آیا همسر‌تان می‌خواهد به منظور افزایش انرژی و میل جنسی خود، از روش تستسترون‌درمانی استفاده کند؟ پس باید مراقب باشد؛ چرا که محققان هشدار داده‌اند این شکل مردانه روش هورمون‌درمانی جایگزینی دارای خطرات پنهانی است و تنها مردانی باید از آن استفاده کنند که واقعا به آن نیاز دارند. در اینجا دکتر ادوارد سی.گیهر به برخی از شایع‌ترین نکات درباره «کمبود تستسترون» اشاره می‌کند.
اگر همسر شما در قالب یک راه‌حل سریع برای درمان کاهش میل جنسی و مشکلات سالخوردگی به دنبال تستسترون‌درمانی است، ممکن است در این مسیر ناامید شده و یا با خطراتی هم‌چون مشکلات عروقی روبه‌رو شود. مثلا دانشگاه بوستون تحقیقی را که در سال ۲۰۱۰ در ارتباط با تستسترون‌درمانی صورت می‌گرفت متوقف کرد؛ چرا که خطر بروز مشکلات قلبی در افراد مسن‌تری که تحت هورمون‌درمانی بودند حدودا ۵ برابر بیشتر گزارش شد. در ژانویه سال ۲۰۱۴ سازمان دارو و غذای آمریکا (FDA) اعلام کرد که خطر سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ را در افرادی که از داروهای تستسترون مورد تأیید FDA استفاده می‌کردند، مورد بررسی قرار داده است. بنابراین سؤالی که پیش می‌آید این است که تستسترون‌درمانی چیست و چه کسی گزینه مناسبی برای انجام آن است؟! در اینجا به برخی از خطرات و مزایای روش درمانِ «کمبود تستسترون» می‌پردازیم.
کمبود تستسترون چیست؟
کمبود تستسترون نوعی اصطلاح بازاری است، نه اصطلاحی بالینی. به منظور تشخیص مقدار کمبود سرم تستسترون، یک مرد باید به درستی توسط پزشک مورد آزمایش قرار بگیرد تا مشخص شود که میزان تستسترون او پایین‌تر از حد طبیعی است. معمولا پزشکان، میزان کمبود تستسترون را در قالب «کم‌کاری غدد جنسی در مردان» می‌شناسند. در مردان مسن‌تر، این مشکل به نام «کم‌کاری غدد جنسی دیررس» (LOH) شناخته شده که بسیار شبیه یائسگی در زنان است. میزان تستسترون به طور طبیعی با بالا رفتن سن مردان کاهش می‌یابد، در واقع بعد از ۳۰ سالگی هر سال حدود ۱ درصد کم می‌شود. کمبود تستسترون در ۲۰ درصد از مردان بالای ۶۰ سال،۳۰ درصد مردان بالای ۷۰ سال و نیمی از مردان بالای ۸۰ سال بسیار بارز است. آمار نشان می‌دهد حدود ۱۳ میلیون مرد آمریکایی دچار کمبود تستسترون هستند.
اگر مردی دچار کم‌کاری غدد جنسی دیررس شده باشد از کجا باید بفهمد؟
تأییدِ تشخیص این مشکل عملی چالش‌برانگیز است، چرا که در سطح گسترده‌ای از میزان تستسترون طی آزمایش‌ها هیچ مشکلی گزارش نمی‌شود و همه چیز طبیعی است. با توجه به علائم بالینی مردانه هم باید گفت سطوح کافی تستسترون در مردان مختلف، متفاوت است. میزان تراکم تستسترون در مردان مختلف با هم تفاوت داشته و میزانی که ممکن است یک نفر را سرزنده و سرشار از انرژی نشان دهد می‌تواند در فرد دیگر تأثیری نداشته باشد. هیچ عدد و رقم درست و سریعی وجود ندارد تا بتواند میزان کمبود تستسترون را برایمان تعریف کند، اما دستورالعمل‌های جامعی برای آن وجود دارد. در واقع سطح پایین دامنه «طبیعی» آن حدود ۳۰۰ نانوگرم در دسی‌لیتر از خون است. انتهای بالایی آن هم حدود ۱۲۰۰ ng/dl گزارش شده است. اکثر مردانی که این میزان در آنها زیر ۴۰۰ ng/dl است اغلب دچار علائم «کم‌کاری غدد جنسی دیررس» میشوند که برخی از آنها عبارتند از:
-کم شدن حجم عضلات
-افزایش میزان چربی بدن
-بالا رفتن شاخص حجم بدن (BMI)
-کم شدن موهای بدن
-کم شدن چگالی مواد معدنی استخوان یا پوکی استخوان
-بروز بیماری‌های پوستی نظیر آکانتوز سیاه که از نشانه‌های بارز آن می‌توان به سیاه شدن و از بین رفتن رنگ چین‌خوردگی‌های بدن خصوصا در ناحیه زیربغل، کشاله ران و گردن اشاره کرد.
-کمبود میل جنسی
-نعوظ ناقص
-کاهش توان و بینه و مقاومت بدن
-کاهش عملکرد شناختی
-افسردگی
-خستگی
اگر فردی این علائم را همراه با میزان تستسرون کم یا پایین‌تر از حد طبیعی داشته باشد، پزشک به او روش جایگزینی تستسترون را توصیه خواهد کرد.
مردان مسن‌تری که دچار سوء‌عملکرد جنسی و کمبود تستسترون (پایین‌تر از حد طبیعی) هستند، به یک دوره شش ماهه تستسترون‌درمانی نیاز دارند و اگر در این دوره به نتایج مطلوبی نرسیدند، باید درمان را متوقف کنند. اما مردان نباید تنها به خاطر افزایش میل جنسی یا حجم عضلات خود هورمون‌درمانی انجام دهند، خصوصا اگر کمبود میزان تستسترون از طریق آزمایش‌ها مورد تأیید قرار نگرفته باشد و یا علائم اصلی آن در مردان مشاهده نشود.
منبع: lifescript
قسمت دوم را اینجا بخوانید
آیا مصرف مکمل‌های افزایش تستوسترون موجب طاسی می‌شود؟