نوع است:
بیشتر پاچنبری ها در دوران شیرخوارگی یا گچ‌گیری در عرض ۶ تا ۸ هفته اصلاح می‌شوند. کمتر از ۵ درصد پاچنبری از نوع بسیار شدید و غیرقابل انعطاف هستند که ممکن است به این درمان گچ‌گیری پاسخ ندهند و نیاز به عمل جراحی پیدا کنند. اما آنچه مسلم است این است که در صورتی‌که بتوان از عمل جراحی در بیماران پاچنبری خودداری کرد. نتایج بهتر است جراحی با سفتی و ضعف عضلات همراه است که در دوران نوجوانی بیمار را رنج می‌دهد.
چون مادرزادی است و علت آن ناشناخته پیشگیری خاصی ندارد.
علت واقعی پاچنبری مادرزادی هنوز مشخص نیست. هیچ نوع عامل مشخص کننده‌ای در اکثر شیرخوارانی که با این مشکل روبرو هستند وجود ندارد. اگرچه برخی از مطالعات ثابت کرده که نسبتی بین پاچنبری و یک ژ‌ن به اسم ۱PITX وجود دارد.البته از طرفی در اکثر بیماران یک نقص تکاملی جنینی که باعث عدم تعادل بین عضلات اینوتور پلانتار فلکسور و اورتوردورسی فلکسور می‌گردد، مسئول ایجاد بدشکلی است. نیمه در رفتگی مفصل تالوناویکولا نیز در ایجاد بدشکلی نقش دارد، به این ترتیب که استخوان ناوی (از استخوانهای مچ پا) به جای آنکه در قسمت پشتی سر استخوان قاپ (استخوان اصلی پاشنه پاTalus) قرار گیرد، تاحدی در ناحیه داخلی آن جای می‌گیرد. بافتهای نرم سمت داخل پا تکامل کمتری یافته و کوتاه‌تر از طبیعی می‌شوند.
بدشکلی که کاملاً مشخص است، شامل سه جزء می‌باشد:
در صورت عدم درمان به موقع، استخوانهای کف پا (تارسال) به صورت ناهنجار، رشد نموده و سبب دفورمیتی دائم پا می‌شوند.