کنترل کیفیت برای بسیاری از مکمل‌های غذایی موضوع مهمی تلقی می‌شود و این به خاطر این حقیقت است که سازمان دارو و غذای آمریکا (FDA) بسیاری از مکمل‌های غذایی را به مانند داروهای تجویزی مورد تأیید قرار نداده است. در حال حاضر شواهد و اطلاعات کافی در ارتباط با میزان امنیت و تأثیرگذاری بسیاری از مکمل‌ها در بازار وجود ندارد. مکمل‌ها غذاهایی عادی نیستند و به جای برچسب «اطلاعات غذایی» برچسب «اطلاعات مکمل» دارند. در اینجا به نکاتی در ارتباط با همین مسئله اشاره می‌کنیم.
۱.مکمل‌های رژیمی پیش از وارد شدن به بازار، از لحاظ میزان ایمنی مصرف و کارایی به تأیید FDA نمی‌رسند. در واقع خود تولیدکننده مسئول امنیت مکمل غذایی بوده اما از طرفی هیچ نوع استاندارد اجباری برای تولید مکمل یا محصول نهایی وجود ندارد. تنها زمانی که FDA برای سنجش امنیت مکمل وارد داستان می‌شود وقتی است که شواهد کافی مبنی بر عدم ایمنی کافی آن وجود داشته باشد.
۲.تمام ترکیبات مکمل‌ها ضرورتا بر روی ظرف یا بسته‌ی حاوی آنها نوشته نمی‌شود. بارها دیده شده که بسیاری از مکمل‌ها حاوی مواد آلوده‌ای آمیخته با فلزات سنگین بوده یا دارای میزان کمتر یا بیشتر از موادی هستند که روی برچسب آن نوشته شده یا ممکن است اصلا آن را نداشته باشند.
۳.تولیدکنندگان مکمل‌ها می‌توانند ادعا کنند که این مکمل قادر است سلامت شما را تضمین کرده و مشکلات مربوط به آن را برطرف کند. تولیدکنندگان غذا هم همین نوع ادعاها و اظهارات را دارند. در واقع تولیدکننده مکمل می‌تواند از این جملات استفاده کرده و مصرف کننده را به استفاده از مکمل در جهت درمان بیماری خاصی تحریک و تشویق کند. در شرایطی که شاید روی بسته چنین چیزی نوشته نشده باشد. مثلا مصرف کننده‌ای ممکن است بعد از خواندن جمله‌ی «سیر باعث متعادل شدن فشار خون می‌شود» از قرص‌های سیردار برای درمان فشار خون بالا استفاده کند. بر روی ظرف مکمل نوشته شده که این محصول هیچ نوع بیماری خاصی را درمان نمی‌کند، اما ادعای تولیدکننده طوری است که مصرف کننده را وا می‌دارد آن را بخرد.
منبع: health

آیا مصرف مکمل‌ کلسیم تاثیرگذار است؟