بیرک و تیم تحقیقاتی وی در مقاله‌ای که در مجله آنلاین ژنتیک انسانی منتشر شد، به این نتیجه رسیدند که جهش ژن LEPREL1 باعث بروز نزدیک بینی می‌شود. به گفته پروفسور بیرک، اطلاعات قابل توجهی در سطح مولکولی درباره علل شیوع نزدیک بینی به دست آمده است. این کشف بزرگ حاصل تلاش جمعی محققان در آزمایشگاه ژنتیک انسانی موریس کان در مؤسسه ملی بیوتکنولوژی در دانشکده پزشکی دانشگاه سوروکا است.
نزدیک بینی یکی از شایع‌ترین اختلالات بینایی در انسان است که به صورت ارثی منتقل می‌شود. گذشته از اینکه به عنوان یک معضل عمومی قابل توجه در نظر گرفته می‌شود، نزدیک بینی در اغلب موارد موجب بروز اختلالات ثانویه مانند پارگی شبکیه، دژنراسیون ماکولا، آب سیاه و آب مروارید می‌شود. به رغم تحقیقات گسترده‌ای که در این زمینه صورت گرفته است، ژن مشخصی که عامل نزدیک بینی باشد شناسایی نشده است.
یک ژن معیوب با انجام مطالعات جامع بر روی نزدیک بینی زودرس در یکی از قبیله‌های بادیه نشین جنوب اسرائیل شناسایی شد. در کنار این تحقیقات که با همکاری یک تیم فنلاندی انجام شد، مطالعات انجام‌شده با استفاده از سلول‌های حشرات نشان داد که هرگونه جهش باعث ایجاد اختلال در فعالیت آنزیمی ژ‌ن‌ها می‌شود.
ژن LEPREL1، آنزیمی است که وظیفه تولید کلاژن چشم را بر عهده دارد. در نبود این آنزیم فعال، تولید کلاژن با مشکل مواجه شده و کره چشم بلندتر از حد معمول خواهد شد. در نتیجه، پرتوهای نوری که وارد کره چشم می‌شوند، به جای آنکه بر روی شبکیه متمرکز شوند، در جلوی آن متمرکز می‌شوند. این امر موجب ایجاد پدیده نزدیک بینی می‌شود.
(منبع: mayoclinic)
استفاده از عینک بهترین روش برای درمان نزدیک بینی است