چیزهای عجیبی که باید بابتشان قدردانِ هورمون‌هایتان باشید

مهرناز زاوه
هورمون‌ها، بخش اصلی زندگی شما بوده و مسبب سلامت استخوان و تقویت عضلات هستند، اما سؤالی که پیش می‌آید این است که هورمون‌ها دقیقا چه هستند؟

هورمون‌ها، بخش اصلی زندگی شما بوده و مسبب سلامت استخوان و تقویت عضلات هستند، اما سؤالی که پیش می‌آید این است که هورمون‌ها دقیقا چه هستند؟
هورمون‌ها، رابط‌های شیمیایی هستند که باعث انتقال پیام از یک نقطه از بدن به نقطه دیگر می‌شوند. دکتر جنیفر لاندا در این باره می‌گوید: «ما نمی‌توانیم بدون هورمون‌ها زندگی کنیم. از طرفی هورمون‌ها ساختار شیمیایی احساسات ما را شکل می‌دهند. تعادل هورمونی ما می‌تواند بر چگونگی احساس ما تأثیر بگذارد.»
احتمالا با سه تا از هورمون‌های اصلی جنسی خود آشنا هستید: استروژن، پروژسترون و تستسترون. (هرچند که تستسترون بیشتر هورمونی مردانه است، اما زنان هم میزان کمی از آن را دارند) و احتمالا می‌دانید که این هورمون‌ها نقش مهمی در افزایش میل جنسی ایفا می‌کنند – ایجاد جریانی در استروژن پیش از تخمک‌گذاری باعث تحریک انتشار تخم شده و با افزایش احساسات جنسی مرتبط خواهد بود. اما مزایای آن به همین‌جا ختم نمی‌شود. هورمون‌ها نقش‌های متعدد دیگری هم دارند که در ادامه به آنها اشاره کرده‌ایم.
پیشگیری از آنفولانزا
تحقیقات نشان می‌دهند استروژن می‌تواند از بدن در مقابل ویروس آنفولانزا محافظت کند. از آنجایی که میزان استروژن در هر ماه در زنانی که در دوران پیش از یائسگی هستند در حال نوسان است –و این مسئله اغلب در هفته دوم چرخه قاعدگی پیش از تخمک‌گذاری بیشتر خود را نشان می‌دهد– این امکان وجود دارد که زنانی که در دوران پیش از یائسگی هستند در هفته دوم چرخه قاعدگی‌شان بیشتر توسط استروژن در برابر آنفولانزا مصون باشند. این احتمال هم وجود دارد که زنانی که از برخی قرص‌های ضدبارداری، روش‌های درمان باروری و یا هورمون‌درمانی استفاده می‌کنند هم در مقابل آنفولانزا، مقاوم‌تر باشند.
کنترل پوکی استخوان
استروژن برای مقاومت استخوان اهمیت فراوانی دارد. همان‌طور که می‌دانید استخوان‌ها نمی‌توانند در حالت ایده‌آل، کلسیم را بدون وجود کمی استروژن جذب کنند. از طرفی استروژن نقش مهمی در ساخت استخوان ایفا می‌کند.
ممکن است فکر کنید که استخوان‌هایتان بخش‌های ثابت بدن هستند که فقط با کمک آنها می‌نشینید و کار دیگری هم انجام نمی‌دهند. اما به لحاظ تکنیکی، استخوان پیوسته ساخته و تخریب می‌شود. زمانی که جوان هستید و میزان استروژن بدن‌تان بالاتر است، در واقع این استروژن آنچه را که فعالیت استخوان‌زایی نامیده می‌شود تحریک می‌کند. زمانی که میزان استروژن شما بعد از یائسگی کاهش می‌یابد، فعالیت استخوان‌شکنی بیشتر از استخوان‌زایی خواهد بود. به خاطر همین است که در دوران یائسگی بیشتر در معرض خطر پوکی استخوان قرار می‌گیرید، بیماری‌ای که استخوان‌هایتان را ضعیف‌تر کرده و شکننده‌تر می‌شوند. 
استروژن میزان نرمی و لغزندگی را افزایش می‌دهد
استروژن یکی از دلایل عمده‌ای است که باعث می‌شود حین رابطه جنسی، احساس نرمی و روانی بیشتری داشته باشید و علتش آن است که استروژن باعث افزایش خون در واژن می‌شود. ممکن است فکر کنید که این نرمی و روان بودن به خاطر وجود یک غده است، در حالی‌که اینطور نیست. در واقع این وضعیت، بخش تصفیه‌شده خون ماست که قابلیت نرمی و روان بودن را ایجاد می‌کند. جالب است بدانید که استروژن باعث حفظ رنگ صورتیِ مایل به قرمز واژن می‌شود. بعد از یائسگی، واژن کمرنگ‌تر و تقریبا سفید می‌شود و چه این مسئله را باور داشته باشید یا نه، خود این مجرا کوچک‌تر می‌شود. وقتی دیگر استروژنی تولید نمی‌شود، سلول‌های واژنی شما تحلیل رفته و جمع می‌شوند. این کاهش اندازه همراه با خشکی واژنی باعث دردناک‌تر شدن رابطه جنسی در دوران بعدی زندگی می‌شود.
تقویت عضلات
وقتی صحبت تقویت عضلات به میان می‌آید، تستسترون نقش مهمی خواهد داشت و می‌تواند میزان ضخامت پوست را حفظ کند، بنابراین پوست دچار افتادگی یا شُلی نشده و به راحتی کبود نمی‌شود. اگر از این مسئله آزارده‌خاطر هستید که شوهرتان می‌تواند به راحتی عضلاتش را تقویت کرده و در نتیجه سریع‌تر متابولیسمش را افزایش دهد و با سرعت بیشتری کالری بسوزاند، تقصیر تستسترون است. تأثیر تستسترون بر عضلات یکی از دلایلی است که نشان می‌دهد مردان در ارتباط با حفظ تعادل وزنی نسبت به زنان، مشکلات کمتری دارند.
بهبود روحیه
گفته می‌شود که تستسترون باعث افزایش میزان دوپامین در بدن می‌شود؛‌ یک انتقال‌دهنده عصبی که احساس لذت را در شما ایجاد کرده و تمرکزتان را افزایش می‌دهد. به نظر می‌رسد زنانی که خیلی راحت گریه می‌کنند، زمانی که تستسترون مصرف می‌کنند خیلی بهتر در تثبیت روحیه خود عمل می‌کنند و زنانی که میزان تستسترون در آنها بالاتر است احساس تندرستی و اعتماد به نفس بیشتری داشته و مصمم‌تر هستند.
کمک به خواب
و بالاخره می‌رسیم به آخرین هورمون یعنی پروژسترون که به هورمون آرام‌بخش و تسکین‌دهنده معروف است. میزان این هورمون در سنین ۳۰ سالگی کاهش یافته و در اواخر ۴۰ سالگی میزان فعالیت آن تشدید پیدا می‌کند. پروژسترون کم می‌تواند به بدخوابی در شب، احساس تشویش بیشتر، ‌ قاعدگی نامنظم و سندروم پیش از یائسگی بیانجامد. این علائم اغلب در نیمه دوم قاعدگی رخ می‌دهند. در این بازه، پروژسترون بیشتر از میزان طبیعی خود است.
منبع: prevention 

هورمون شادی یا هورمون وحشت؟

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