به‌طور کلی می‌توان رنگ مو را به شکل زیر طبقه‌بندی کرد:
رنگ موی موقت به رنگ موئی گفته می‌شود که فقط به‌اندازه یک‌بار شامپو زدن دوام دارد این نوع رنگ فقط بر روی ساقه مو قرار می‌گیرد.
رنگ موهای نیمه موقت، یا نیمه ثابت به‌اندازه 4-6 بار شامپو زدن دوام دارند و برای پوشاندن موهای سفید بهتر است از این نوع رنگ موها استفاده شود که حاوی مواد اکسیدان ضعیف هستند اما اغلب آمونیاک ندارند.
این نوع رنگ 2 – 6 هفته بر روی مو باقی می‌ماند و به‌عنوان تقویت‌کننده رنگ طبیعی مو نیز از آن‌ها استفاده می‌شود.
اما رنگ موهای ثابت تغییرات کلی و اساسی بر مو می‌‌گذارند و نیاز به اکسیدان و آمونیاک دارند.
امروزه برای موهای مختلف انواع متنوعی رنگ مو تولید شده است و شما می‌توانید با کمی دقت رنگ موی مناسب موهای خود را بیابید.
نکته مهم آن است که رنگ موهای شیمیایی، در صورت ناآگاهی شما از نوع رنگ، میتوانند مضر باشند. چگونگی واکنش پیروکسید هیدروژن و آمونیاک با موهای سر مستقیماً به نوع محصول انتخاب‌شده بستگی دارد.
رنگ موهای پایدار در فرایند رنگ کردن مو کوتیکول (پوسته خارجی مو) باز و شکافته می‌شود تا رنگ مو در داخل محور مو قرار گیرد.
پس از باز شدن کوتیکول رنگ با پروتئین‌های کورتکس واکنش داده تا رنگ طبیعی مو را از بین ببرد بیشتر رنگ موها در دو مرحله عمل می‌کنند (این دو مرحله همزمان اتفاق می‌افتند) نخست رنگ اولیه مو را از بین برده و سپس رنگ جدید را جایگزین می‌کنند. درواقع شبیه همان دکلره کردن با این تفاوت که پس از بی‌رنگ کردن رنگ جدید با پروتئین‌های درون مو واکنش داده و جایگزین می‌شود.
آمونیاک ماده قلیایی است که نقش آن باز کردن کوتیکول مو می‌باشد. برای اینکه رنگ داخل کورتکس نفوذ کرده و جایگزین شود درواقع این ماده در کنار پر اکسید و رنگ مو مانند یک کاتالیزور عمل می‌کند.
پر اکسید نیز به‌عنوان یک عامل اکسید کننده عمل می‌کند که رنگ قبلی را از بین می‌برد. هنگام شکستن پیوندهای شیمیایی موتوسط پر اکسید مقداری گوگرد آزاد می‌شود که باعث ایجاد بوی خاصی می‌شود که این بو مشخصه موهای رنگ شده است. پس از اینکه ملانین بی‌رنگ شد یک رنگ دائمی با کورتکس مو واکنش می‌دهد.
انواع گوناگونی از الکل‌ها و حالت‌دهنده‌ها نیز در تولید رنگ مو استفاده می‌شود. حالت‌دهنده‌ها کوتیکول مو را پس از رنگ کردن می‌بندند تا رنگ جدید پایداری بیشتری پیدا کند.
در ادامه به معرفی چند نوع رنگ مو می‌پردازیم
رنگ موی نیمه دائمی
این نوع رنگ، بدون ایجاد تغییر در حالت طبیعی مو، رنگ را به لایه بیرونی آن اضافه می‌کند. رنگ مو مولکول‌های زبری دارد. این مولکول‌های کوچک پس از چندبار شست‌وشو از غلاف مو خارج می‌شوند.
این نوع رنگ مو به مدت 6 – 12 مرتبه شست‌وشو با شامپو دوام دارد و 50 درصد از موهای سفید را پوشش می‌دهد. همچنین، تقویت‌کننده رنگ طبیعی مو نیز هست.
رنگ موهای نیمه دائمی، موهای شما را روشن یا بی‌رنگ نمی‌کنند. زیرا عاری از ترکیبات آمونیاک و پیروکسید هیدروژن هستند.
رنگ موی موقت
اثر این نوع رنگ به مدت 14 – 28 بار شست‌وشو با شامپو در مو باقی می‌ماند. مولکول‌های این نوع رنگ غلاف دور مو را می‌پوشانند و به درون پوسته آن نفوذ می‌کنند
سپس در محلی که مولکول‌های رنگدانه طبیعی قرار دارند ساکن می‌شوند. آمونیاک رنگ موی موقت به‌اندازه‌ای است که رنگدانه طبیعی را روشن یا بی‌رنگ نمی‌کند.
