داشتن اندام متناسب و رسیدن به آن سطح، احساس فوق‌العاده‌ای است اما در این مسیر احتمالا با دردهایی مواجه خواهید شد. اجازه ندهید این دردها و یا جراحت‌ها در این مسیر برایتان اختلال ایجاد کنند. به دنبال این باشید که ببینید چه چیزی منجر به بروز آسیب شده، چطور می‌توان جراحت‌های مختصر را درمان کرد و کدام داروها تأثیر بیشتری برای کاهش درد دارد. با اینکه بروز دردهای خفیف به خاطر ورزش اجتناب‌ناپذیر است، دردهای شدیدتر می‌تواند به خاطر آسیب یا فشار زیاد رخ دهد. لین میلار، استاد درمان فیزیکی در دانشگاه اندروز میشیگان، می‌گوید: ورزش کردن در شرایطی که آسیب دیده‌اید یکی از عوامل اصلی بروز مشکلات عضلانی‌استخوانی مزمن بسیاری از ورزشکاران حرفه‌ای است.
اما چگونه می‌توان درد عادی را از مشکلات حاد تفکیک کرد و اگر آسیب دیدید چه کار باید بکنید؟
درد خوب: التهاب خفیف عضلات
چند ساعت بعد از یک تمرین سخت، حس می‌کنید که عضلاتتان سفت شده و درد می‌کند. این احساس را درد عضلانیِ تأخیریافته یا تب عضلانی می‌نامند و به خاطر وارد آوردن فشار زیاد به عضلاتی است که قبلا زیاد با آنها کار نمی‌کردید. وقتی از آنها به ناگهان زیاد کار می‌کشید یا بهشان فشار وارد می‌کنید، فیبرهای عضلانی‌ پاره می‌شوند. بدن در قالب التهاب به آن واکنش نشان می‌دهد و این مسئله طی ۱۲ تا ۷۲ ساعت بعد از تمرین به درد شدید و خسته‌کننده‌ای منتهی می‌شود. 
این آسیب‌های جزئی و مختصر در واقع به مرور باعث ورزیدگی بیشتر و قوی‌تر شدن عضلات می‌شود. وقتی فیبرهای عضلات پاره شدند، نسبت به قبل به شکل بزرگ‌تری رشد می‌کنند. جالب است بداید که تب عضلانی اغلب در آغاز یک برنامه ورزشی جدید رخ می‌دهد. پس به خاطر داشته باشید که شدت و میزان تمرینات را رفته‌رفته افزایش دهید. 
درد بد: جراحت‌ها
انواع دیگر دردهای ناشی از ورزش می‌تواند نشان‌دهنده آسیب باشد، یعنی احتمالا دارید حرکت را اشتباه انجام می‌دهید. یکی از شایع‌ترین آسیب‌هایی که خیلی زیاد رخ می‌دهد التهاب تاندون‌هاست که ویژگی شاخص آن التهاب دردناک بافت فیبروئیدی است که عضله را به استخوان وصل می‌کند.  این مشکل را به نام «بیماری آرنج تنیس‌باز» هم می‌شناسند. اما التهاب تاندون نه تنها می‌تواند باعث آسیب به آرنج شود، بلکه به مفاصل هم صدمه می‌زند. در واقع این مسئله نشان می‌دهد عضله‌ای که به تاندون ملتهب متصل شده –که در بیماری آرنج تنیس‌باز همان عضله ساعد است– آنقدر قوی نیست تا بتواند آن وزنه یا فشار را تحمل کند بنابراین دچار التهاب و درد می‌شود.
رگ به رگ شدگی منجر به بروز درد و التهاب مشابه در رباط‌ها و بافت فیبروئیدی می‌شود که استخوان‌ها را به هم وصل می‌کند.  بعد مشکل بورسیت یا التهاب کیسه‌های مفصلی را داریم، که آن هم منجر به بروز درد و تورم در بورس، کیسه‌ای سرشار از مایع که گرداگرد مفاصل اصلی است، می‌شود. آسیب‌های ضربه‌ای اغلب به خاطر کشش زیاد و بیشتر به خاطر حرکات سریع رخ می‌دهند و باعث می‌شوند عضله‌ای که دچار آسیب شده نتواند به راحتی حرکت را انجام دهد. برای مثال وقتی به سمت یک توپ شیرجه می‌زنید، عضلات کشاله ران را کش می‌دهید. بافت‌های عضلانی فیبروئیدی درست مثل تار و پود لباس هستند. اگر آنها را خیلی شدید یا سریع بکشید، برخی‌ از آنها پاره می‌شوند. اگر همه‌‌ی آنها پاره شوند، شما دچار کشیدگی عضله می‌شوید. وقتی تاندون‌های عضلات دچار التهاب می‌شوند یا عضله‌ای پیچ می‌خورد و یا کش می‌آید، درد به ناگهان خود را نشان داده و احساس شدید و آزاردهنده‌ای خواهید داشت.
کمک‌های اولیه برای آسیب‌های جزئی
پزشکان توصیه می‌کنند برای کشیدگی یا تب عضلانی، از یک بالشتک داغ یا حوله مرطوب و گرم استفاده کرده و آن را روی محل مورد نظر بگذارید، خصوصا قبل از آنکه بخواهید تمرین را شروع کنید. از روغن‌های مالیدنی مانند Bengay و Tiger Balm هم می‌توانید استفاده کنید. آنها باعث تولید گرما شده و به تسکین درد کمک می‌کنند.
اما برای التهاب تاندون‌ها، پیچ‌خوردگی یا کش آمدن عضلات، باید تمریناتتان را متوقف کنید و اگر خیلی جدی است حتما به پزشک مراجعه کنید. بهترین درمان خانگی برای این مشکلات استفاده از روش R.I.C.E است یعنی: استراحت، یخ، فشار دادن عضو و بالا نگه داشتن آن. این روش باعث تسریع روند بهبودی شده و مانع از تورم بیشتر می‌شود.
استراحت: سعی کنید از عضو آسیب‌دیده استفاده نکنید، حتی اگر به قیمت به تعویق افتادن فعالیت‌ها و ورزشتان شود. فراموش نکنید که درد، واکنشی است که بدن می‌خواهد به شما بگوید باید استراحت کنید.
منبع: lifescript

۱۱ روش کاربردی برای دستیابی به اهداف تناسب اندام