در ادامه‌ی قسمت اول به موارد مهم دیگری درباره کمبود تستسترون و درمان آن می‌پردازیم. 
خطرات این روش چیست؟
یکی از بارزترین نگرانی‌ها درباره استفاده گسترده از تستسترون در مردان میان‌سال و مسن خطر بروز حمله‌ قلبی، سکته مغزی و مرگ است. در همین زمینه در سال ۲۰۱۴ محققان نتایج آزمایش ۵۶۰۰۰ مردی را که بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ عمل تستسترون‌درمانی انجام داده بودند، مورد بررسی قرار دادند. طی ۹۰ روز اول درمان، خطر حمله قلبی در مردان بالای ۶۵ سال تقریبا دو برابر و در مردان کمتر از ۶۵ سال که سابقه بیماری قلبی داشتند تقریبا سه برابر گزارش شد. 
مردانی که دچار سرطان پستان و پروستات هستند نباید تستسترون‌درمانی انجام دهند؛ چرا که این سرطان‌ها به واسطه هورمون‌درمانی تحریک می‌شوند. از طرفی این روش خطر پیشرفت یا وخامت بزرگی پروستات را هم افزایش داده که منجر به بروز مشکلاتی برای مجاری ادراری خواهد شد. 
مردانی که تعداد گلبول‌های قرمز بالایی دارند (یعنی هماتوکریت‌شان بیش از ۵۲ درصد است) – یا از وجود عامل خطرزا برای مشکلات قلبی، وقفه تنفسی در خواب درمان‌نشده و یا نارسایی قلبی درمان‌نشده رنج می‌برند – نباید عمل تستسترون‌درمانی ر انجام دهند.
به غیر از سالخوردگی، سایر علل احتمالی کم‌کاری غدد جنسی دیررس چیست؟
برخی بیماری‌ها هم با کمبود تستسترون مرتبط هستند که عبارتند از:
-آسیب به بیضه‌ها و یا سرطان بیضه
-شیمی‌درمانی
-عفونت
-سندروم متابولیسمی
-دیابت نوع ۲
-چاقی
-بیماری مزمن انسدادی ریه
-رماتیسم مفاصل و سایر اختلالات خود ایمنی
-تومور غده هیپوفیز
-اختلال در کارکرد غده تیروئید
-بیماری مزمن کلیوی یا کبدی
-کمبود ویتامین D
-مصرف مداوم داروهای مخدر
-HIV/ AIDS
بسیاری از این بیماری‌ها را می‌توان با دارو و یا تغییراتی در شیوه زندگی درمان کرد که منجر به بهبود علائم کمبود تستسترون و افزایش میزان سرم تستسترون می‌شود. 
آیا روش‌هایی طبیعی برای افزایش میزان تستسترون وجود دارد؟
بله، سعی کنید همسر‌تان را تشویق کنید تا وزنش را کم کرده، به طور مرتب ورزش کند، غذاهای سالم‌تر بخورد، کارکرد تیروئید خود را به سطح طبیعی برساند و کمبود ویتامین‌هایش را برطرف نماید. 
اما اگر میزان تستسترون به ازای درمان یک بیماری شاخص، ارتقاء سطح سلامت و یا تغییر شیوه زندگی هیچ واکنشی نشان نداد، آنگاه دارودرمانی می‌تواند یکی از گزینه‌ها باشد.
برخی مزایای بالقوه تستسترون‌درمانی چیست؟
مردانی که این روش درمانی را با موفقیت انجام می‌دهند در میزان انرژی، میل جنسی، حجم عضلات، خواب، نعوظ و خلق و خویشان بهبود چشمگیری دیده می‌شود. افزایش میزان میل جنسی و سرزندگی اغلب ظرف مدت ۳ هفته بعد از شروع درمان دیده می‌شود. از دیگر اثرات مثبت آن، کم شدن چربی بدن است. هم‌چنین محققان در این زمینه گزارش داده‌اند که میزان چگالی مواد معدنی استخوان‌ها هم افزایش یافته و خطر ترک‌خوردگی آنها کم می‌شود که البته بعد از چند ماه خود را نشان خواهد داد. 
اگر همسر‌تان تصمیم به تستسترون‌درمانی گرفته، چه چیزهایی باید به او بگویید؟
از آنجایی که انجام بسیاری از روش‌های درمانی بسیار شایع و گسترده شده است، بسیاری از مردان به منظور اجتناب و رها شدن از شر تبعات طبیعی سالخوردگی آن را انجام می‌هند. سایر مردانی که از بیماری‌هایی با علائم تضعیف‌کننده رنج می‌برند، روش تستسترون‌درمانی برایشان مطلوب و مؤثر خواهد بود. تا زمانی که سازمان غذا و دارو بخواهد خط‌مشی‌های قطعی و معتبری برای استفاده از تستسترون اعلام کند، بهتر است فرد مورد نظر این اقدامات را رعایت کند:
۱.برای انجام آزمایش‌های کامل فیزیکی و نیز مشخص شدن سایر علل پنهان کمبود تستسترون به پزشک مراجعه کرده و از دلایل پزشکی آن آگاه شود.
۲.برای تعیین میزان تستسترون خون آزمایش انجام دهد تا ببیند آیا این مقدار در او پایین‌تر از حد طبیعی است یا نه. بهتر است آزمایش را صبح انجام دهد، زمانی که این میزان بسیار بالاست.
۳.اگر چاق است، رژیم غذایی مناسب و تحرک چندانی ندارد و از اختلالات تیروئیدی رنج می‌برد، بهتر است در وهله اول این مشکلات را حل کرده و بعد آزمایش‌های مربوط به میزان تستسترون را انجام دهد.
۴.تنها در صورتی دوره درمانی را آغاز کند که ثابت شده باشد میزان سطح سرمی تستسترون کاهش یافته و بیماری او طی انجام سایر روش‌های درمانی بهبود پیدا نکرده است.
۵.زمانی که درمان را آغاز کرد،‌ حتما به شکل متناوب آزمایش انجام دهد تا مشخص شود که دوز هورمون‌های او منجر به افزایش بیش از حد تستسترون نشده و سایر عوامل مربوط به خون او مانند هماتوکریت دارای پارامترهای طبیعی خودش است.
منبع: lifescript
 

روش های طبیعی برای افزایش تستوسترون در مردان!