به‌علاوه، مقدار پیروکسید هیدروژن آن‌هم اندک است. با این وجود، موهای سفید را پوشش می‌دهد.
رنگ موی دائمی
این نوع رنگ مو برای ایجاد تغییرات کلی در شکل ظاهری است. موهای سیاه را بور می‌کند و بالعکس. در رنگ دائمی، از آمونیاک و نیز پیروکسید هیدروژن برای رنگ کردن مو استفاده می‌شود.
مولکول‌های رنگ وارد پوسته مو می‌شوند و با شست‌وشو از بین نمی‌روند. این محصول بر رنگدانه‌های مو اثر می‌گذارد و آن‌ها را روشن‌تر می‌کند.
به همین علت است که یک رنگ مو روی موهای افراد مختلف به رنگ‌های متفاوت درمی‌آید.
در حدود 4 – 6 هفته زمان لازم است تا رنگ از ریشه مو خارج و رنگ طبیعی مو بر روی پوست سر ظاهر شود.
یافتن رنگ موی مناسب ساده نیست. انتخاب رنگ دلخواه از روی کاتالوگ رنگ فروشگاه و خریداری آن اقدامی نادرست است. رنگ مو را با توجه به رنگ طبیعی مو، رنگ چشم و پوست خود انتخاب کنید.
رنگی که می‌بینید حاصل بازتاب نور از روی رنگدانه‌های رنگ‌شده است. بنابراین، یک رنگ یکسان روی موهای مختلف نمودهای متفاوتی دارد.
رنگ موی طبیعی و مصنوعی در زیر نور فلورسنت یا نور طبیعی آفتاب متفاوت به نظر می‌رسند. سطح رنگ‌ها را از درجه 1 – 10 تقسیم‌بندی کرده‌اند. رنگ درجه ده مو را روشن و درجه یک آن را تیره می‌کند.
رنگ موی سیاه، نور کمی را منعکس می‌کند و این درست برخلاف عملکرد رنگ موی بور است. انتخاب رنگ مو به مرغوبیت رنگ، سلیقه و خواسته شما و مدت‌زمانی که می‌خواهید آن رنگ روی موهایتان باقی بماند بستگی دارد.
اغلب زنان از رنگ‌های تیره شروع می‌کنند و هر بار، رنگ یک درجه روشن‌تر از قبل را برمی‌گزینند. اگر رنگ موی انتخابی موهای سفید شما را پوشش نمی‌دهد، از رنگ مرغوب‌تر و یک درجه بالاتر از رنگ موی اصلی خود استفاده کنید.
آیا رنگ کردن مو احتمال ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهد؟
محققان شواهد تازه‌ای دایر بر ارتباط میان استفاده از رنگ مو با ابتلا به سرطان یافته‌اند.
یک مطالعه اروپایی با حضور تقریباً 5000 داوطلب زن نشان داده است کسانی که به‌طور مرتب موهایشان را رنگ می‌کنند بیش از سایرین با خطر ابتلا به سرطان لیمفوما روبرو هستند.
بااین‌حال کارشناسان تاکید کردند که برخی عوامل سرطان‌زا از دهه 1970 به این‌سو از رنگ‌ها حذف شده است.
بااین‌حال آن‌ها گفتند افرادی که پیش از آن دوران مرتباً در معرض رنگ مو قرار داشتند، ازجمله آرایشگران، باید نسبت به خطرات آن آگاه باشند و بدن خود را برای اطمینان از نداشتن توده‌های نامتعارف چک کنند.
سرطان‌های لیمفوما در سیستم لنفاوی روی می‌دهد. سیستم لنفاوی شبکه‌ای از رگ‌هاست که بخشی از سیستم دفاعی بدن را تشکیل می‌دهد و سلول‌های ضدعفونت به نام “لیمفوسایت” را جابجا و سلول‌های مرده را از بافت‌ها تخلیه می‌کند.
نویسندگان این مقاله تحقیقی از آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان در فرانسه یافته‌های خود را در “کنفرانس بین‌المللی لیمفومای بدخیم” عرضه کردند.
براساس این مطالعه، خطر ابتلا به سرطان لیمفوما در میان زنانی که به‌طور مرتب از رنگ مو استفاده می‌کرده‌اند، در مقایسه با زنانی که پیش از سال 1980 هرگز موهایشان را رنگ نکرده بودند 20 درصد افزایش یافت.
