به گزارش پایگاه خبری سازمان غذا و دارو( ایفدانا)، روابط عمومی معاونت غذاو دارو اعلام کرد :درمان افسردگی از راه های غیر دارویی مانند روان درمانی، استفاده از شوک الکتریکی و محرک های مغناطیسی و راه های دارویی از جمله مهار کننده های باز جذب سروتونین و نور اپی نفرین، با افزایش سطح ناقلهای شیمیایی در مغز صورت میگیرد. افسردگی زمانی اتفاق می افتد که ناقل های شیمیایی مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی نفرین در مغز کاهش یابد و از نشانه های فرد افسرده بیحوصلگی، از دست دادن علاقه در بیشتر یا همه فعالیت ها، بی خوابی یا پرخوابی، تغییر در اشتها یا وزن، بی قراری، کاهش انرژی، کاهش تمرکز، احساس گناه یا بی ارزشی، افکار مکرر درباره مرگ یا خود کشی می باشد. درمان افسردگی از راه های غیر دارویی مانند روان درمانی، استفاده از شوک الکتریکی و محرک های مغناطیسی و راه های دارویی از جمله مهار کننده های باز جذب سروتونین و نور اپی نفرین، با افزایش سطح ناقلهای شیمیایی در مغز صورت میگیرد.
دکتر فاقعی کارشناس مرکز اطلاع رسانی دارویی دراین مورد بیان کردند که البته ترکیب روان درمانی در کنار دارو درمانی به بهبود بیماران کمک زیادی می کند. باید دانست که بعضی از دارو های ضد افسردگی در مواردی غیر از افسردگی مانند دردهای عصبی، سندرم روده تحریک پذیر، پیشگیری از میگرن و سردردهای تنشی، اختلالات اضطرابی، ترک سیگار، اختلال وسواس اجباری، سکسکه های مقاوم ، شب ادراری در کودکان همچنین خارش و کهیر های مقاوم به درمان به کار میروند.
داروهای افسردگی از نظر اثر بخشی در درمان افسردگی تفاوت چندانی ندارند؛ انتخاب دارو توسط روانپزشک با در نظر گرفتن پاسخ دهی قبلی به دارو های ضد افسردگی و عوارض و اثرات جانبی داروها در بیمار صورت می گیرد.باید توجه داشت که شروع اثر درمانی در بیشتر داروهای ضد افسردگی ده تا چهار هفته بعد از مصرف و حداقل دوره درمان با این داروها 9 ماه پس از بهبود علایم است. بیمارانی که سه بار یا بیشتر سابقه افسردگی دارند، افراد بالای50 سال که دو بار یا بیشتر دچار افسردگی شده اند و همچنین بیماران بالای 60 سال مجبورند تا پایان عمر از این دارو ها استفاده کنند.
دارو های ضد افسردگی مانند سایر دارو ها ممکن است دارای عوارضی باشد، اما دانستن برخی نکات می تواند در کاهش عوارض، تحمل آنها و بهبود کیفیت زندگی به بیمار کمک کند تا بیمار دوره درمانی راکه 6 ماه، دو سال و گاهی تا پایان عمر به طول می انجامد سپری کند.
مصرف دارو در شب، ورزش و تغییر رژیم غذایی به کاهش عارضه خستگی و خواب آلودگی داروی ضد افسردگی و مصرف صبح هنگام دارو و تنظیم ساعت به خواب رفتن و بیدار شدن فرد به کنترل عارضه بی خوابی این داروها کمک میکند. همچنین بیماران می توانند با استفاده از غذا های کم چرب، با میزان پروتئین و کالری پایین، همچنین افزایش فعالیت بدنی از عارضه ی چاقی بعضی از دارو های ضد افسردگی جلوگیری کنند.البته باید در نظر داشت گاهی چاقی در فرد افسرده ممکن است پرخوری یا کم تحرکی ناشی از افسردگی باشد،هر چند کم اشتهایی نیز در این افراد شایع است.
کج خلقی، حساس شدن وعصبانیت از دیگر عوارض داروهای ضدافسردگی می باشد که با مشورت با پزشک و تنظیم دوز دارو یا استفاده از دارو های تثبیت کننده خلق می تواند بهبود پیدا کند.
برای جلوگیری از عارضه یبوست برخی از این داروها میتوان از آب بیشتر و غذاهایی که حاوی فیبر هستند استفاده کرد، درصورت ادامه یا بدتر شدن عارضه باید از پزشک یا دکتر داروساز درخواست دارو برای رفع این مشکل کرد. اسهال یا تهوع ناشی از این داروها، بعد از اطمینان از رد سایر بیماری ها،با مصرف دارو30 دقیقه بعد از غذا و با معده پر برطرف میگردد.
در مورد عارضه ی سر درد،تاری دید و گیجی داروهای ضدافسردگی ، مصرف دارو به صورت چند دوز منقسم و با فاصله با نظر پزشک میتواند کمک کننده باشد. توجه داشته باشیم که در صورت امکان داروها با هم مصرف نشود. همچنین کنترل فشار خون در این افراد مهم استچون بعضی از بیماران با مصرف این داروها دچار عارضه ی افت فشار خون وضعیتی میشوند؛ این دسته از افراد باید در هنگام بلند شدن به صورت ناگهانی تغییر وضعیت ندهند و برای بر خواستن از حالت دراز کشیده، ابتدا به حالت نشسته و بعد از آن به حالت ایستاده قرار بگیرند.
برای جلوگیری از عارضه خشکی دهان بیمار می تواند با مصرف آب و مایعات فراوان، آبنبات های بدون شکر و همچنین استفاده از اسپری های بزاق می تواند کمک کننده باشند.
سندرم سروتونینی دیگر عارضه بعضی داروهای ضدافسردگی است که درنتیجهی مصرف آنها با بعضی داروها، مانند تریپتان ها که در درمان میگرن استفاده می شوند، و بعضی از غذا های حاوی تیرامین مانند پنیر کهنه، مخمر، جگر، شکلات، سس سویا،سوسیس و کالباس تداخل دارند ومی تواند باعث تولید بیش از حد سروتونین در مغز شود که از علایم آن افزایش فشار خون، سردرد، تهوع و استفراغ، تعریق،تغییر در بینایی، درد قفسه سینه، گیجی و کوتاه شدن تنفس می باشد.
بعضی از این داروها، مخصوصاً دارو های خانواده مهارکننده انتخابی باز جذب سروتونین، نباید به یک باره قطع شوند زیرا منجر به سندرم ترک سروتونینی با علایمی شامل سرگیجه، تهوع، استفراغ، اضطراب، بی قراری، سردرد، بی حالی و علایمی شبیه به سرماخوردگی می شوند؛البته به این معنا نیست که این دارو ها وابستگی ایجاد می کنند ، بلکه قطع تدریجی این داروها به منظور جلوگیری از عود مجدد علایم افسردگی پس از قطع است.
افراد اگر سابقه تشنج، ضربه به سر، پرخوری یا کم خوری عصبی دارند و همچنین اگر در دوران بارداری یا شیردهی هستند پزشک و دکترداروسازخود را در جریان قرار بدهند.
برای بدست آوردن اطلاعات بیشتر در رابطه با داروهای ضدافسردگی و یا عوارض مربوط به آنها می توان با مرکز اطلاع رسانی داروها و سموم با شماره 07132331017 تماس گرفت.