تحقیقات اخیر نشان میدهد خطر بیماری‌های قلبی عروقی در افرادی که خروپف می‌کنند نسبت به افراد سیگاری، افرادی که اضافی وزن دارند و یا افرادی که کلسترول بالایی دارند، بیشتر است.
خروپف کردن چیزی فراتر از اعصاب‌خوردی هنگام خواب است و نباید آن را نادیده گرفت. بیمارانی هم که مشکل تنگی نفس در خواب دارند، یا فشار خون بالا و یا سایر عوامل خطرزا برای بیماری‌های قلبی عروقی، باید به دنبال راه‌های درمانی مشابهی باشند.
اختلال خواب به عنوان تنگی نفس انسدادی خواب هم شناخته می‌شود که در آن مجرای عبور هوا در گلو مسدود شده و منجر به خروپف و یا ایست تنفسی در حین خواب می‌شود و به طور چشمگیری خطر بروز بیماری‌های قلبی عروقی و سایر بیماری‌های سلامت را در فرد افزایش میدهد. هنوز به طور کامل مشخص نشده که آیا در صورت عدم وجود مشکل تنگی‌نفس در خواب، خودِ خروپف می‌تواند عامل خطرزا باشد یا نه.
طی تحقیقی محققان ۵۴ بیمار ۱۸ تا ۵۰ ساله را که مشکل تنگی‌نفس در خواب نداشتند در بیمارستان تحت آزمایش‌های خواب قرار دادند. در واقع طی این آزمایش ضخامت شریان اصلی دو لایهی داخلی اصلی که به آن «ضخامت لایهی اینتیما-مدیا» می‌گویند بررسی شد. ضخامت این دو لایه را به عنوان نخستین علائم بیماری سرخرگ کاروتید می‌شناسند و از آن برای شناسایی میزان پیشرفت تصلب شرایین و یا سفت شدن سرخرگ‌ها استفاده می‌شود.
محققان در تحقیقات‌شان به این نتیجه رسیدند افرادی که خروپف می‌کنند، میزان ضخامت کارتونید اینتیما-مدیای آنها نسبت به افرادی که خرخر نمی‌کردند بیشتر بود. چین تفاوت‌هایی در بین افرادی سیگاری و غیرسیگاری و افراد دیابتی و غیردیابتی و یا افرادی با فشار خون یا کلسترول بالا مشاهده نشد. در واقع آسیب به شریان مارتونید ناشی از آسیب و التهابی است که به خاطر امواج ناشی از خروپف رخ میدهد.
(منبع: mayoclinic)
تمرین های زبانی چگونه خروپف را کاهش می دهد؟