در قسمت اول به نکات مهمی درباره مهیا کردن کودک مبتلا به سرطان برای بازگشت به مدرسه اشاره کردیم. در اینجا موارد بیشتری را بررسی می‌کنیم.
کمک به کودک
بسیاری از کودکان مبتلا به سرطان از برگشتن به مدرسه می‌ترسند. آنها نمی‌دانند دیگران در مواجهه با تغییرات ظاهری و فیزیکی‌شان چه برخوردی خواهند داشت. از این رو، ارتباطات اجتماعی خود را کاهش می‌دهند. حتی ممکن است از اینکه پس زده شوند، وحشت کنند یا نگران این باشند که غیبت در کلاس آنها را کلی عقب انداخته باشد.
حفظ ارتباط کودک با دوستان و همکلاسی‌هایش کمک می‌کند که بازگشت به مدرسه آسان‌تر شود. همچنین می‌توانید یک روز قبل از بازگشت به مدرسه کودک را به مدرسه برده و او را با مدیر و معلم‌ها روبه‌رو کنید تا پروسه بازگشت برایش آسان‌تر شود.
اگر فرزند شما برای برگشتن به مدرسه مشکل دارد، سعی کنید به مشکلش پی ببرید. به عنوان مثال، اگر نگران ریزش موهایش است، از مدیر مدرسه اجازه بگیرید که او در کلاس کلاه به سر کند یا روسری ببندد تا احساس راحتی کند.
همچنین می‌توانید قبل از برگشتن به مدرسه برای کودک نقش همکلاسی‌هایش را بازی کنید. این کار کمک می‌کند که کودک با پرسش‌های احتمالی آنها آشنا شده و پاسخی درخور برایشان بیابد. مثلا ممکن است بچه‌ها بپرسند آیا سرطان او به آنها هم سرایت می‌کند، یا اینکه سرطان درد دارد و باعث مرگ می‌شود؟ سوالاتی از این دست می‌تواند برای کودک تعجب‌آور باشد و او را در موقعیت ناخوشایندی قرار دهد.
اگر فرزند شما دوست ندارد درباره بیماری‌اش با دیگران صحبت کند، به او یاد بدهید بگوید که دوست ندارد درباره بیماری و پروسه درمانی‌اش با دیگران گفت‌وگو کند یا اینکه بگوید نمی‌داند به سوال‌شان چطور جواب دهد و موضوع بحث را به کلی عوض کند. آمادگی ذهنی به کودک کمک می‌کند با استرس‌هایش مقابله کرده و راحت‌تر در مورد سرطانش با دیگران صحبت کند.
پیشگیری از عفونت
یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های والدین کودکان مبتلا به لوسمی یا لنفوم این است که کودک پس از برگشتن به مدرسه دچار عفونت شود. بنابراین، مطمئن شوید که همکلاسی‌های کودک‌تان آبله‌مرغان، زونا، سرخک و بیماری‌هایی از این دست نداشته باشند. زیرا این عفونت‌ها می‌تواند کودک را که در حال حاضر سیستم ایمنی ضعیفی دارد، با مشکلات جدی روبه‌رو کند.
تیم مراقبت‌های بهداشتی و مدیر مدرسه باید یک استراتژی مناسب برای رسیدگی به وضعیت کودک تنظیم کنند. شما می‌توانید نامه‌ای در این باره بنویسید و آن را در بین والدین سایر بچه‌ها توزیع کنید تا آنها از خطرات احتمالی عفونت در قبال فرزندتان مطلع شوند. شما می‌توانید از آنها بخواهید در صورت مشاهده هرگونه علائم بیماری در بچه‌هایشان با شما تماس گرفته و شما را مطلع کنند تا فرزندتان را در خانه نگه دارید و به مدرسه نفرستید. در عوض می‌توانید او را به درمانگاه ببرید تا واکسن  آبله‌مرغان بزند. مخصوصا اگر در ۷۲ ساعت گذشته در معرض عفونت بوده باشند.
جمع‌بندی
رفتن به مدرسه بخش مهمی از پروسه رشد و کیفیت زندگی فرزند شما را شامل می‌شود. با این حال، برگشتن به مدرسه پس از یک غیبت طولانی برای درمان سرطان می‌تواند برای کودک بسیار چالش‌برانگیز باشد. یک بازگشت موفق مستلزم حفظ ارتباط کودک با اعضای مدرسه و همکلاسی‌هایش است. حفظ ارتباطات اولیه و مداوم با کارکنان مدرسه و همکلاسی‌های کودک کمک می‌کند که آنها خود را برای شرایط آینده آماده کنند. این کار روند انتقال مجدد کودک به مدرسه را نیز آسان‌تر می‌سازد.
منبع: parenting 

۵ علامت سرطان کودکان!