ام‌اس بیماری خودایمنی بدن است و زمانی رخ می‌دهد که بدن نسبت به سیستم عصبی مرکزی خودش، نمی‌تواند عملکرد درستی داشته باشد. نکات زیر بیانگر عواملی هستند که خطر این بیماری را افزایش می‌دهند:
۱.جنسیت
تحقیقات جدید نشان می‌دهد میزان شیوع ام‌‌اس به نسب ۴ زن در مقابل ۱ مرد است. با اینکه این بیماری در بین زنان بسیار شایع‌تر است (میزان ابتلا به ام‌‌اس در آنها در سنین جوانی بیشتر است)٬ اما روند آن در مردان شدیدتر گزارش شده است.
۲.مکان زندگی
افرادی که در نزدیکی قطب‌های زمین زندگی می‌کنند (مثل استرالیا، نیوزلند، کانادا و ایسلند) نسبت به افرادی که  محل زندگی‌شان به خط استوا نزدیک‌تر است احتمال ابتلا به ام‌اس در آنها بیشتر گزارش شده است. این مسئله در ایالات متحده هم صحت دارد: مثلا میزان شیوع ام‌اس در داکوتای شمالی و فلوریدا نسبت به سایر جاها دو برابر بیشتر است. محققان معتقدند که ویتامین D و کمبود آن دلیل این مسئله است. بدن ما در واکنش به نور خورشید ویتامین D تولید می‌کند٬ بنابراین افرادی که دورتر از خط استوا زندگی می‌کنند این ویتامین در آنها کمتر است خصوصا طی ماه‌های تاریک و طولانی زمستان.
۳.جابجایی در دوران کودکی
وقتی در سن رشد باشید و خانواده‌تان به جای دیگری نقل مکان کند، خطر بروز ام‌‌اس در واکنش به مکان جدید زندگی‌تان تغییر خواهد کرد، و فرقی نمی‌کند که از منطقه‌ای که میزان شیوع ام‌‌اس در آن کم است به آنجا رفته باشید یا برعکس. با این حال، این مسئله تنها در شرایطی صحت دارد که پیش از ۱۵ سالگی این نقل مکان انجام گیرد.
۴.تاریخ تولد
شاید کمی عجیب باشد اما صحت دارد: محققان دریافته‌اند بچه‌هایی که در بهار به دنیا می‌آیند خطر ابتلا به ام‌اس در آنها بیشتر است. (طی تحقیقی مشخص شد بچه‌هایی که در ماه فروردین به دنیا آمدند خطر ابتلا به ام‌‌اس در آنها ۹.۴ درصد بیشتر و بچه‌هایی که در بهمن ماه به دنیا آمده بودند این میزان ۱۱.۱ درصد کمتر بود). توضیحی که در این زمینه وجود دارد این است که اگر مادرتان در زمستان شما را حامله باشد،‌ میزان ویتامین D او در دوران بارداری کاهش پیدا خواهد کرد.
۵.نژاد
ام‌‌اس در میان سفیدپوستان شایع‌تر است٬ خصوصا آنهایی که نیاکانشان در اروپای شمالی زندگی می‌کردند. در بین گروه‌هایی از مردم در بخش‌هایی از آفریقا٬ آسیا، اسپانیا و بومی‌های آمریکا هم خطر ام‌‌اس بسیار کم است. برخی از گروه‌ها هم هستند که تا به حال چیزی از ام‌‌اس به گوششان نخورده است مانند بومیان استرالیایی و مائوری‌های نیوزلند.
۶.سیگار کشیدن
همه‌ی ما می‌دانیم که سیگار کشیدن عادت نامساعدی بوده و باعث افزایش احتمال سرطان ریه و حملات قلبی و سکته مغزی می‌شود. اما آیا می‌دانستید که سیگار کشیدن، یکی از علل شاخص ام‌‌اس هم هست؟ احتمال بروز ام‌‌اس در افراد سیگاری و افرادی که قبلا سیگاری بودند نسبت به افرادی که هرگز سیگار نکشیده بودند بیشتر است و هر چه بیشتر در گذشته سیگار کشیده‌اید، احتمال بروز ام‌‌اس هم بیشتر خواهد بود. 
۷.سن
ممکن است در هر سنی دچار ام‌‌اس شوید، ‌از بچگی تا بزرگسالی٬ اما این بیماری بیشتر در سنین ۲۰ تا ۵۰ سالگی گریبان فرد را می‌گیرد.
۸.ویروس مونونوکلئوز
تحقیقات نشان می‌دهد میکروب‌های زیادی هستند که موجب بروز ام‌اس می‌شوند، با این حال شواهد جدید نشان می‌دهد که ویروس Epstein-Barr که باعث ایجاد مونونوکلئوز می‌شود هم عامل مضر ام‌اس است. در همین ارتباط، محققان میزان بالای پادتن‌های این ویروس را در بدن افرادی که مبتلا به ام‌اس هستند پیدا کرده‌اند. محققان دانشگاه وِین استیت هم به این نتیجه رسیده‌اند که سابقه‌ی وجود این ویروس در افرادی که ام‌اس دارند شایع‌تر است. در حالی که هنوز مشخص نشده که آیا این ویروس مسبب ام‌اس است، اما رابطه‌ی این دو عامل کاملا واضح و مشخص است.
۹.یک بیماری خودایمنی دیگر
بیماری خودایمنی حالت خوشه‌ای دارد، یعنی اگر به یکی از آنها مبتلا شدید، ممکن است زمینه برای بروز بقیه هم فراهم شود. این بدان معناست که اگر بیماری التهاب روده یا دیابت نوع ۱ دارید٬ به احتمال جزئی خطر بروز ام‌‌اس هم در شما وجود خواهد داشت (البته این ارتباط نسبت به برخی بیماری‌های خودایمنی مانند سل پوستی و آرتروز استخوان و مفاصل چندان قوی نیست). محققان می‌گویند در این شرایط ژن‌ها در سیستم ایمنی اختلال ایجاد می‌کنند.
۱۰.شجره خانوادگی
در شرایطی که عوامل محیطی بر شانس ابتلا و پیشرفت ام‌‌اس تأثیر زیادی دارد، اما عوامل ژنتیکی هم این میان دخیل است. اگر پدر یا مادری ام‌اس داشته باشد، ۵ تا ۱۰ درصد احتمال دارد که بچه هم به آن مبتلا شود. برای مردم عادی احتمال ابتلا به ام‌اس یک مورد در ۷۵۰ نفر، در خانواده‌های بزرگی که ام‌‌اس وجود دارد این میزان ۴۰ به ۱ و در خانواده‌هایی که دوقلوهای یکسان دارند این میزان ۴ به ۱ است.
منبع: health

کشف تاثیر پمادهای عفونت قارچی پا برای درمان ام‌اس