آنچه در قسمت اول خواندید
بیماری سل بیماری مشترک انسان و پرنده
از دیگر بیماری های مشترک بین انسان و پرندگان، سل است که البته خطر انتقال عامل ایجاد سل از پرندگان به انسان نسبت به سایر حیوانات کمتر است و در صورت ابتلای انسان، معمولا درگیری موضعی گره‌های لنفاوی یا زخم عفونی موضعی نشانه آن خواهد بود.
آنفلوآنزای پرندگان بیماری مشترک انسان و پرنده
آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان، یک بیماری ویروسی و واگیردار است که اگرچه بر اساس اعلام سازمان دام‌پزشکی، کشورمان عاری از این بیماری است، اما در صورت بروز نشانه‌های این بیماری در پرندگان، معدوم کردن آنان در اسرع وقت لازم است. مهمترین راه انتقال، مدفوع پرنده بیمار (به دلیل دفع میزان بالای ویروس در آن) و تماس مستقیم با پرنده، مدفوع آن یا سطوح و اشیای آلوده به مدفوع پرنده است.
عفونت‌های قارچی بیماری مشترک انسان و پرنده
یکی از عوامل قارچی مشترک و مهم بین انسان‌ها و پرندگان، قارچی به نام کریپتوکوکوس است که به‌خصوص در مبتلایان به ایدز می تواند سبب ایجاد مننژیت‌های خطرناک و کشنده شود. این عامل بیماری زا معمولا به دلیل دمای بالای بدن پرنده، نشانه خاص یا شدیدی ایجاد نمی کند و با این که بیشتر در کبوتر حایز اهمیت است، اما باید به یاد داشت که فضولات پرندگان خانگی می تواند مخزن این قارچ باشد. بنابراین به افرادی که دچار نقص سیستم ایمنی هستند، توصیه می شود از نگهداری پرندگان، به‌ویژه کبوتر، پرهیز کنند.
بیماری های انگلی بیماری مشترک انسان و پرنده
انگل‌های خارجی مانند شپش‌ها هم ممکن است از طریق پرندگان به انسان منتقل شوند. گاهی ابتلای کودکان و خردسالان، به خصوص دختربچه‌ها به شپش و رفتن آنها به مهدکودک یا مدرسه می تواند باعث ابتلای دیگران شود.
چه کسانی بهتر است از داشتن پرنده در خانه صرف‌نظر کنند؟
افرادی که حساسیت‌های خاص دارند مثل حساسیت به پر یا مدفوع پرندگان، کسانی که به آسم و آلرژی مبتلا هستند، افراد دچار نقص سیستم ایمنی مثل مبتلایان به عفونت HIV و بیماری ایدز، افراد مبتلا به انواع سرطان‌ها که تحت شیمی‌درمانی قرار دارند، افراد بسیار مسن یا کسانی که عمل پیوند عضو انجام داده‌اند بهتر است از نگهداری پرنده به‌خصوص در آپارتمان‌های کوچک خودداری کنند.
دیگر بیماریهای مشترک بین انسان و طیور
ژیاردیوزیس، سالمونلوزیس، کلی باسیلوزیس، کریپتوسپوریدیوزیس و کمپیلوباکتریوزیس را هم می توان 5 بیماری دیگری دانست که عامل ایجاد اسهال، التهاب معدی روده‌ای، تهوع، استفراغ، دردهای شکمی و تب در انسان هستند و ممکن است از طریق پرندگان به انسان منتقل شوند.
مهمترین توصیه های بهداشتی برای مراقبت از پرندگان
- بعد از تماس با پرنده یا تمیز کردن قفس، دست‌هایتان را با آب و صابون بشویید.
- به محض دیدن علائم بیماری در پرنده مثل کسلی و بی‌حالی، گوشه‌گیری، بی‌اشتهایی و اسهال هر چه سریع‌تر او را نزد دامپزشک ببرید.
- برای تماس با پرنده یا تمیز کردن قفس حتما از دستکش استفاده کنید.
- به هیچ‌وجه ظرف مشترکی با پرنده نداشته باشید. مثلا اجازه ندهید پرنده‌تان از ظرف غذا یا آب شما استفاده کند یا برعکس. این کار در صورتی که پرنده بیمار باشد باعث انتقال عوامل بیماری‌زا به بدن شما خواهد شد.
- برخی افراد عادت دارند پرنده را ببوسند. این کار به هیچ وجه بهداشتی نیست و باید جدا از انجام آن بپرهیزید.
- از شستن ظروف آب و غذای پرنده، قفس یا سایر اجزای آن در سینک ظرفشویی خودداری کنید.
- به طور دوره‌ای و مرتب پرنده را برای معاینه و چکاپ نزد دامپزشک ببرید. فواصل بین معاینات به نوع و گونه پرنده بستگی دارد که دامپزشک آن را به شما اعلام خواهد کرد. ضمن اینکه بهتر است هر 6 ماه یکبار از دامپزشک در مورد جیره غذایی، وضعیت ظاهری پرنده، تولیدمثل، مکمل‌ها یا سرگرمی‌های جدیدی که می‌توان برای پرنده ایجاد کرد سوال کنید.
- قفس پرنده را در اتاق خواب نگه ندارید.
- حتما به صورت مداوم خانه، فرش، مبلمان و گوشه و کنار را جاروبرقی بکشید و حتما از جاروبرقی های فیلتردار استفاده کنید که وقتی جارو می کشید، این ذرات از پشت جاروبرقی خارج نشده و در هوا پراکنده نشوند.
10. دایما قفس و وسایل مربوط به پرنده مثل ظرف آب و غذایش را بشویید. شستشوی خود پرنده هم هفته‌ای دو تا سه بار خوب است.
11. قفس پرنده را در معرض باد کولر و در جریان هوای پنجره قرار ندهید.
12. بهتر است از دستگاه‌های تصفیه هوا که ذرات معلق در فضا را می گیرند، استفاده کنید.
13. با بیماری های مشترک بین انسان و پرندگان و نشانه‌های آنها در پرندگان آشنا شوید.