تأثیر تستسترون فراتر از عضلات و میل جنسی شماست؛ در واقع تستسترون می‌تواند بر فیزیولوژی، نوع زندگی و روابط شما تأثیرگذار باشد. در اینجا به نکات بارزی درباره تستسترون می‌پردازیم.
چه باور داشته باشید چه نه، تستسترون نقش مهمی در هدایت و برانگیختن شما به سوی دستیابی به اهدافتان ایفا می‌کند. اگر می‌خواهید رؤیاهایتان را به واقعیت تبدیل کنید، باید سعی کنید اطلاعات لازم را درباره اشکال مختلف تستسترون، سطوح مطلوب متناسب با سن‌تان و روش‌های طبیعی که بر سطح کارکرد بدنتان تأثیر می‌گذارد، به دست آورید. این اطلاعات به شما این امتیاز را می‌دهند که بتوانید کیفیت زندگی‌تان را بالا ببرید.
متأسفانه بسیاری از اطلاعات در دسترس در این زمینه حاوی خلاء‌های بزرگی هستند، خصوصا زمانی که بحث زمینه‌های مختلفی مانند تستسترون کلی، آزاد و زیست‌پذیر (یا زیستی) برای گروه‌های سنی مختلف مطرح می‌شود. مثلا بسیاری از منابع موجود تنها یک طیف از تستسترون را برای افراد ۱۹ تا ۷۰ ساله نشان می‌دهند.
تأثیرات سطوح تستسترون
حفظ سطوح سلامت تستسترون، مزیت‌های فراوانی برای تمام جنبه‌های زندگی دارد. از طرفی میزان کم تستسترون، می‌تواند به گونه‌ای روی شما تأثیر منفی بگذارد که خودتان هم متوجه نشوید.
مزیت‌های طبیعی تستسترون
-اعتماد
-رقابت‌پذیری
-هدایت و راهبری شما برای دستیابی به جایگاه رفیع کاری
-برتری بدون پرخاشگری
درک و شناخت اَشکال مختلف تستسترون
تستسترون کلی شما شامل سه شکل از تستسترون بوده که در بدنتان در گردش است:
-تستسترونی که که قویا به گلوبولینِ متصل به هورمون جنسی چسبیده است (SHBG)
-تستسترونی که آزادانه به پروتئینی به نام آلبومین متصل است
–تستسترون در وضعیتی آزاد و بدون اتصال به نام «تستسترون آزاد»
ترکیبِ دو شکل قابل استفاده تستسترون (یعنی تستسترون آزاد و تستسترونِ متصل به آلبومین) را «تستسترون زیستی» می‌نامند.
تستسترونی را که به SHBG متصل است ضرورتا «فعال‌نشده» می‌نامند و این بدان معناست که این تستسترون برای به کار انداختن هر نوع فعالیت سلولی، غیرفعال است. از سوی دیگر، بدن شما می‌تواند اتصال تستسترون به آلبومین و تستسترون آزاد را مورد استفاده قرار دهد – این تستسترون را تستسترون زیستی می‌نامند – که در سطح بافت مورد نظر قرار دارد.
از آنجایی که تستسترون آزاد و تستسترون متصل به آلبومین بیشترین و قوی‌ترین تأثیر را روی بدن دارند، بهتر است نگاهی دقیق‌تر به این دو مورد داشته باشیم.
تستسترون آزاد اغلب بلافاصله و خیلی سریع در فرآیندهای بیوشیمیایی داخل بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد – در واقع هر فرآیندی از فعالیت سلول‌های عضلانی‌استخوانی، پوست و پوست سر گرفته تا فعالیت کلیه، استخوان و سیستم عصبی مرکزی و بافت‌های پروستات. تستسترون آزاد قادر است در سطح درون‌سلولی، فعل و انفعالات لازم را انجام دهد.
از دیدگاه علمی این به چه معناست؟ در واقع این تستسترون نسخه‌ای از ژن‌های خاص در هسته سلولی عضلات را فعال کرده و سنتز دو پروتئین اولیه انقباضی یعنی آکتین و میوسین (پُرسازی عضلانی) را ارتقاء می‌دهد.
تستسترون از طریق تأثیر ضدکاتابولیسمی بر سلول‌های عضلانی، می‌تواند حجم و مقاومت آنها را افزایش دهد. نکته ویژه در این زمینه آن است که رشد عضلانی زمانی رخ می‌دهد که تأثیرات آنابولیسمی یا فراگشتی تستسترون از تأثیرات حادشونده کورتیزول به مراتب بارزتر و شاخص‌تر است.
زمانی گفته می‌شد که تستسترون متصل به آلبومین، در واقع شکل غیرفعالی از تستسترون بوده که بیشتر شبیه اتصال تستسترون به SHBG است. اما بدن در حالِ رشدِ نمونه مورد نظر ما نشان داد که تستسرونی که با پیوندی نه چندان قوی به آلبومین متصل است در واقع توسط بدن دچار عدم اتصال یا گسستگی شده و به تستسترون زیستی یا قابل استفاده تبدیل می‌شود.
یش از آنکه بخواهیم به حقایق اصلی سطح مطلوب تستسترون بپردازیم، چند حقیقت اصلی در قالب تغییرات، پراکندگی و تولید تستسترون در مردان وجود دارد که عبارتند از:
-سطوح SHBG در بدن معمولا زمانی کاهش می‌یابد که میزان استروژن کم شود و زمانی افزایش می‌یابد که میزان استروژن افزایش یابد.
میزان پراکندگی تستسترون در مردان معمولا حدود ۳۰ تا ۴۵ درصد متصل به SHBG و حدود ۵۰ تا ۶۸ درصد متصل به آلبومین است. میزان تستسترون باقیمانده یعنی ۵/۰ تا ۰/۲ درصد در وضعیت آزاد و نامتصل قرار دارد.
-تستسترون، نخستین هورمون جنسی مردانه است که مقدار زیادی از آن در سلول‌های روزنه‌ای بیضه‌ها وجود دارد. از طرفی در مقادیر کمتر هم توسط غشای فوق‌کلیوی تولید می‌شود.
-یک مرد بزرگسال در روز حدود ۲.۵ تا ۱۱ میلی‌گرم تستسترون تولید می‌کند.
-میزان کلی تستسترون بعد از ۳۰ سالگی در سال حدود ۱ درصد کاهش می‌یابد.
منبع: webmd
قسمت دوم را اینجا بخوانید
متادون هورمون تستوسترون را فقط در مردان کاهش می‌دهد