تحقیقات نشان می‌دهد میزان کم پادتن در بزاق می‌تواند گویای احتمال خطر مرگ و میر و نخستین علائم هشداردهنده‌ی مربوط به آن باشد.
گلبول‌های سفید، ایمنوگلوبولین (Ig) یا پادتن ترشح می‌کنند. این پروتئین‌ها برای مبارزه با بیماری‌های عفونی بسیار لازم و ضروری‌اند. آنها در بدن در حال گردش هستند و باکتری‌ها و ویروس‌ها و سایر مواد مضر یا خارجی را نابود یا خنثی می‌کنند. آنها این کار را از طریق روکش کردن مواد خارجی انجام داده و در نهایت آنها را نشان گذاری نموده تا از بین ببرند یا خنثی‌شان کنند.
ایمنوگلوبولین ترشحی A، )slgA( در واقع در سطوح مخاطی مانند دهان، بینی و مجاری معدی-روده‌ای ترشح شده و می‌توان از طریق بزاق میزان آن را سنجید. SlgA نخستین سد دفاعی در برابر عفونت این سطح است و از کلونی شدن میکروب‌ها پیشگیری می‌کند؛ در واقع می‌تواند در مقابل عفونت‌های باکتریایی و ویروسی مربوط به دستگاه تنفسی فوقانی مانند انواع سرماخوردگی و آنفولانزا از بدن محافظت کند.
عوامل زیادی وجود دارد که می‌تواند بر تولید درست و سالم پادتن و حفظ آنها در بدن تأثیر بگذارد. ما بر روی برخی از این عوامل مانند سالخورگی، وراثت یا بیماری کنترلی نداریم. اما وضعیت کلی سلامت ما می‌تواند بر سطح آن تأثیر بگذارد؛ استرس، رژیم غذایی، ورزش، مصرف الکل و سیگار کشیدن همه و همه روی سطح آن تأثیرگذار است. البته هنوز مشخص نیست که نمونه های بزاق دهان چطور می‌تواند در چک-آپ‌ها مورد استفاده قرار گیرد، در واقع محققان هنوز در تلاشند تا دریابند این نمونه‌ها چطور می‌تواند سطح آغازی بیماری را پیش از آنکه تبدیل به مسئله ای نگران‌کننده شود تشخیص دهد. در واقع باید گفت که نمونه‌ی بزاق خاصیت پیشروندگی کمتری از نمونه‌ی خون دارد. اگر ثابت شود که میزان ترشح IgA نشانه‌ای از خطر مرگ است، متخصصان می‌توانند از آن به عنوان عامل پیش بینی سلامت کلی بدن طی چک-آپ‌ها استفاده کنند.
(منبع: medicinenet)

کشف روشی برای شناسایی علائم دیابت، ۱۰ سال پیش از بروز آن