در ادامه‌ی قسمت اول به اشتباهاتی که اغلب افراد در اعتماد به دیگران مرتکب می‌شوند اشاره می‌کنیم:
اشتباه # ۲- بیش از حد اعتماد می‌کنید
فردی که کت و شلوار می‌پوشد، این سیگنال را ارسال می‌کند که قابل اعتماد است. اما کت و شلوار معیار مناسبی برای تایید این مسئله نیست. نباید زود گول بخورید. انسان به طور غریزی تمایل دارد که قابل اعتماد بودن یک فرد را نشانه‌ای از شایستگی وی بداند. با این حال، آیا می‌توانید مدیریت یک شرکت سودآور را به دست کسی بسپارید که شخصا به خود اعتماد ندارد؟
این واقعیتی است که ذهن ما از سنین پایین آن را یاد می‌گیرد. بچه‌ها در مدرسه از معلم‌هایی که مهارت بیشتری در تدریس دارند، بهتر درس می‌آموزند. افرادی که یک مجموعه را رهبری می‌کنند، اغلب از اعتماد نابجای دیگران در زمینه‌های غیرمربوط به حوزه کاری‌شان ضربه می‌خورند.
چگونه می‌توان اعتماد و شایستگی را از هم تمییز داد؟
•به وظایفتان عمل کنید. اگر می‌خواهید اعتماد مدیران یک شرکت را به خود جلب کنید، وظایف‌تان را به دقت انجام دهید. با کارکنان قبلی و فعلی، مشتریان و تامین کنندگان صحبت کنید تا اعتماد آنها را جلب نمایید.
•سوالات کلیدی بپرسید. سوالاتی بپرسید که تمام جوانب امر را شامل شود. این صرفا یکپارچگی نیست که اهمیت دارد، صلاحیت و شایستگی هم مسئله مهمی است.
اشتباه # ۳– اتکا بر سیستم شخصی و نه درک شهودی
ظهور فن آوری‌های قابل اعتماد در سیستم امنیتی فرودگاه ها بعضا منجر به بروز اشتباهاتی می‌شود که مطمئنا از جانب ماموران امنیتی رخ نخواهند داد. به فناوری اعتماد داشته باشید، اما از غرایز درونی خون نیز چشم‌پوشی نکنید. اگر دو دل هستید، با وجود تمام شاخص‌های مثبت، به غریزه خود اطمینان کنید.
اگر هنگام ملاقات با یک فرد احساس خوبی ندارید، به احساستان متکی باشید و صرفا به اطلاعاتی که آن فرد شخصا در اختیارتان می‌گذارد بسنده نکنید. حداقل کاری که می‌توانید انجام دهید این است که حین ارتباط با آن فرد، احساسات شخصی‌تان را بیازمایید.
تحقیقات اخیر محققان دانشگاه کرنل و دانشگاه ام.آی.تی نشان می‌دهد که بین درک شهودی و زبان بدن ارتباط وجود دارد. آیا این یک فرآیند ناخودآگاه است که باعث می‌شود غرایز ما نسبت به دیگران بر اساس زبان بدن آنها شکل بگیرد؟
شرکت کنندگان در این مطالعه یک مکالمه کوتاه رو در رو یا چت آنلاین داشتند. سپس از آنها خواسته شد که حین انجام یک بازی، میزان اعتماد خود را به فرد مقابل اعلام نمایند. نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که مکالمه رو در رو نقش بسزایی در شکل‌گیری اعتماد بین طرفین داشته است. این بدان معنی است که تعامل رو در رو سیگنال‌های اعتماد را میان طرفین منتقل می‌کند. محققان نشانه‌های غیرکلامی جمع آوری شده از فیلم مکالمات را با هم مقایسه کردند تا قابل اعتماد بودن آنها را تبیین نمایند.
آنها چهار نشانه را در نظر گرفتند:
دست به سینه نشستن
لمس کردن دست یکدیگر
دست زدن به صورت همدیگر
تکیه دادن به یکدیگر
به صورت مجزا، این چهار شاخص نقش چندانی در تشخیص سطح اعتماد بین طرفین ندارند؛ اما هر قدر که یک فرد بیشتر از این شاخص‌ها برخوردار باشد، از منظر بیننده کمتر قابل اعتماد به نظر می‌رسد. محققان این تحقیق را با یک تغییر کوچک تکرار کردند. در آزمایش جدید، شرکت کنندگان با یک ربات انسان‌نما مکالمه داشتند. این ربات طوری برنامه‌ریزی شده بود که هر یک از چهار شاخص فوق را اجرا نماید.
نتایج به دست آمده از ربات انسان‌نما با نتایج قبلی یکسان بود. وقتی شرکت کنندگان شاخص‌های فوق را در ربات می‌دیدند، اعتماد کمتری به او داشتند. این یافته‌ها حاکی از نقش قابل توجه نیات فردی، احساسات و غرایز هستند.
اعتماد کردن به دیگران یک مهارت قابل یادگیری است. این سه اشتباه رایج را بخاطر بسپارید و از آنها برای تقویت حس اعتماد نیست به دیگران استفاده کنید.
اگر اعتماد به دیگران ذهن‌تان را مشغول کرده، بهتر است این سه نکته را مرور کنید:
۱. شهرت یک فرد نشانه اعتماد به او نخواهد بود.
۲. قبل از اتخاذ تصمیمات بزرگ، یک ارزیابی فردی از شایستگی دیگران انجام دهید.
۳. از راهبردهایی کمک بگیرید که شما را در اتخاذ تصمیمات معقول یاری کنند؛ سعی کنید بیشتر به درک شهودی‌تان تکیه کنید.
منبع: realmenrealstyle

زن‌ها به این ۱۰ دلیل خیانت می‌کنند