درمان محرومیت از آندروژن (ADT) روشی شایع برای درمان سرطان پروستات است که میزان هورمون تستسترون را کاهش داده و بعدها می‌تواند خطر آلزایمر را در افراد افزایش دهد. تحقیقات نشان می‌دهد مردانی که در دوره‌ی درمانی کاهش تستسترون هستند، هر چه این دوره طولانی‌تر باشد خطر بروز آلزایمر در آنها در سال‌های بعد بیشتر خواهد بود.
محققان می‌گویند که یافته‌های آنها یعنی نخستین بررسی ارتباط بین ADT و بیماری آلزایمر، با سایر شواهدی که نشان می‌دهد میزان کم تستسترون می‌تواند باعث تضعیف مقاومت نسبت به بیماری‌های از بین برنده‌ی سلول‌های عصبی در مغز افراد مسن‌تر شود، منطبق و همسو است. 
یکی از محققان در این زمینه می‌گوید: بر اساس یافته‌های تحقیق ما، بالا بودن خطر آلزایمر، یکی از تأثیرات مضر ADT محسوب می‌شود، اما پیش از آنکه کار به انجام اقدامات و درمان‌های پزشکی لازم برسد، باید تحقیقات و بررسی‌های بیشتری در این زمینه انجام شود.
کاهش چشمگیر میزان هورمون‌های مردانه هم می‌تواند منجر به بروز تأثیرات نامساعد و مضر شود. یکی از شواهد در این زمینه نشان می‌دهد میزان کم آندروژن- یا همان میزان تستسترون با خطر چاقی، دیابت، افسردگی، ناتوانی جنسی، بیماری قلبی و فشار خون بالا مرتبط است.
مردانی که ADT آنها طولانی است، خطر آلزایمرشان دو برابر خواهد بود
محققان در تحقیق جدیدی از دو دسته‌ی گسترده از اطلاعات پزشکی – یکی شامل ۱.۸ میلیون بیمار از سیستم سلامت استنفورد و دیگری شامل ۳.۷ میلیون بیمار از بیمارستانی در نیویورک- توانستند تحلیل‌ها و آزمایش‌های خود را انجام دهند. آنها در بین این بیماران دریافتند که حدود ۱۸۰۰۰ بیمار سرطان پروستات داشته که ۱۶۸۸۸ مورد آنها جابجاشونده نبود- یعنی به سایر نقاط بدن شیوع پیدا نمی‌کرد. در بین این افراد، ۲۳۹۷ نفر هم به خاطر ADT تحت درمان بودند.
نتایج تحلیل‌های آنها نشان داد که در مقایسه با همتایان این افراد که تحت درمان نبودند، مردانی که ADT انجام دادند به طور شاخص و بارزی خطر بیماری آلزایمر در سال‌های آغاز درمان کاهنده‌ی هورمون در آنها مشاهده شد. محققان معتقدند مردانی که تحت درمان ADT هستند نسبت به مردانی که تحت این درمان نیستند خطر آلزایمر در آنها ۸۸ درصد بیشتر است.
(منبع: health)

شکلات سیاه برای آلزایمر مفید است یا مضر؟