در حالی که تحقیقات قبلی ثابت کرده است که «تنهایی» می‌تواند تأثیری منفی بر سلامت فرد داشته باشد، مکانیسم‌های تعیین‌کننده‌ی این ارتباط هنوز به طور دقیقی مشخص نشده است. اخیرا محققان دریافته‌اند که تنهایی می‌تواند سلول‌های سیستم ایمنی فرد را به نحوی تغییر دهد که باعث افزایش آسیب‌پذیری فرد نسبت به بیماری شود. محققان دریافته‌اند افرادی که سنشان بالاتر است و تنهایی زیادی را تجربه می‌کنند خطر مرگ زودهنگام در آنها تا ۱۴ درصد بیشتر است. در تحقیق دیگری محققان به این نتیجه رسیده‌اند که تنهایی و دوری از اجتماع در هر سنی می‌تواند خطر مرگ و میر زودهنگام را بالا ببرد.
تنهایی باعث تحریک انتشار ژن CTRA در گلبول‌های سفید می‌شود
در تحقیقات قبلی محققان دریافتند افرادی که تنها بوده‌اند میزان بروز التهاب در آنها بیشتر و واکنش‌های سیستم ایمنی آنها نسبت به افرادی که تنها نبودند هم بیشتر بوده است و این نشان می‌دهد تنهایی می‌تواند با مکانیسمی مرتبط باشد که به آن واکنش رونویسی محفوظ نسبت به پریشان‌حالی (CTRA) شناخته می‌شود.
CTRA را از طریق افزایش انتشار ژن‌هایی می‌توان شناخت که نقش مهمی در التهاب داشته و از طرفی با کاهش انتشار ژن‌هایی مرتبط است که در واکنش ضدویروسی دخیل هستند. در همین ارتباط، پروفسور کاسیوپو و همکارانش تحقیقات بیشتری بر روی این ژن و انتشار آنها در گلبول‌های سفید در سیستم ایمنی انجام دادند که مانع از بروز عفونت می‌شوند. آنها این بررسی را بر روی ۱۴۱ نفر از افراد بزرگسال ۵۰ تا ۶۸ ساله انجام دادند.
در پایان این بررسی آنها دریافتند افرادی که تنها بودند، میزان انتشار ژن CTRA در گلبول‌های سفید آنها بیشتر از افرادی بود که تنها نبودند. با این حال، آنها توانستند به این نتیجه برسند که تنهایی باعث می‌شود که بتوان میزان انتشار ژن CTRA را حداقل یک سال بعد پیش بینی کرد٬ در شرایطی که انتشار ژن CTRA، تشخیص تنهایی را در یک یا چند سال بعد از آن امکان‌پذیر می‌سازد.
(منبع: mayoclinic)

اثرات جانبی تنها زندگی کردن