**هیس اینجا بیمارستان است
این فرهنگی است که مانند بستن کمربند و راه دادن به آمبولانس چند صباحی است که جا افتاده است و مردم می‌دانند که سکوت و آرامش در روند بیماری حائز اهمیت است. با آن که گفته می‌شود آلودگی صوتی تهران مرز هشدار را هم گذرانده و به بحران تبدیل شده اما شهروندان تهرانی و کلانشهرها همیشه سعی می‌کنند اطراف بیمارستان‌ها آرامش خاصی وجود داشته باشد. شاید نسبت به خیلی از شهرها و حتی کشورهای دیگر این سعی و تلاش کم باشد اما وجود دارد. قدرمسلم پرسنل بیمارستان نیز این قانون را سرلوحه کار خود قرار داده و سعی می‌کنند که سکوت را رعایت کنند تا فقط بیماری آزار دهنده بیمار همراهش باشد نه سر و صدا.
در برخی بیمارستان‌ها که بیشتر بیمارستان‌های وابسته به یک ارگان، نهاد یا شرکت است این نقض قانون بیش از بقیه بیمارستان‌ها دیده می‌شود. زیرا آنها از قوانین بیمارستان‌های دولتی تبعیت می‌کنند اما این قوانین را به خوبی اجرا نمی‌کنند و بیمار یا همراه آن هم نمی‌داند به کجا شکایت ببرد.
چند روز پیش دختری به اورژانس یکی از بیمارستان‌های وابسته به یک ارگان مراجعه کرد ولی رفتار پرسنل بیمارستان برای او و همراهش جای تعجب داشته است. این دختر به دلیل سردرد، سرگیجه و حالت تهوع وارد بیمارستان شده بود. او می‌گوید: «ساعت 9 شب بود ولی پزشک کشیک خوابیده بود و او را بیدار کردند. وقتی آمد و نسخه‌اش را نوشت مجبور شدیم برویم بیرون و حدود 40 دقیقه طول کشید تا از یکی از داروخانه‌های شبانه‌روزی دارویمان را گرفتیم و دوباره برگشتیم به همان بیمارستان. صدای تلویزیون آنقدر زیاد بود که صداها در سرم می‌پیچید. می‌خواستم روی تخت اورژانس بخوابم تا سرمم را وصل کنند. وقتی خواستم بخوابم دیدم روتختی کمی خونی است. خواستم که آن را عوض کنند. با کلی غرولند زیر لب آن را عوض کردند. در صورتی که باید برای هر بیمار یک روتختی یک بار مصرف استفاده کنند.»
به نظر می‌رسد این موضوع به اینجا ختم نشده است. به گزارش خبرنگار آفتاب یزد، خواهر این دختر از یکی از پرستارهایی که در تریاژ نشسته بود، خواست که صدای تلویزیون را کم کنند، اما او در جوابش گفت: «شما آمدید 10 دقیقه سرم‌تان را می‌زنید و می‌روید ما حوصله‌مان سر می‌رود تا صبح چه کار کنیم؟ یعنی فقط فکر خودتان هستید و اصلا به ما فکر نمی‌کنید؟» دختر در جوابش گفت: «مگر نمی‌گویند بیمار باید در آرامش و سکوت باشد. پس چرا می‌گویند نباید کنار بیمارستان‌ها بوق زد؟ الان خواهرم سردرد دارد و این صدا اذیتش می‌کند.» اما آن پرستار جواب می‌دهد: «این را برای اورژانس نگفته‌اند برای ICU و CCU گفته‌اند. اورژانس همیشه باید شلوغ باشد.» این حرفش آن دختر را متعجب کرده به خبرنگار ما می‌گوید: «تا حالا بیمارستانی نرفته بودم که پرسنلش این طرز فکر را داشته باشند و به بیماران زور بگویند. اگر سرم در دست خواهرم نبود حتما او را از اینجا می بردم. وقتی می‌خواستم پول بیمارستان را پرداخت کنم هم خیلی معطل شدم چون آقایی که پشت صندوق نشسته بود داشت به یک نفر تلفنی مشاوره می‌داد که در چه رشته‌ای شرکت کند که بازار کار بیشتری داشته باشد. او می‌گفت چون در بیمارستان است می‌داند که پرستارها را روی هوا می‌زنند و داشت توصیه می‌کرد که آن فردی که پشت گوشی است پرستاری بخواند. دیدم اینجا یک جعبه چوبی به دیوار زدند و رویش نوشته‌اند ارتباط با مدیر بیمارستان. حالا همه آنچه که می‌دانستم را نوشتم. نمی‌دانم که اصلا مدیر بیمارستان می‌خواند یا نه. ولی مطمئنم هیچ اقدامی نمی‌کند.»
