در دوران کریسمس، عباراتی نظیر «به امید صلح و آرامش بر روی زمین و نیکخواهی برای همه» بیشتر از همیشه استفاده می‌شود. اما اگر قرار باشد این عبارت را عملی کنیم، روانشناسان پیشنهاد می‌کنند که فرد باید سعی کند با افراد بیگانه همدردی کند –خصلتی که هر کسی آن را ندارد. تحقیقات نشان می‌دهد که این خصلت را می‌توان یاد گرفت. در بخش دیگری از این تحقیق آمده است که داشتن تجربیات مثبت با افراد غریبه باعث تحریک سیگنال یادگیری در سلول‌های مغزی شده و می‌تواند حس همدردی را افزایش دهد؛ همانطور که می‌دانید حس همدردی، قابلیت درک و شناخت احساسات یک فرد یا تجربیات او از دیدگاه خودش است.
در همین زمینه، محققان دو گروه شرکت کننده را انتخاب کردند: به هر دوی افراد شرکت کننده در این گروه‌ها گفته شد که قرار است شوک دردناکی به پشت دست‌هایشان داده شود، اما از طرفی این نکته هم به آنها گفته شد که عضوی از گروه آنها (اعضای درونِ گروه) یا گروهی دیگر (اعضای خارج از گروه) –در قالب افراد غریبه– می‌توانند با دادن پول به آنها، از میزان این شوک کم کنند. واکنش‌های مربوط به همدردی مغز هر یک از شرکت کنندگان، قبل و بعد از آنکه تجربه‌ی درد مربوط به اعضای درونِ گروه و خارج از گروه را بگذراندند، ارزیابی شد.
در آغاز این آزمایش، محققان دریافتند که شرکت کنندگان واکنش‌های کمتری در ارتباط با همدردی مغز نسبت به تجربه‌ی درد عضوی خارج از گروه خود در مقایسه با عضو درونِ گروه از خود نشان دادند. با این همه، بعد از چند آزمایش مثبت بر روی اعضای خارج از گروه – که در آن اعضای خارج از گروه برای پایان دادن به تحمل درد در اعضای گروه دیگر پول پرداخت کردند- این تیم دریافت زمانی که عضوی خارج از گروه دردی را متحمل می‌شود اعضای درونِ گروه واکنش‌های بیشتری در ارتباط با همدردی مغز از خود نشان دادند.
(منبع: medicinenet)

کمک به دیگران، راهی برای کاهش استرس