اختلال افسردگی اساسی یکی از شایعترین تشخیصهای روانپزشکی است که مشخصه آن خلق افسرده و با احساس غمگینی، اعتماد به نفس پایین و بیعلاقگی به هر نوع فعالیت و لذت روزمره مشخص میشود؛ چیزی که از آن به عنوان "سرماخوردگی روانی" یاد میشود. افسردگی مجموعهای از حالات مختلف روحی و روانی است که از احساس خفیف ملال تا سکوت و دوری از فعالیت روزمره بروز میکند. افسردگی اساسی واژهای است که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا جهت مجموعهای از علایم اختلال خلق برای
درمانهای دارویی: معمولاً داروهای ضد افسردگی برای حدود دو سوم بیماران افسرده موثرند، اما این داروها عوارض جانبی ناخوشایندی مانند خشکی دهان، تاری دید، و گاهی اوقات کاهش توانایی جنسی را در بر دارند. به طور کلی میتوان داروهای ضد افسردگی را به 3 طبقه تقسیم کرد: الف- داروهای سه حلقه ای و چهار حلقهای: داروهای کلاسیک در درمان افسردگی هستند مانند ایمی پرامین، کلومیپرامین، آمیتریپ تیلین ب- داروهای MAOI (بازدارندههای مونو آمینواکسیداز): مصرف این داروها مستلزم رعایت رژیم غذایی خاص است مانند فنلزین. ج- داروهای SSRI (مهار کنندههای اختصاصی جذب مجدد سروتونین): این داروها، داروهای نسل جدید برای درمان افسردگی هستند مانند فلوکسی تین.
زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﻫﻨﻮز اﺧﺘﻼل اﯾﺠﺎد ﻧﮑﺮده ﺑﺎ اﻧﺠﺎم دادن ﺑﻌﻀﯽ ﮐﺎرﻫﺎ، ﻣﯽ ﺗﻮان ﻣﺎﻧﻊ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺑﯿﻤﺎری ﺷﺪ ﻣﺜﻞ ﮐﺎﻫﺶ ﻓﺸﺎر زﻧـﺪﮔﯽ و اﺳـﺘﺮس، اوﻟﻮﯾﺖ ﺑﻨﺪی در اﻧﺠﺎم ﮐﺎرﻫﺎ، اﻧﺠﺎم ﮐـﺎر و ﻓﻌﺎﻟﯿـ ﺖ ﺑﺮاﺳـﺎس ﺗـﻮان، ورزش ﻣﻼﯾﻢ، رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻤﺎ و ﺷﺮﮐﺖ ﮐـﺮدن در ﻣﺮاﺳـﻢ ﻣـﺬﻫﺒﯽ و اﺟﺘﻤـﺎﻋﯽ، ﺻﺤﺒﺖ و ﻫﻤﻨﺸﯿﻨﯽ ﺑﺎ ﺧـﺎﻧﻮاده و دوﺳـﺘﺎن، ﺧـﻮدداری از ﻣﺼـﺮف اﻟﮑـﻞ، اﺳﺘﻔﺎده از رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﺘﻌﺎدل و ﮐﻢ ﭼﺮب، ﻣﺜﺒﺖاﻧﺪﯾﺸﯽ ﯾﺎ ﺗﻤﺎﺷﺎی ﯾـﮏ ﻓﯿﻠﻢ ﺧﻨﺪه دار و ﺷﺎد، رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮت و ﺳﻬﯿﻢ ﺷﺪن در ﻓﻌﺎﻟﯿ ﺖﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻔﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ......
دو زمینه علت برای این بیماری میتوان در نظر گرفت:
- محتوی تفکر
سازمان بهداشت جهانی افسردگی را چهارمین مشکل بهداشتی در سراسر جهان در نظر گرفته است.نزدیک به نیمی از موارد افسردگی، درست مانند دیابت بزرگ سالی، تشخیص داده نشده باقی می مانند. از آن جایی که اختلالات خلقی علت 50 تا 70 درصد موارد خودکشی هستند، درمان مناسب این اختلالات، این عارضه ی مهم را به حداقل می رساند. افسردگی سالمندی جزء 8 علت اول ناتوانی طبقه بندی می شود و مهم ترین عامل خودکشی در سالمندان است.