اخیرا محققان توانسته‌اند ارتباط ژنتیکی مابین برخی اختلالات مربوط به سلامت روانی و دیابت نوع ۲ را دریابند. آنها ثابت کردند که ژنی به نام DISC1 که گفته می‌شود نقش مهمی در اختلالات مربوط به سلامت روانی مانند شیزوفرنی، اختلال دوقطبی و برخی از اشکال افسردگی ایفا می‌کند، بر عملکرد سلول‌های بتای لوزالمعده تأثیر می‌گذارد که منجر به تولید انسولین برای حفظ میزان گلوکز طبیعی خون می‌شود.
یکی از محققان در این زمینه می‌گوید: ما امیدواریم ارتباطی را که یافته‌ایم بتواند پیوندی بین فعالیت مختل شده‌ی DICS1 با هر دو نوع دیابت و اختلالات روانی به دست دهد تا بدین طریق مکانیسم‌های درمانی و چه بسا راه‌های پیشگیری از آن را جهت کاهش آسیب‌های ناشی از هر دو نوع این بیماری‌ها شناسایی کنیم. در این رابطه، محققان عملکرد DISC1 را با مقایسه‌ی دو گروه از موش‌ها بررسی کردند. گروه اول به لحاظ ژنتیکی مورد ارزیابی قرار گرفت و تنها در فعالیت ژن DISC1 در سلول‌های بتای لوزالمعده‌ی آنها اختلال ایجاد شد. گروه دوم موش‌ها در وضعیت عادی تحت نگهداری بودند.
موش‌هایی که فعالیت ژن DISC1 آنها مختل شده بود میزان مرگ سلول بتا در آن بیشتر و ترشح انسولین آنها کمتر بوده و سطح تعادل گلوکز آنها دچار اختلال شده و به هم ریخته بود در شرایطی که موش‌های تحت کنترل حالت طبیعی داشتند. محققان دریافتند که DISC1 از طریق کنترل فعالیت نوعی پروتئین خاص (GSK3ß) که برای کارکرد و بقای سلول بتا اهمیت فراوانی دارد، عمل می‌کند. بازداری فعالیت GSK3ß منجر به بیشتر شدن شانس بقای سلول بتا و ذخیره ظرفیت مقاومت گلوکز در موش‌هایی می‌شود که فعالیت ژن DISC1 آنها مختل شده است.
منبع: medicaldaily

افزایش خطر دیابت نوع ۲ به ازای هر ساعت نشستن