**تعرفه بیمارستان‌های ارگانی چقدر است؟
اما این بیمارستان‌ها از چه قانونی تبعیت می‌کنند؟ آیا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی روی آنها نظارتی دارد یا خیر؟
این بیمارستان‌ها چند نوع هستند. یکسری بیمارستان‌های تامین اجتماعی هستند که تعداد قابل توجهی (حدود 7هزار) تخت دارند و عمدتا خدمات خود را به بیمه‌شدگان خودشان به صورت رایگان ارائه می‌کنند. به غیر از بیمه‌شدگان خودشان با تعرفه‌ای بین خصوصی و دولتی خدمات خود را ارائه می‌کنند، یعنی تعرفه نهادهای عمومی غیردولتی.
ارتش و سپاه هم بیمارستان‌های قابل توجهی دارند و در این بیمارستان بیمارانی که تحت حمایت ارگان خودشان هستند با تعرفه رایگان یا شبه رایگان (با مبلغ بسیار ناچیز) خدمات‌شان را ارائه می‌کنند. این بیمارستان‌ها هم مانند بیمارستان‌های تامین اجتماعی برای کسانی که تحت پوشش ارگان خودشان نیستند، با تعرفه‌ای بین خصوصی و دولتی یا همان تعرفه نهادهای عمومی غیردولتی خدمت ارائه می‌کنند.
یکسری بیمارستان‌ها هستند که وابسته به برخی شرکت‌ها و بانک‌ها هستند. اما این بیمارستان‌ها یک تفاوت فاحش نسبت به بیمارستان‌هایی که قید شد، دارند. این بیمارستان‌ها به پرسنل شرکت‌های مزبور با تعرفه‌ای بسیار پایین خدمت ارائه می‌کنند اما اگر کسی به صورت آزاد به این بیمارستان‌ها مراجعه کند، باید تعرفه بیمارستان‌های خصوصی را پرداخت کند.
**وزارت بهداشت آماده بررسی شکایت‌ها
بیمارستان‌ها از لحاظ کیفیت خدمات، استاندارد و اعتباربخشی باید از قانونی که سایر بیمارستان‌ها دارند، تبعیت کنند. این قوانین در همه بیمارستان‌ها یکی است ولی خدمات هتلینگ بیمارستان‌هاست که تعرفه آنها را به تعرفه خصوصی، دولتی و یا نهادهای عمومی غیردولتی تغییر می‌دهد.
واقعیت این است که بیمارستان‌هایی که این ارگان‌ها دارند متوسط محسوب می‌شوند و امکان دارد که تخطی در این بیمارستان‌ها صورت گیرد. اما با این تخطی‌ها چه برخوردی داشته باشیم؟ به کجا شکایت کنیم و چطور شکایت‌مان را پیگیری کنیم؟
افرادی که در این بیمارستان‌ها به مشکل برمی‌خورند می‌توانند مشکل را به مسئولین مربوطه و ارگانی (تامین اجتماعی، ارتش یا شرکت‌ها) اطلاع‌رسانی کنند تا آنها به این موضوعات رسیدگی کنند. اگر در مورد استانداردها و کیفیت خدمات با مشکلی روبه‌رو شدند می‌توانند آن را با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با سامانه 190 شکایت کرده و شکایت‌شان را پیگیری کنند.
این که داروخانه یک بیمارستان تعطیل است قابل قبول نیست زیرا طبق طرح تحول سلامت هیچ بیماری برای داروهای عادی نباید از بیمارستان خارج شود و باید در همان بیمارستان خدمات لازم به او ارائه گردد. بسیاری از کسانی که به بیمارستان‌های وابسته به ارگان‌ها مراجعه می‌کنند فکر می‌کنند باید با این نوع رفتارها روبه‌رو شوند در صورتی که با اجرایی شدن طرح تحول سلامت قوانین کلی به همه بیمارستان‌ها اعلام شده و همه بیمارستان‌ها موظف به انجام آن هستند. مردم هم باید یاد بگیرند که از حق خودشان دفاع کنند. گستردگی طرح تحول سلامت نیازمند مشارکت همگامی مردم است و این که اگر با مشکلی روبه‌رو شدند آن را به مراجع اصلی اطلاع دهند.