آسیب زانو و پارگی مینیسک

مهرناز زاوه
پارگی مینیسک یکی از شایع‌ترین آسیب‌های غضروفی زانو محسوب می‌شود. اما ببینیم واقعا مینیسک چیست.

پارگی مینیسک هم به مانند بسیاری از آسیب‌های زانویی می‌تواند دردناک و تضعیف‌کننده باشد. متأسفانه این مسئله بسیار شایع است. در واقع پارگی مینیسک یکی از شایع‌ترین آسیب‌های غضروفی زانو محسوب می‌شود. اما ببینیم واقعا مینیسک چیست.

مینسیک نوعی غضروف در زانوست که نقش بالش برای مفصل مربوطه را داشته و آن را محکم نگه می‌دارد. در واقع مینیسک از استخوان‌ها در برابر پارگی و ساییدگی محافظت می‌کند. پارگی مینیسک در ورزش‌هایی که در آن تماس فیزیکی بیشتر است مانند فوتبال و نیز ورزش‌‌های غیربرخوری مانند والیبال به وفور رخ می‌دهد. در واقع این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که فرد جهت خود را حین بازی و موقع دویدن تغییر داده و گاهی همزمان با سایر آسیب‌های زانو مانند آسیب رباط صلیبی جلویی (ACL)‌ رخ می‌دهد. پارگی‌ مینیسک برای ورزشکاران مسن‌تر خطری جدی تلقی می‌شود؛ چرا که مینیسک با بالا رفتن سن ضعیف‌تر می‌شود. 

علائم پارگی مینیسک شامل وجود درد در زانو، تورم، حس تیر کشیدن حین آسیب، مشکل در خم کردن یا صاف نگه داشتن زانو،‌ و آمادگی زانو برای قفل شدن است.  

در وهله اول، این درد چندان بد و آزاردهنده نخواهد بود. شما می‌توانید با وجود آسیب هم‌چنان بازی کنید. اما زمانی که التهاب هم وارد کار می‌شود، آسیب زانویتان جدی‌تر خواهد شد. به منظور تشخیص پارگی مینیسک، پزشک یک آزمایش کلی از شما به عمل خواهد آورد. در این مواقع آزمایش پرتو ایکس به منظور مشخص شدن استخوان‌های شکسته و سایر مشکلات بسیار ضروری است.

درمان پارگی مینیسک چیست؟

درمان پارگی مینیسک به اندازه و جای پارگی ارتباط دارد. سایر عواملی که بر درمان تأثیر می‌گذارد شامل سن، میزان فعالیت و آسیب‌های مرتبط با آن است. بخش بیرونی مینیسک که اغلب به آن «منطقه قرمز» گفته می‌شود منبع خونی زیادی داشته و در پاره‌ای موارد اگر پارگی جزئی باشد، به خودیِ خود خوب خواهد شد. از آن طرف، دوسومِ بخشِ داخلی مینیسک، که آن را «منطقه سفید» می‌نامند منبع خونی کافی ندارد. پارگی در این نواحی به خودی خود خوب نمی‌شود؛ چرا که این ناحیه با کمبود رگ‌های خونی روبه‌روست تا بتواند مواد مغذی را برای التیام به آنجا بیاورد.

خوشبختانه همه پارگی‌های مینیسک نیاز به جراحی ندارند. اگر زانویتان به اصطلاح قفل نشده باشد، پس وضعیت ثابتی داشته و علائمش بهبود می‌یابد و با روش‌های درمانی غیرجراحی می‌توان مشکل را حل کرد. برای التیام دوران بهبودی می‌توانید این کارها را انجام دهید:

-زانو را استراحت دهید؛ اگر زانویتان درد می‌کند فعالیت‌هایتان را به پیاده‌روی منحصر کنید. برای کمک به تسکین درد می‌توانید از چوب زیر بغل استفاده کنید.

-روی زانو یخ بگذارید؛ این کار در کاهش درد و تورم تأثیر به‌سزایی دارد. این کار را هر ۳ تا ۴ ساعت به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه و تا ۲ تا ۳ روز انجام دهید؛ در واقع تا زمانی که درد و تورم از بین برود.

-زانویتان را بالا نگه دارید؛ برای این کار می‌توانید وقتی که نشسته‌اید یا دراز کشیده‌اید، یک بالش زیر پاشنه‌تان بگذارید.

-از داروهای ضدالتهاب استفاده کنید؛ داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ادویل، آلِوِه یا مورتین در تسکین درد و تورم بسیار تأثیرگذارند. با این همه، این داروها می‌توانند عوارض جانبی مانند افزایش خطر خونریزی و انواع زخم‌ها را به همراه داشته باشند.

-از تمرینات کششی و مقاومتی برای کاهش فشار به زانو استفاده کنید؛ از پزشکتان بخواهید برای راهنمایی بیشتر، ‌یک فیزیوتراپیست خوب به شما معرفی کند.

-از انجام فعالیت‌هایی مانند دویدن یا پریدن خودداری کنید.

چه وقت زانویم بهتر خواهد شد؟

دوران بهبودی زانو بسته به برخی عوامل است؛ از جمله این‌که شدت پارگی مینیسک‌تان چقدر است. بهبودی کامل بعد از عمل معمولا ۴ تا ۶ هفته و بسته به نوع روش به‌کاررفته و سایر عوامل زمان می‌برد. اما به خاطر داشته باشید که این میزان در افراد مختلف با هم تفاوت دارد. در اکثر مواقع فیزیوتراپی بعد از جراحی و به منظور کم کردن میزان مشکلات و تسریع روند التیام انجام می‌شود. نکته‌ای که باید به خاطر داشته باشید این است که مادامی‌که قادر به انجام کارهای زیر نباشید، نباید سعی کنید خیلی زود مثل سابق فعالیت‌های فیزیکی انجام دهید:

-بتوانید زانویتان را کاملا خم کرده و بدون درد آن را صاف نگه دارید.

– هنگام راه رفتن، دوی با سرعت یا پریدن زانویتان هیچ دردی نداشته باشید.

– زانویتان دیگر متورم نباشد.

-زانوی آسیب‌دیده مانند یک زانوی سالم قوی باشد.

نحوه‌ پیشگیری

پیشگیری از پارگی‌ مینیسک بسیار دشوار است؛ چرا که اکثر آنها به خاطر نوعی تصادف رخ می‌دهند. اما برخی اقدامات پیشگیرانه می‌توانند خطر آسیب زانویی را کاهش دهند. برای این کار باید:

-عضلات ران و باسن خود را با ورزش مرتب، قوی نگه دارید.

-پیش از شروع ورزش اصلی، خودتان را گرم کنید.

-به بدن‌تان زمان بدهید تا بین تمرین‌ها استراحت کند. عضلات خسته باعث افزایش خطر بروز آسیب خواهند شد.

-از این مسئله مطمئن شوید که کفش‌هایتان اندازه پاهایتان بوده و به خوبی آنها را پوشش می‌دهد.

منبع: webmd

نکات مهم برای جلوگیری از زانودرد در پیری

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