بیماران مبتلا به آرتروز زانو که به مدت دو سال، هر سه ماه یک بار آستروئید دریافت می‌کردند از نظر درد با آنهایی که تحت درمان با دارونما قرار گرفته بودند، فرقی نداشتند. به علاوه محققان دریافتند که حجم غضروف در این افراد کاهش بیشتری پیدا کرد.
دکتر سث لیوپولد، استاد ارتوپدی و طب ورزشی دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن، گفت: «این تحقیق نحوه گفتار من با بیمارانم را تغییر خواهد داد.»
او که در این مطالعه دست نداشت، اظهار کرد: «من از این به بعد به بیمارانم می‌گویم که اطلاعاتی که در دسترس ما است بیان می‌کنند که تزریق آستروئید فایده‌ای نداشته و استفاده طولانی‌مدت از آنها باعث اضمحلال غضروف می‌شود.»
وی گفت: «ما باید استفاده از آستروئید را به کسانی محدود کنیم که هیچ چاره دیگری ندارند و فقط باید در کسانی استفاده کنیم که زانویشان از قبل ملتهب شده است.»
آرتروز یک بیماری مفصلی است که از مشخصه‌های آن می‌توان به درد، ورم و خشکی اشاره کرد. التهاب مفصل زانو یکی از عوامل عمده ناتوانی است که فقط در ایالات متحده امریکا بیش از ۹ میلیون نفر به آن دچارند.