افتادگی مثانه یا سیستول به وضعیتی اشاره دارد که در آن مثانه به داخل واژن می‌افتد. افتادگی مثانه خفیف مشکل چندانی ایجاد نمی‌کند. ورزش‌های مربوط به لگن و هورمون‌درمانی با استفاده از استروژن به درمان افتادگی مثانه خفیف کمک می‌کنند. اگر بیمار علائم خاصی نداشته باشد، نیازی به انجام جراحی نخواهد داشت. اما اگر بیمار علائمی ندارد، ولی در حین تخلیه ادرار با درد و ناراحتی مواجه بوده و از درد لگن، درد در حین مقاربت و بیرون زدن مثانه از واژن رنج می‌برد، برای درمان به جراحی نیاز خواهد داشت.
یک روش درمانی محافظه‌کارانه نیز برای درمان افتادگی مثانه وجود دارد. در این روش، یک قطعه لاستیکی در داخل واژن قرار داده می‌شود تا مثانه را در جای اصلی‌اش ثابت نگه دارد. این قطعه لاستیکی تا زمانی استفاده می‌شود که علائم بیماری بر طرف شوند. انجام عمل جراحی برای درمان افتادگی مثانه گاها پیچیده است. برخی از متدهای جراحی برای درمان افتادگی مثانه مناسب نیستند. بر اساس یک متد قدیمی، بافت همبند بیمار در زیر مثانه بخیه می‌شود. ضعیف شدن بافت همبند به عنوان یکی از علل اصلی بروز فتق مثانه در نظر گرفته می‌شود. بنابراین، انتظار درمان موفق از یک بافت نامناسب چندان منطقی نخواهد بود. در واقع، احتمال شکست جراحی مثانه در حدود 40٪ است.
به زعم بسیاری از متخصصان، درمان افتادگی مثانه با استفاده از پلی پروپیلن موفق‌تر خواهد بود. این پروسه درمانی باعث تقویت بافت‌های همبند بیمار شده و به تثبیت جایگاه مثانه در محل اصلی‌اش کمک می‌کند. با انجام این عمل، احتمال عود کردن بیماری در آینده کاهش می‌یابد.
(منبع: medicinenet)
افتادگی مثانه در سزارین رخ می‌دهد؟