بنابه تخمین‌ها در حدود یک‌سوم زنان در اروپا و آمریکای شمالی، و همچنین 10 درصد از مردان بالای 40 سال، از نوعی رنگ مو استفاده می‌کنند.
پروفسور پائولو بوفتا از محققان این مطالعه گفت: “اطمینان بخش است که بدانیم رنگ‌هایی که در 25 سال اخیر مورد استفاده بوده ظاهراً با ازدیاد خطر ابتلا به سرطان همراه نیست.”
وی افزود: “شاید هنوز نتوان در مورد ارتباط استفاده از رنگ‌های قدیمی‌تر به برخی موارد لیمفوما نتیجه‌گیری کرد، اما این شواهد در حال افزایش است.”
وی گفت مطالعه‌ای که چند هفته قبل در نشریه انجمن پزشکی آمریکا منتشر شد نیز ارتباطی میان لیمفوما و رنگ موهای قدیمی‌تر پیدا کرده است.
بااین‌حال مطالعه تازه علیرغم نگرانی‌های قبلی، هیچگونه ارتباطی میان رنگ مو و سرطان‌هایی چون سرطان مثانه و سینه پیدا نکرد.
آنتی‌اکسیدان‌ها
اکسیدان‌ها موادی هستند که استحکام زیادی دارند و به‌عنوان کاتالیزور عمل می‌کنند و به رنگ اجازه می‌دهند که به‌طور مستمر بر روی مو باقی بماند. اکسیدان‌ها قدرت‌های مختلف دارند.
آنتی‌اکسیدان‌ها (تسریع کننده فرآیند شیمیایی) در رنگ مو
پروکسید هیدروژن دارای استحکام زیادی می‌باشد. این عامل کاتالیزوری است که عکس العمل شیمیایی را فعال کرده و به رنگ اجازه می‌دهد تا به‌طور مستمر رنگ مو را تغییر دهد.
قدرت اکسیدان
قدرت اکسیدان که به‌عنوان تسریع کننده فعالیت شیمیایی در رنگ مو بکار می‌رود با نتایج مورد نیاز و دلخواه شما و همچنین با تمایلات سازندگان رنگ‌ها تعیین می‌شود.
اکسیدان vol10: رنگ را فقط به‌طور جزئی باز می‌کند.
اکسیدان vol20: قدرت بازکنندگی و روشن کنندگی بالابر روی موهای سفید.
اکسیدان vol30: قدرت روشن کنندگی بالا با کمترین میزان رنگ.
اکسیدان Vol 10 رنگ را فقط به‌طور جزئی باز می‌کند، اکسیدان Vol 20 قدرت بازکنندگی و روشن کنندگی بالاتری دارد و اکسیدان Vol 30 قدرت روشن کنندگی بسیار بالا را با کمترین میزان رنگ دارد.
از آنجایی‌که اکسیدان‌های با درجه بالا میزان بیشتری از سولفور موهای شما را پاک می‌کند معمولاً توصیه می‌شود از اکسیدان‌های با درجه کمتر از 30 استفاده کنید. آمونیاک هم همین خطر را دارد.
آمونیاک ماده‌ای است که معمولاً در رنگ موهای دائمی استفاده می‌شود و مانند تمام قلیاها تمایل به جداکردن کوتیکول دارد و به همین دلیل به رنگ اجازه می‌دهد تا به داخل مو نفوذ کند.
اگر آمونیاک به‌کار رفته بیش از حد تند باشد، پیوندهای سولفور مو بیش از اندازه جدا شده و در نتیجه مو سفت می‌شود و قطر و وزنش را از دست می‌دهد.
این دو اصطلاح را هم به خاطر بسپارید
سطح رنگ مو
منظور از<اول> یا سطح رنگ مو، درجه روشن کنندگی آن است. هر رنگی می‌تواند از رنگ روشن‌تر یا تیره‌تر ساخته شود و با اضافه کردن یک رنگ تیره و یا روشن می‌توان این درجه را تغییر داد.
رنگ موها چه طبیعی و چه مصنوعی از درجه 1 -10 طبقه‌بندی می‌شوند. درجه 1، نشان دهنده رنگ سیاه و درجه 10 نشان دهنده روشن‌ترین رنگ یعنی بلوند است.
تون
منظور از تون، گرم یا سرد بودن رنگ است. رنگ‌های گرم (هایت‌لایت‌کننده‌ها)، قرمز، نارنجی و زرد هستند. خاکستری، آبی، سبز و بنفش هم رنگ‌های سرد را تشکیل می‌دهند.
لطفا ادامه مطلب را در »توصیه هایی برای کاهش اثرات مضر رنگ مو- قسمت دوم» بخوانید
راههای پیشگیری از عوارض رنگ مو