میگو چیست و چه خواصی دارد؟
میگو دارای مقدار قابل توجهی املاح ضروری به ویژه آهن و فسفر دارد که برای کودکان در حال رشد و زنان باردار بسیار مفید است.
میگو منبع عالی ویتامین B۱۲، ویتامین D، سلنیوم، پروتئین با کیفیت بالا، چربی های غیر اشباع و آهن و نیاسین است.
ویتامین D۳ به طور طبیعی در فراورده های حیوانی یافت می شود که غنی ترین آنها روغن ماهی است. سلنیوم در انواع غذاهای دریایی موجود است و آثار آنتی اکسیدانی آن در جلوگیری از سرطان موثر است.
سلنیوم در نوسازی و ترمیم بخش های تخریب شده DNA اهمیت دارد و در فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز دخالت دارد که در کبد مواد سمی را خنثی می کند.مصرف روزانه ۱۲۰ گرم میگو ۷/۸۱ درصد نیاز روزانه به سلنیوم را برطرف می کند.میگو حاوی آمینو اسید تریپتوفان است و این آمینو اسید در بدن تبدیل به نیاسین (ویتامین B۳) می شود و در کل نیاسین میگو را بالا می برد.
چگونه میگوی خوب بخریم؟
میگوی سالم رنگی روشن و شفاف دارد، بوی زهم نمی‌دهد و بافت آن محکم است.
پوست میگوی دریایی صورتی رنگ است اما میگوی پرورشی چون گونه‌ای متفاوت دارد به رنگ سفید یا با پوسته سبز زیتونی دیده می‌شود.
در میگوی فاسد، پوسته رنگ طبیعی خود را از دست داده و اکثرا به رنگ سفید و گاهی اوقات کدر می‌شود.
میگو سه مرحله پخت دارد. بعد از یک تا دو دقیقه حرارت دیدن ترد می‌شود. بیش از این حرارت دادن به میگو آن را سفت می‌کند اما در صورت پختن به مدت نیم ساعت (همراه با کمی آب و روغن) میگو نرم و لطیف می‌شود.
در میگوی سالم پوست سفت و سخت و سر محکم به بدن چسبیده و رنگ آن نیز تغییر نکرده است.
بافت گوشت، حالت طبیعی داشته و پوسته و گوشت در هنگام طبخ به رنگ نارنجی متمایل به قرمز در می‌آید.
در میگوی فاسد در ناحیه سر تغییر رنگ ایجاد شده و سر در حال جدا شدن از بدن است.
پوسته روی بدن نرم می‌شود و به راحتی از گوشت جدا می‌شود.
اگر از بوی غذاهای دریایی خوشتان نمی‌آید، میگو را با پیاز فراوان و زعفران بپزید تا بوی آن کم شود.
میگو طبعی گرم دارد و اگر آن را با سبزی پلو بخورید، اصلاح می‌شود.
برای خانم های باردار کدام غذاهای دریایی از بقیه خطرناک ترند؟
به طور کلی هر چه طول عمر ماهی بیشتر باشد، طبیعتا به همان میزان مقدار جیوه بیشتری را نیز در بدن خود انباشت می کند. به همین علت سازمان غذا و دارو (FTA) و سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا (EPA) به کلیه مصرف کنندگان ماهی توصیه می کند که احتیاط کرده و بخصوص از مصرف 4 نوع ماهی شامل: کاشی ماهی، کوسه ماهی، اره ماهی و هچنین ماهی خال خالی که حاوی بالاترین سطوح جیوه هستند خودداری کنند. بر اساس این دستورالعمل های غذایی خانم های باردار می توانند ماهی هایی نظیر ماهی سالمون، میگو، پولاک، ماهی تن، لایت، تیلاپیا و ماهی کاد که دارای جیوه کمتری هستند را انتخاب کنند.
زنان باردار از خوردن چه موادی خودداری کنند؟
زنان باردار از مصرف خوراکی های جدید و ناشناخته در این دوران خودداری کنند زیرا می تواند سبب بروز آلرژی غذایی، مسمومیت ، واکنش سیستم ایمنی و حتی آسیب به جنین شود، در این دوران مصرف مواد غذایی حاوی انواع ویتامین ها و مواد معدنی همچنین لبنیات و پروتئین کم چرب ضامن سلامت مادر و جنین است.
عوارض مصرف بیش از اندازه ماهی در مادران باردار
تجمع بیش از اندازه جیوه در بدن در سیستم عصبی اختلال ایجاد می‌کند و نهایتاً منجر به بی‌حسی و خارش انگشتان دست، پا و لب‌ها می‌شود. همچنین، گسترش بیش از اندازه آن سبب می‌شود تا کودکان دیرتر از موعد مقرر شروع به صحبت کردن و راه رفتن کنند. از دیگر عوارض آن می‌توان به دردهای مفصلی و ماهیچه‌ای و بالا رفتن ریسک حملات قلبی اشاره کرد.
در طول دوران جنینی، انسان به علت رشد سریع سیستم عصبی در برابر اثرات سمی مقادیر بالای متیل جیوه آسیب‌پذیرتر است. متیل جیوه به راحتی از جفت عبور می‌کند و غلظت جیوه در گلبول‌های قرمز خون جنین 30 درصد بیشتر از مقدار خون مادر است. متیل جیوه تأثیرات مخربی در رشد جنین دارد که 5 تا 10 برابر بیشتر از تأثیراتی است که بر انسان بالغ دارد.
پژوهشگران دانشگاه هاروارد توصیه می‌کنند که زنان باردار یا زنانی که قصد باردار شدن دارند و نیز مادران شیرده باید از مصرف گورماهی، کوسه ماهی و شمشیرماهی و مصرف بیش از دوبار در هفته تن ماهی خودداری کنند تا میزان دریافت جیوه به حداقل برسد اما باید در هفته حدود 360 گرم از سایر انواع ماهی مصرف شود.
چرا مصرف میگو در بارداری توصیه می شود؟
مطالعات نشان داده است؛ مصرف منابع غنی از امگا 3 همچون میگو در طول دوران بارداری موجب افزایش سطح خونی مناسبی از مواد مغذی در جنین شده و ضریب هوشی او را نسبت به سایرین افزایش می دهد.